Happy endings

Είναι μερικά σκυλιά που η εξωτερική τους ομορφιά αντικατοπτρίζει και την εσωτερική τους, και αυτή είναι ένα από αυτά.

Η Αριελ, με τον υπέροχο συνδυασμό αυτιά + μουστάκια, με το γλυκύτατο βλέμμα της και με τα υπέροχα παλ χρώματά της, είναι ένα πλάσμα γλυκό, καλόβολο και εύκολο.

Βρέθηκε στον δρόμο, έχει ζήσει στο καταφύγιο και έχει ζήσει σπίτι φιλοξενίας, παρέα με τρεις γάτες, και ήταν εξαιρετική.

Είναι πολύ καθαρή για την ηλικία της, λερώνει στην βόλτα της, είναι ήρεμη, γλυκιά και σέβεται ανθρώπους και ζώα με τα οποία ζει μαζί.

*** Ο Βίβο έχει κλειστεί και δεν δεχόμαστε άλλα αιτήματα υιοθεσίας. Μπορείτε να δείτε όλα μας τα ζώα που ψάχνουν σπίτι ΕΔΩ.

_____________

Ο Βίβο είναι ένα σκυλάκι μικρόσωμο, νεαρό και γλυκό, με ένα μουσούδι τρυφερό και δύο υπέροχα μάτι υγρά και μεγάλα. 

Είναι διστακτικός με ανθώποους που δεν γνωρίζει, και είναι υπέροχος με ανθρώπους που γνωρίζει και εμπιστευέται. Εαν σε ξέρει και σε αγπαέι, ο Βίβο ζει για σένα, πέφτει επάνω σου για χάδια, κουνάει την ουρά του και ζητάει τα χάδια σου. 

Εαν δεν σε ξερει, μπορεί να μην σε πλησιάσει αρχικά, αλλά έχει τόσο καλύ ψηχή, που θα πάρει πολύ λίγο χρόνο να την κατακτήσεις. 

Απολαμβάνει την παρέα των άλλων σκύλων, και μιμειται τα πιο κοινωνικά σκυλιά στα πάντα, διατηρώντας πάντα μια διακριτκότητα και μια ντροπαλότητα που τον χαρακτηρίζει. 

Η Κλεοπάτρα εγκαταλείφθηκε στον δρόμο όπως τόσα και τόσα κυνηγόσκυλα.

Αρρώστησε πολύ, πείνασε και κρύωσε. Είναι από την φύση της ένα σκυλί λεπτό, με πολύ κοντό τρίχωμα, και η κακοπέραση σε συνδυασμό της την αρρώστια την έκανε να είναι η σκιά του εαυτού της.

Εμφανισιακά μόνο, όχι στο χαρακτήρα. Η Κλεοπάτρα τον χαρακτήρα της δεν τον έχασε ποτέ.

Δεν σταμάτησε να κουνάει την ουρά της ποτέ, ακόμα και όταν ήταν σκελετός και έτοιμη να καταρρεύσει.

Από την κλινική της εικόνα φαινόταν πως είναι ετοιμοθάνατη, από την συμπεριφορά της και την διάθεσή της φαινόταν έτοιμη να τρέξει στα βουνά.

Η Κλεοπάτρα είναι ένα απίστευτα δυνατό σκυλί. Δυνατή σαν οργανισμός και δυνατή ψυχικά. Δεν φοβάται τίποτα, δεν την σταματάει τίποτα, είναι απίστευτα χαρούμενη και απίστευτα κοινωνική.

Άργησε πάρα πολύ να έρθει στα κιλά της και να δείχνει υγιής, αλλά το κατάφερε. 

Είναι κοινωνική, είναι ένα σκυλί με αυτοπεποίθηση και προσωπικότητα, πολύ ισορροπημένη και συνεργάσιμη. 

Ο Φοίβος είναι σαν να τον είχε πάρει ο ύπνος το βράδυ λουσμένο αλλά με βρεγμένα ακόμα μαλλιά, έχοντας ξεχάσει την μουσική στο διαπασών, και ξαφνικά ξύπνησε το πρωί με τα μάτια του να τον κόβουν επειδή είχε ξεχάσει να βγάλει τους φακούς του, τα μαλλιά του φριζαρισμένα καθώς στέγνωσαν μόνα τους στον ύπνο, και μια απορία για το πώς πήγε τόσο λάθος αυτή η νυχνα ταυτόχρονα με μια ξινίλα λόγω του μαλλιού, λόγω των φακών που τον κόβουν, και λόγω του ότι ανακάλυψε έκτος των άλλων ότι του τελειώσε ο καφές. 

Καταλαβαίνετε τι έχουμε πάθει με το σκυλί και την εμφάνισή του, και το πόση έμπνευση μας δημιουργεί το όλο του ανάστημα και η μούρη και το ύφος του. 

Εκτός από όλα τα παραπάνω, ο Φοίβος είναι ο κλάσσικός τσοπάνης που βαριέται την ζωή του αρκετά, που βγαίνει να μυρίσει και να κάνει τσίσα του αργά και βαριεστημένα, και που η φιλοσοφία ζωής του είναι "γιατί να προσπαθώ πού, δεν βλέπω τον λόγο/ γιατί να κάθομαι αφου μπορώ να είμαι ξαπλωμένος/ γιατί να παώ πιο κει αφού μπορώ να μείνω εδω που είμαι"

Είναι αστείος, είναι τέλειος, και όπως όλα τα τσοπανόσκυλα, θα γίνει εξαιρετικό κατοικίδιο, γιατί είναι συνεργάσιμος, και είναι και πάρα πολυ κουλ. 

