Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Όπως η συντιρπτική πλειοψηφία των σκυλιών σαν αυτήν, η Όλγα είναι πάντα με το χαμόγελο στα χείλη.
Πάντα καλή, πάντα ορεξάτη, πάντα χαρούμενη, πάντα κεφάτη.
Τρελαίνεται για βόλτα, πηγαίναι μπροστά και προσπαθεί να κάνει αυτό που κάνει καλύτερα, ψάχνοντας μυρωδιές και ανακαλύποντας τον κόσμο. Θα θέλει κάποια εκπαίδευση για να περπαταέι πιο σωστά δίπλα σας μέσα στην πόλη, και για να μην κάνει ολόκληρη την βόλτα λες και είναι μόνη της και κυνηγάει στο βουνό, αλλά μπορεί να το μάθει και αυτό όπως και τα πάντα.
Είναι πολύ τρυφερή και αγαπησιάρα, πάρα πολύ καλή και αγαθή με τα υπόλοιπα σκυλιά, και είναι φρέσκια και απαλή και αγαθή.
Είναι μια σκυλίτσα σαν τα κρύα τα νερά, και ψάχνει το παντοτινό της σπίτι.
Η Μπέλα Μπάξτερ γεννήθηκε προχθές, και άρχισε να ανακαλύπτει τον κόσμο από την αρχή, με ενδιαφέρον, με γνήσια απορία και με την αθωότητα του σκύλου που είναι καινούργιος στον κόσμο, φρέσκος και νέος.
Με τα απίστευτα μακριά μάυρα μαλλιά της (εεε...συγγνώμη, αυτία της) βγαίνει την βόλτα της και εξερευνά, πότε μυρίζοντας το έδαφος, πότε αναζητώντας μυρωδιές με το κεφάλι ψηλά.
Επίσης, ως νέα, φρέσκια και ωραία, και ΚΑΙ βελούδινη. Χαϊδεύεις και είναι σαν να ακουμπάς ένα πολύ σπάνιο, πανάκριβο βελούδο, που σχεδόν φοβάσαι μην το χαλάσει και βρωμίσεις με τα χέρια σου.
Είναι αρκετά σπάνια κυνηγόσκυλα σαν αυτήν στην Ελλάδα, και δεν συνηθίζουμε να τα βλέπουμε συχνά. Παρά την ομορφιά της και τον απίστευτο χαρακτήρα της η τύχη της ήταν η ίδια με τα περισσότερα κυνηγόσκυλα στην χώρα μας.
Μας ήρθε από την βόρειο Ελλάδα, και παρά την ταλαιπωρία της, ήρθε και ήταν σαν να μπήκε φρέσκος αέρας στο καταφύγιο.
Είναι ένα πλάσμα πολύ καλό, πάρα πολύ καλόβολο, φιλικό και αθώο, δεν είναι φοβική αλλά έχει αυτή την διστακστικότητα του κυνηγόσκυλου - μην ξεχνάτε ότι τώρα αρχίζει να ανακαλύπτει τον κόσμο.
Πολλή ωρα μας πήρε να γράψουμε την αγγελοια της Ρόξυ, και πάλι θα είναι λετρια, γιατί ό,τι και να πούμε δεν θα είναι αρκετό, ου΄τε αντιπροσωπευτικό. Είναι ένα υπέροχο σκυλάκι, και καλό, και έξυπνο, και ευγενικό και με τρόπους.
Γεννήθηκε στην επαρχία και πετάχτηκε ως ανεπιθύμητη - αν είναι δυνατόν, όπως τόσα και τόσα κουτάβια. Ήρθε σε εμάς με την αδερφή της όπταν ήταν ενάμιση μηνός στρογγυλό, χνουδωτό μωρό, και ήταν η πιο όμορφη χνουδόμπαλα του κόσμου.
