Μέχρι να της βγάλουμε όνομα την λέγαμε "η όμορφη". Η Αλκμήνη ήταν σε ένα κλουβί γεμάτο σκυλιά στο δημοτικό κυνοκομείο Σπάρτης, περνώντας μόνο απ' έξω την ξεχώριζες.
Ακόμα και εκεί μέσα, ήταν λες και έλαμπε αυτό το σκυλί. Έμοιαζε στην αρχή ότι ήταν λίγο φλου, λίγο στον κόσμο της, αλλά δεν είναι καθόλου έτσι. Είναι ένα ζώο πολύ ανθρωποκεντρικό, που απολαμβάνει την αποκλειστικότητα και την αποζητάει.
Το πανέμορφο τρίχωμά της έχει φτιάξει, και έχει γίνει στιλπνό και βελούδινο και τα αυτιά της κουνιούνται πέρα δώθε όταν έρχεται να σε προϋπαντήσει. Τρέχει να χαιρετήσει όποιον έρχεται στο καταφύγιο, και το αγαπημένο της μερος να κάθεται είναι την κουζίνα, μαζί μας
