Σε μια από αυτές της περιοχές της Αθήνας όπου οι γειτονιές δεν είναι γειτονιές αλλά οικοδομικά τετράγωνα με τεράστια κτήρια, αποθήκες και εργοτάξια, κάνοντας μια στάση με το αμάξι για μερικά λεπτά ίσα για να κοιτάξεις το gps ξανά μήπως και έχεις χαθεί, αφού άνθρωπος δεν υπάρχει ούτε για δείγμα Κυριακή απόγευμα, μέσα από ένα εγκαταλελειμμένο άδειο κτήριο εμφανίζεται αυτός.
Βγαίνει από μέσα σαν φάντασμα, πλησιάζει το αμάξι λες και σε περίμενε, και σε κοιτάει στα μάτια σαν να σου λέει "ήρθες επιτέλους; Γιατί άργησες; Πάμε". Του περνάς λουρί, τον παίρνεις και φεύγετε, γιατί άλλη επιλογή δεν έχεις και το να τον αφήσεις εκεί σου είναι αδύνατον. Δεν μπορείς να τον προδώσεις και ας τον γνώρισες μόλις πριν ένα λεπτό.
Το αγόρι είχε την τύχη να πέσει πάνω σε εθελόντριά μας. Ήταν πάρα πολύ αδύνατος, πολύ μπερδεμένος, δεν είχε μικροτσίπ και ρωτώντας την επόμενη μέρα στην περιοχή τους ανθρώπους που δουλεύουν εκεί δεν τον αναγνώρισε κάνεις.
Οι εξετάσεις του έδειξαν πως είναι υγιέστατος. Το μόνο που του έλειπε ήταν καλό φαγητό, και με που αρχισε να τρώει σωστά τα πλευρά του σταμάτησαν να διαγράφονται και άρχισε να παίρνει βάρος.
Ο Κούπερ είναι ένα σκυλί πολύ ανθρωποκεντρικό, δυνατό, με ενέργεια και διάθεση να συνεργαστεί. Αυτό που πρέπει να μάθει είναι να συνεργάζεται με τους ανθρώπους σωστά, και αυτό θα γίνει με τον καιρό, όταν καταλάβει πως με σωστή επικοινωνία θα έχει αυτό ακριβώς που έχει ανάγκη από τους ανθρώπους του.
Είναι πολύ καθαρός, ακολουθεί με το λουρί και σε εμπιστεύεται, και θελει πάρα πολύ να επικοινωνήσει και να κάνει πράγματα με τον άνθωπό του. Είναι κάποιες φορές σαν ώριμος άντρας και κάποιες σαν μπέμπης που μόλις βγήκε από το αυτό, και αυτός ο συνδυασμός τον κάνει ιδιαίτερο και για εμάς πολύ ενδιαφέρον, καθως ψάχνουμε να καταλάβουμε το μυαλό του, τον χαρακτήρα του και την ψυχή του.
