Ο Prodigy είναι ηλικιωμένος. Το γιατί ονομάσαμε ένα ηλικιωμένο σκυλί Prodigy, είναι κάτι που καταλαβαίνει μόνο όποιος τον γνωρίζει από κοντά.
Η ενέργεια του και η θέληση του για ζωή ξεπερνάει και αυτή των κουταβιών. Τίποτα δεν μαρτυρά την ηλικία του, πέρα από την εμφάνιση του, το ασπρισμένο του μουσούδι, το τρίχωμα του που δεν είναι πια αφράτο και μαλακό.
Κάποια στιγμή, σε μια άλλη ανάρτηση για αυτόν, κάποιος είχε σχολιάσει πως ίσως δεν πρέπει να προσπαθούμε να του βρούμε ένα σπίτι, πως είναι πια πολύ μεγάλος, πως καλύτερα είναι να μείνει εδώ, μέχρι το τέλος.
Όμως ένα τέτοιο σκυλί, που έχει ακόμα την όρεξη ενός κουταβιου, έχει πολλή ζωή μπροστά του, και ας μην έχει πολλά χρόνια.
Έχει ζωή μέσα του, και για αυτή την ζωή που την ζει και την απολαμβάνει στο έπακρο, τού αξίζει κάθε προσπάθεια.
Δεν έχει μεγαλώσει στο καταφύγιο. Στο καταφύγιο ήρθε ήδη μεγάλος, και η ζωή που κάνει τώρα τού στερεί ό,τι έχει ουσιαστικά ανάγκη, την ανθρώπινη επαφή.
