Άπειρα αιτήματα υιοθεσίας είχε αυτος, και περάσαμε τους τελευταίους δύο μήνες σε ένα μόνιμο σκωτσέζικο ντουζ - κλείστηκε ο Λόρενς/ακυρώθηκε ο Λόρενς/κλείστηκε/ακυρώθηκε/κλείστηκε/ακυρώθηκε κτλ κτλ κτλ.
Υπάρχουν σκυλιά που δεν τα ζητάει ποτέ κανείς, μέχρι που βρίσκεται μια μέρα ένας και μόνο άνθρωπος που λέει "θέλω αυτό", και αυτός ο άνθρωπος είναι ο ιδανικός. Και υπάρχουν και σκυλιά για τα οποία δεν προλαβαίνουμε να απαντάμε σε μηνύματα και τηλέφωνα, και τελικά ξεμένουν.
Ο Λόρενς γεννήθηκε κάπου μέσα στο καλοκαίρι τού 22, και πέρα απο άσπρος και ωραίος είναι και όλα τα άλλα πράγματα που είναι ένα κουτάβι αυτής της ηλικίας. Χαίρεται, χοροπηδάει, τρέχει, κάθεται, ξανασηκώνεται, κάνει μια εντολή, δεν κάνει μια άλλη, θέλει να ζήσει, να τα κάνει όλα, να τα μάθει όλα, να σε αγαπήσει και να στο δείξει όπως μπορεί και όπως νομίζει.
Ναι είναι άσπρος, με ροζ μύτη και ροζ χείλη, και είναι σαν να έχει βγει από διαφήμιση, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Είναι και πολλά άλλα πράγματα που δεν βρίσκονται στην εμφάνιση, αλλά στον χαρακτήρα.