Ο Φοίβος είχε βρεθεί με ένα σχοινί χωμένο βαθειά στον λαιμό του, να έχει γίνει ένα με το δέρμα του που σιγά σιγά σάπιζε. Προφανώς όταν ήταν κουτάβι κάποιος τον έδεσε, τον παράτησε, το σχοινί παρέμεινε γύρω από τον λαιμό του, και όσο αυτός μεγάλωνε, το σχοινί έμπαινε όλο και πιο μέσα στον λαιμό του. 

Τώρα πλέον έχει ένα σημάδιι γύρω από τον λαιμό όπου λείπουν κάποιες τρίχες και τίποτε άλλο. Κανένα τράυμα δεν του έχει μείνει από τα όσα έχει περάσει, και περπαταέι στο λουρί μια χαρά. 

Όταν είναι ελεύθερος στο κτήμα, μας ακολουθεί σε ΟΛΕΣ τις σκυλοβόλτες. Ξεκινάει μαζί μας και με όποιο σκυλί παίρνουμε για βόλτα, ακολουθώντας από πίσω, σε κάποια κομμάτια της διαδρομής κόβει δρόμο και μας βρίσκει πάλι στο σημείο από όπου περνάμε, εμφανιζόμενος ξαφνικά σε φάση "ΤΣΑ, σας πρόλαβα", μετά κάθεται στην λίμνη, όπου πάντα κάνουμε στάση με όλα τα σκυλιά, και μετά στην ανηφόρα προς το καταφύγιο, από οπισθοφυλακή το γυρνάει σε εμπροσθοφυλακή, περπατώντας μπροστά, και περιμένει στο πάρκινγκ μέχρι να βγούμε με το επόμενο σκυλί.

Και δώστου πάλι από την αρχή. Είναι ικανός να κάνει δέκα φορές όλο το κτήμα. Είναι τόσο συνεπής που προφανώς θεωρεί ότι αυτή είναι η δουλειά του για κάποιες μέρες, να πηγαίνει και αυτός αναγκαστικά όπου πάει το κοπάδι. Λέμε θα κουραστεί και θα σταματήσει αλλά ΌΧΙ, συνεχίζει. Είναι να δουλέψω υπερωρίες σου λέει σήμερα, δεν πειράζει, εγώ μ'αρεσει η δουλειά μου.

Με οποία σκυλιά του αρέσει παίζει κιόλας λες και είναι κουτάβι, κυλιέται και στο γρασίδι, και στο μεγαλύτερο μέρος της κάθε βόλτας έχει και χαμόγελο.

Εμείς τον γνωρίσαμε το δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης, και τον ερωτευτήκαμε. Για τα μούτρα του τα μουτρωμένα, για τα μαλλιά του τα ανακατεμένα, και για τον χαρακτήρα του τον υπέροχο. Έχει όλα τα καλά του τσοπανόσκυλου, όλα αυτά τα χαρακτηριστικά που λατρεύουμε στα ζώα αυτά, και κανένα μα κανένα αρνητικό.

Είναι υπέροχο σκυλάκι η Κλειώ. Είναι γλυκιά, τρυφερή, καλόβολη και καλοσυνάτη.

Είναι υπέροχη με τα άλλα σκυλιά, δεν τα ενοχλεί, δεν την ενοχλούν, και είναι απίστευτα υπομονετική με τα κουτάβια, τα οποία την χρησιμοποιούν ενίοτε σαν αποκούμπι και μαξιλάρι.

Απολαμβάνει κάθε στιγμή για αυτό που είναι. Όταν είναι να πάει βόλτα χαίρεται την βόλτα της, και όταν είναι να κάτσει ήρεμη και να αράξει κάνει ακριβώς αυτό, χαλαρώνει και κοιμάται του καλού καιρού.

Ειναι το σκυλί που δεν θα δημιουργήσει προβλήματα, δεν θα κάνει φασαρία, δεν θα απαιτήσει κάτι χωρίς λόγο.

Σαν κυνηγόσκυλο που είναι, στην βόλτα θέλει να μυρίζει, να εξερευνά και έχει την τάση να τραβάει, και γενικά έχει πολύ έντονο κυνηγετικό ένστικτο, όπως έχουν τα Σέτερ, με αυτόν τον παιχνιδιάρικο τρόπο, αλλά είναι πολύ επικοινωνιακή και μπορεί να μάθει πολύ εύκολα τα πάντα, αρκεί να της τα δείξει κάποιος με σωστό τρόπο.

Οι σκύλοι όταν μεγαλώνουν, γίνονατι σοφοί. Όλα πάνω τους γκυκαίνουν και μαλακώνουν, αλλά αυτό που τους κάνει ακαταμάχητους, είναι αυτή η σοφία στο βλέμα τους και στην ψυχή τους. 

Ο Μίλτος είναι ηλικιωμένος. Πώς έζησε και πώς υπήρξε η ζωή του μέχρι τώρα δεν ξέρουμε. Σε εμάς ήρθε από το ΔΙΚΕΠΑΖ, γιατί θέλαμε να του δώσουμε μια ευκαιρία να βρει ένα παντοτινό σπίτι. 

Είναι ένα καλό, συνεργάσιμο, και ευγενικό σκυλί, και είναι πολύ ευχάριστο να βρίσκεσαι μαζί του. Εκπέμπει μια ηρεμία και μια γαλήνη. 

Εκτός από τα γεράματα, κατά τα άλλα είναι υγιέστατος.