Εμμ..δεν ξέρουμε πως να τον περιγράψουμε. Καταρχάς το σκυλί πρέπει να είναι περίπου τρία τέσσερα κιλά, και στις φωτογραφίες μοιάζει δέκα κιλά και.
Ίσως λόγω της φάτσας.
Έχει αυτά τα μουστάκια και τα φρύδια του γκριφον, που είναι συνηθισμένα σε πιο μεγάλα σκυλιά ίσως.
Επίσης έχει δύο αυτιά αστεία, μικρά μεν, αλλά υπαρκτά. Όταν δεν είναι σίγουρος για κάτι, τα κάνει πίσω πίσω πισω, τόσο πίσω που εξαφανιζονται, και έτσι μοιάζει με κουκουβάγια.
Το άλλο ατού του, που ενισχύει ακόμα περισσότερο την εικόνα κουκουβάγια είναι φυσικά τα μάτια. Να μην τα περιγράψουμε, τα βλέπετε..
Ο Μέρφι βρέθηκε στον δρόμο. Παρατημένος. Αλήθεια. Είναι γλυκός και τρυφερός. Κάποιες φορές φοβάται λίγο, αλλά όταν του δώσεις να καταλάβει ότι δεν υπάρχει λόγος, τότε ανοίγεται και χαίρεται.
Είναι αστείος.
Αυτό που δεν είναι αστείο είναι ότι έχει πιθανότατα μεγαλώσει όπως πολλά μικρά σκυλιά, μέσα σε ένα σπίτι, χωρίς βόλτες, χωρίς να έχει μάθει τουαλέτα, χωρίς να έχει μάθει πολλά.
Πιθανότατα θα χρειαστεί εκπαίδευση για κάποια βασικά πράγματα όπως η τουαλέτα, και σίγουρα η στείρωση θα τον βοηθήσει αρκετά.
Είναι εμβολιασμένος, στειρωμένος και υγιής και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι. Ένα σπίτι όπου πάρα το μέγεθος του, θα του συμπεριφέρονται σαν να είναι σκύλος, όχι μπιμπελό.