Εμμ..δεν ξέρουμε πως να τον περιγράψουμε. Καταρχάς το σκυλί πρέπει να είναι περίπου τρία τέσσερα κιλά, και στις φωτογραφίες μοιάζει δέκα κιλά και.
Ίσως λόγω της φάτσας.
Έχει αυτά τα μουστάκια και τα φρύδια του γκριφον, που είναι συνηθισμένα σε πιο μεγάλα σκυλιά ίσως.
Επίσης έχει δύο αυτιά αστεία, μικρά μεν, αλλά υπαρκτά. Όταν δεν είναι σίγουρος για κάτι, τα κάνει πίσω πίσω πισω, τόσο πίσω που εξαφανιζονται, και έτσι μοιάζει με κουκουβάγια.
Το άλλο ατού του, που ενισχύει ακόμα περισσότερο την εικόνα κουκουβάγια είναι φυσικά τα μάτια. Να μην τα περιγράψουμε, τα βλέπετε..
Ο Μέρφι βρέθηκε στον δρόμο. Παρατημένος. Αλήθεια. Είναι γλυκός και τρυφερός. Κάποιες φορές νομίζαμε στην αρχή ότι φοβάται λίγο, αλλά τελικά καταλάβαμε ότι όχι, δεν φοβάται τίποτα. Απλά έχει καταλάβει ότι με να το παίζει φοβισμένος κερδίζει αυτό που θέλει, αγκαλιές, προσοχή και γλυκόλογα.
Είναι αστείος.
Επίσης είναι πού τρυφερός, και του αρέσει να κάθεται στην αγκαλιά. Είτε τον κρατάτε στα χέρια, είτε κάθεται πάνω σας, το κάνει σαν επαγγελματίας, με το ύφος "κοιτάξτε να σας δείξω πώς είναι το σωστό το "lap dog"
Είναι εμβολιασμένος, στειρωμένος και υγιής και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι. Ένα σπίτι όπου πάρα το μέγεθος του, θα του συμπεριφέρονται σαν να είναι σκύλος, όχι μπιμπελό.