Αρχικά έμοιαζε να είναι πιο φοβισμένη από την αδερφή της, και μας πήρε καιρό να καταλάβουμε πως αυτό που βλέπαμε δεν ήταν μόνο ο κλασσικός φόβος του μικρού κουταβιου που απλά δεν ξέρει πράγματα, αλλά και μια σοφία. Ένα ζύγισμα των πραγμάτων και των καταστάσεων του σκύλου που σκέφτεται πριν πράξει.
Ήταν πάντα προσεχτικό μωρό, και είναι ακόμα. Δεν έκανε τρέλες, δεν έβαζε τον ευατό της σε κίνδυνο από κουταβίσια αφέλεια, αλλά πρόσεχε τι θα κάνει και πώς θα το κάνει, και αν κάτι δεν ήξερε πώς να το αντιμετωπίσει, απλά αποσυρόταν.
Όταν οι μικρές άρχισαν να μαθαίνουν εντολές, η Ρόξυ ήταν η΄πρώτη που έμαθε το κάτσε, και αφού το έμαθε, το έκανε με κάθε ευκαιρία. Δεν καθόταν για ένα δευτερόλεπτο, καθόταν και περίμενε, λες και είχε καταλάβει πως αυτή ήταν η στάση του καλού παιδιου. Το ίδιο ακριβώς συνέβη όταν τα κορίτσια έμαθαν το κάτω. Ή Ρόξυ και το έμαθε πρώτη, και ήξερε από μόνη της να διατηρεί την εντολή, και να μην σηκώνεται αμέσως. Αυτό είναι ένα είδος νοημοσύνης με το οποίο γεννήθηκε, και έχει να κάνει με τον χαρακτήρα της, και ας είναι μωρό.
Αφού παέι βόλτα, και παίξει και κάνει τιην εκπαιδευτική της ρουτίνα, η Ρόξυ θα σβήσει από μόνη της, και αυτό είναι κάτι που ελάχιστα κουτάβια ξέρουν να το κάνουν. Από μωρό ακόμα, όταν πλέον ειχε κουραστεί, δεν έφτανε ποτέ σε υπερένταση, αλλά επέλεγε μόνη της να μπει στο κρέιτ της, να μασουλήσει ένα παιχνίδι, να αποσυρθει και να ξεκουράσει το σώμα και το μυαλό της.
Γενικά είναι ένα πλάσμα απίστευτα έξυπνο, πολύ γλυκό και καλόβολο, και αν η νέα της οικογένεια δουλέψει λίγο μαζί της σωστά και αρκετά, η Ρόξυ έχει όλα τα προσόντα να γίνει ο τέλειος σκυλός
Όταν την πρωτοείδαμε ανοίξαμε το στόμα διάπλατα και κοιτούσαμε εκστασιασμένοι τα απίστευτα σχέδια στην γούνα της. Δεν έμοιαζε με τίποτα που να έχουμ ξαναδεί οι περισσότεροι, τουλάχιστον όχι από κοντά.
Κάποιοι από εμάς παραξενεύτηκαν γιατί έμοιαζε υπερβολικά ιδιαίτερη για να έχει βγει έτσι από μόνη της, και ρωτώντας και δείχνοντας την φωτογραφία της σε φίλους και γνωστούς, ένας από όλους αυτούς επιτέλους αναγνώρισε την ράτσα.
Τα Καταχούλα Λουιζιάνα είναι πάρα πολύ σπάνια εδώ. Είναι μια ράτσα αμερικάνικη, που αρχικά εκτρεφόταν ως κυνηγόσκυλο και δευτερευόντως ως herding dog, και τώρα πλέον όπως οι περισσότερες ράτσες, εκτρέφεται και για κατοικίδιο.
Πώς βρέθηκε ένα τόσο σπάνιο σκυλί να κυκοφορεί αδέσποτο σε ένα χωριό της Ελληνικής επαρχίας δεν έχουμε ιδέα. Η Πόλκα βρέθηκε χωρίς τσίπ επίσης, που σημαινει ή ότι η εισαγωγή της στην χώρα έγινε εντελώς παράνομα, ή ότι γεννήθηκε εδώ.
