Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Η Πένυ έφτασε σε εμάς ουσιαστικά τυφλή, με το πύον να τρέχει από τις άπειρες πληγές στο σώμα και στα μάτια της, ανήμπορη και έτοιμη να παραιτηθεί. Ήταν από τις χειρότερες περιπτώσεις παθητικής κακοποίησης που έχουμε δει.
Ένα αυτοάνοσο νόσημα, για το οποίο δεν έκανε θεραπεία ποτέ, και το οποίο την έφτασε ένα βήμα πριν τον θάνατο (αυτοάνοση δερματοπάθεια του κοινού πέμφιγγα, επιπλεγμένη με πυώδη φλεγμονή).
Πλέον το κορίτσι μας έχει αναρρώσει, είναι χαρούμενη και υγιής. Είναι από τα πιο κοινωνικά και αξιαγάπητα σκυλιά μας, λατρεύει να επικοινωνεί και να έχει επαφή με ανθρώπους, και είναι έτοιμη για το παντοτινό της σπίτι.
Το τρίχωμα που έχασε γύρω από τα μάτια της πιθανότατα δεν θα επανέλθει ποτέ, και αυτή η εμφάνιση την κάνει ακόμα πιο ξεχωριστή.
Το γεροδεμένο μας μοντέλο Ισμήνη, , ήρθε στο καταφύγιό μας με την αδερφή της, Ηλέκτρα, και είναι κοινωνική, παιχνιδιάρα και υπάκουη. Ψάχνει το σπίτι που θα της δώσει την αγάπη που της αξίζει!
Ανάμεσα σε όλα τα σκυλιά του καταφυγίου ήταν και η Ηλέκτρα, το κλασικό ελληνικό αδέσποτο. Με αυτά τα χρώματα τα απροσδιόριστα, λίγο μαύρο, και λίγο καφεγκρί, και λίγο σαν άσπρο αλλά όχι άσπρο ακριβώς, με τα αυτιά τα μεσαία, το μέγεθος το μεσαίο, το τρίχωμά το μεσαίο, με τα θλιμμένα μάτια και αυτές τις μπεζ πιτσίλες για φρύδια, τις τόσο κλασικές, τις τόσο ελληνικές. Σκυλιά σαν την Ηλέκτρα είναι σκυλιά που σπάνια τραβάνε τα βλέμματα. Είναι λες και έχουμε συνηθίσει να τα βλέπουμε στον δρόμο, λες και δεν μπορούμε να τα φανταστούμε σε ένα σπίτι. Για τέτοια σκυλιά έρχεται συνήθως ένα μόνο αίτημα υιοθεσίας όσα χρόνια και να τα προωθούμε, και αυτό το αίτημα συνήθως είναι από το παντοτινό τους σπίτι. Μια μέρα ήρθε ένα νεαρό παιδί στο καταφύγιο και είπε "μ'αρεσουν αυτά τα σκυλιά που μοιάζουν ότι είναι τελείως του δρόμου". Γνώρισε την Ηλέκτρα, και είπε θέλω αυτήν. Και κάπως έτσι η Ηλέκτρα του δρόμου, έγινε η Ηλέκτρα του σπιτιού. Και εκεί ανήκει, και αυτή και όλα τα σκυλιά σαν αυτήν. Σε σπίτια, και όχι στον δρόμο. Καλή ζωή κοριτσάκι μας, και καλή τύχη σε όλα τα σκυλιά σαν εσένα εκεί έξω.
O μορφονιός εγκαταλείφθηκε στο Δήμο Ωρωπου και αν και υπήρξε δύσπιστος στην αρχή είναι πλέον πλήρως εξοικειωμένος με ζωα και ανθρωπους.Εχει την τρελα της εφηβείας και τρελαίνεται να κολυμπάει και να πηγαίνει βολτες.
Απολυτα υπακουος, περπατάει υπεροχα με το λουρί και θα ταίριαζε σε δραστήρια οικογενεια χωρίς παιδιά καθώς τον τρομάζουν οι αποτομες κινήσεις.
Είναι υγιής, στειρωμένος και εμβολιασμένος.
Το αγόρι μας ήρθε τραυματισμένος με κάταγμα στην κλείδωση από τροχαίο και παρόλο που έχει γίνει εντελώς καλά, του χει μείνει ψυχολογικό πρόβλημα και το κουτσαίνει. Είναι τρυφερός, φιλικός με τα άλλα σκυλιά αλλά και με τους ανθρώπους. Μέγας Καζανόβας!!!
RESERVED !!! Αν ήταν σούπερ ήρωας θα ήταν ο Φλας. Είναι τρομερά φιλικός με τους ανθρώπους και με τα άλλα σκυλιά. Η αδυναμία του είναι απλώς να τρέχει πίσω από ό,τι κινείται!!!