Reserved

Τον Πάρη τον βγάζουνε βόλτα δύο κορίτσια. Πλέον ζυγίζει όσο αυτές, και ναι, θα μπορούσε στην βόλτα να τις κάνει έλκηθρο, να γίνουν θέαμα, να τραυματιστούν κτλ.

Δεν το κάνει, και ο μόνος λόγος είναι ότι τις αγαπάει, τις εμπιστεύεται και τις σέβεται.

Τις περιμένει κάθε εβδομάδα, κάθεται μέσα στο κλουβί του ακίνητος, αμίλητος και σοβαρός και τις ακολουθεί με το βλέμμα του όσο κάνουν άλλες δουλειές, όσο βγάζουν αλλά σκυλιά κτλ. Ξέρει πως θα έρθει η σειρά του και δεν απαιτεί ποτέ τίποτα.

Πάει βόλτα σε όλο το κτήμα, πάει πάντα τουαλέτα έξω γιατί δεν λερώνει στο κλουβί του ποτέ μα ποτέ, μυρίζει, χαίρεται και είναι πολύ ευτυχισμένος.

Αν πάει να τραβήξει πολύ ή αν είναι κατηφόρα ή αν περάσουν από τα άλογα που θέλει να τα γαυγίσει, του λένε το όνομά του (συγκεκριμένα ακούει καλύτερα στο Παρούλη αντί στο Πάρη) και γυρνάει όλο χαρά και παίρνει μια λιχουδιά και μετά περπατάει πάλι ήρεμα χωρίς να τραβάει.

Σε ένα περιφραγμένο χώρο που έχουμε διαμορφώσει στο καταφύγιο μακριά από τα κλουβιά τον αφήνουν ελεύθερο, και εκεί κυνηγάει το μπαλάκι του, το πιάνει, το φέρνει πίσω, το αφήνει και του το ξαναπετάνε. Παίζει σαν τεράστιο κουτάβι.

Κάποιες φορές πάει και βόλτα στην παραλία όπου περπατάει στην άμμο, αγναντεύει απέναντι, πίνει θαλασσινό νερό πριν προλάβουν να του φωνάξουν ΌΧΙ ΠΑΡΟΎΛΗ ΈΧΟΥΜΕ ΠΕΙ ΑΥΤΌ ΔΕΝ ΠΙΝΕΤΑΙ, και μετά γυρνάει στο κτήμα, κάθεται να ξαποστάσει στην λίμνη, κάνει το κάτσε σαν καλό παιδί, πέφτει ανάσκελα και κυλιέται και χαίρεται απίστευτα σαν κουτάβι.

Έχει προσπαθήσει να κάτσει και σταην αγκαλιά τους κάτι φορές όπως όλα τα κουτάβια, αλλά αυτό πήγε όσο καλά φαντάζεστε. Δεν χωρούσε.

Ο Πάρης είναι Κάνγκαλ. Φτιαγμένος για να ζει στα βουνά της Τουρκίας και να προστατεύει το κοπάδι από πιθανούς εχθρούς.

Είναι ένα σκυλί πολύ δυνατό, πολύ δυναμικό, που μια καλή σχέση μαζί του θα πρέπει να βασίζεται στον σεβασμό και την εμπιστοσύνη.

Αν προσπαθήσεις να του επιβληθείς με το ζόρι θα χάσεις, αν προσπαθήσεις να τον καλοπιάσεις μόνο με φαγητό επίσης θα χάσεις γιατί είναι πιο έξυπνος από εσένα και τα ένστικτα που έχει από την ράτσα του είναι πολύ πιο ισχυρά από την αγάπη του για λιχουδιές.

Έχει ζήσει σε σπίτι και ήταν εξαιρετικός.

Δεν είναι ίσως το ιδανικό σκυλί για περιβάλλον πόλης εκτός αν υπάρχει κήπος. Ο Πάρης πρέπει να εκτονώνεται σωστά, και να έχει μια ζωή ισορροπημένη όπου θα υπάρχει σεβασμός, συνέπεια, και συνεργασία.