Όπως και να χει, τώρα πλέον είναι μαζί μας. Είναι ένα γλυκύτατο, καλοσυνάτο και κοινωνικό σκυλάκι. λόγω της ηλικίας και λόγω της ράτσας της, χρειάζεται αρκετή και σωστή εκτόνωση, και μπορεί να γίνει το τέλειο κατοικίδιο.
Εμφανίστηκε μια μέρα στην Βυτίνα, όπως "εμφανίζονται" όλα τα κυνηγόσκυλα από το πουθενά. Για τις πρώτες πεντε έξι ώρες ήταν στην κεντρική πλατεία, καθιστή, και κοιτούσε ακίνητη τον κόσμο, λες και κάτι περίμενε. Εν τέλει αυτό (ή αυτός) που περίμενε δεν εμφανίστηκε ποτέ, και η Τίνα πέρασε τρεις μέρες απίστευτου άγχους, γυρνώντας όλο το χωριό σε πανικό, ψάχνοντας αυτό που είχε χάσει για πάντα.
Μετά άρχισε να ακολουθεί ανθρώπους, να πέφτει επάνω τους για χάδια, να ψάχνει έναν καινούργιο άνθρωπο να εμπιστευτεί και να του αφιερωθεί. Είχε την απίστευτη τύχη δύο από τους ανθρώπους που ακολούθησε να μην την προσπεράσουν. Της άνοιξαν την αυλή τους και την φρόντισαν όσο μπορούσαν.
Η Τίνα (από το Βυτίνα) φυσικά και δεν είχε τσιπ. Αυτό που είχε όταν εγκαταλείφθηκε ήταν οίστρος, και όταν πήγε τον επόμενο μήνα για στείρωση διαπιστώθηκε πως ήταν έγκυος.
Είναι ένα σκυλί πάρα πολύ έξυπνο, υψηλής ενέργειας, που χρειάζεται σωστή εκτόνωση.
Έχει περάσει κάποιο καιρό σε φιλοξενία σε διαμέρισμα στην ΑΘήνα, και έχει μάθει κάποια βασικά πράγματα. Ξέρει το κρέιτ, στο οποίο είχε μάθει να μένει κάποιες ώρες, ειναι καθαρή στο σπίτι και αν εκτονώνεται σωστά μπορεί να μένει ήρεμη στο σπίτι.
Χρειάζεται τρεις βόλτες την ημέρα, στις οποίες θα πηγαίνει τουαλέτα, θα παίζει και θα εκτονώνεται, και θα κάνει και κάποιες από τις εντολές που ξέρει, ώστε να δουλεύει και το σώμα της και το μυαλό της.
Είναι δύσπιστη με ξένους που μπαίνουν στο σπίτι, αλλά όταν είναι στο κρέιτ της μένει ήρεμη και δεν ενοχλέι. Θα χρειαστεί να συνεχίσει την εκπαίδευσή της, στην οποία μπορεί να θριαμβεύσει γιατί είναι πανέξυπνη, και ό,τι έμαθε μέχρι τώρα, το έμαθε αμέσως και το θυμάται ακόμα, μετά από τόσο καιρό που είναι στο καταφύγιο.
Είναι το σκυλί που μόλις σε εμπιστευτεί, μπορεί να σε αφήσει να το δέσεις κόμπο. Μπορείς να της καθαρίσεις τα αυτιά, να της κόψεις τα νύχια, να της καθαρίσεις τις πατούσες και τα αυτιά, και θα τα δεχτεί όλα χωρίς να αντιδράσει.
Ιδανικό για αυτήν είναι ένα σπίτι σε μια ήσυχη γειτονιά, και αν βρίσκεται κοντά σε βουνό ή εξοχή θα είναι το καλύτερό της, γιατί λατρεύει τις βόλτες στην φύση. Επίσης για την εκτόνωσή της ένας κήπος θα βοηθούσε πολύ.