Είναι πολύ νέος και είναι ακόμα σαν μικρό παιδί. Θα μεγαλώσει κι άλλο σε μέγεθος, και θα ωριμάσει κι άλλο στο μυαλό, προς το παρόν με όποιον αγαπάει φέρεται σαν μπέμπης.

Προσπαθούμε όσο μπορούμε να τον βοηθήσουμε να έχει μια καλή ζωή στο καταφύγιο, σύμφωνα με τις ανάγκες του. Πέρα από τις βόλτες, περνάει πολύ ώρα ελεύθερος στον μεγάλο προαυλισμό, και κάθε εβδομάδα είναι και πιο προσαρμοσμένος, και πιο χαρούμενος.

Μπορεί να ζήσει με άλλα σκυλιά, και γενικά μπορεί να ζήσει με οποιονδήποτε καταλάβει πως είναι μέλος της οικογένειάς του. Θα έχει από την φύση του μια ενστικτώδη δυσπιστία προς τους ξένους κατά πάσα πιθανότητα, αλλά εάν εμπιστεύεται τον άνθρωπό του, θα ακολουθήσει την καθοδήγηση του ανθρώπου του, και δεν θα κάνει λάθος επιλογές.

Εφόσον μπορεί να τον βγάζει βόλτα μια γυναίκα που ζυγίζει όσο αυτός χωρίς να φοβάται ότι δεν θα μπορεί να τον ελέγξει, θα μπορεί προφανώς να τον βγάλει βόλτα και ο άνθρωπος του, που θα τον εμπιστεύεται ακόμα περισσότερο εφόσον θα μένει μαζί του και θα έχουν δεθεί πολύ περισσότερο.

Είναι πραγματικά ένα εξαιρετικό σκυλί και νιώθουμε πολύ τυχεροί που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε και να μάθουμε πράγματα από αυτόν και για αυτόν. Θέλουμε πολύ να τον δούμε σε ένα σπίτι. Είναι εμβολιασμένος, στειρωμένος και υγιής, και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι. 

Παραμονή Χριστουγέννων, σε έναν επαρχιακό δρόμο ανάμεσα σε κάποια χωριά στεκόταν η Φιλιώ και κοιτούσε τα ελάχιστα αμάξια που περνούσαν. Μια εθελόντρια που πήγαινε για τα τελευταία ψώνια σταμάτησε, και η Φιλιώ κούνησε διστακτικά την ουρά της, έσκυψε κάτω, και χωρίς καθόλου κόπο η κοπέλα την σήκωσε και την έβαλε στο αμάξι. 

Ήταν κοκαλιασμενη, με δερματικά και διάφορες εκδορές και πληγές στο σώμα της.

Πέρασε τα Χριστούγεννα στο χωρίο, και γύρισε στην Αθήνα μαζί με τους εκδρομείς που την φιλοξένησαν εκείνες τις ημέρες. Πάσχει από λεϊσμανίαση, και βρίκεται στο κτηναιτρείο όπου ακολούθησε θεραπεία. Πλέον έχει ε΄ρθει στο καταφύγιο, και τρέχει και παίζει ανέμελη και παίρνει όσα χάδια της ειχαν λείψει όλον αυτό τον καιρό. 

Παρά το γεγονός ότι όταν βρέθηκε ήταν σε πολύ άσχημη κατάσταση, άδύναμη, με τα μάτια της γεμάτα τσίμπλες και την μύτη της ξερή και βουλωμένη, από την πρώτη κιόλας ημέρα που έφυγε από τον δρόμο, η Φιλιώ ήταν εξαιρετική. Πήγαινε την βολτα της στο χωρίο δύο φορές την ημέρα, μαζι με τα υπόλοιπα σκυλιά της οικογένειας, δεν λέρωσε ποτέ στο σπίτι ούτε καν στην αυλή, έτρωγε το φαγητό της και κοιμόταν στο αυτοσχέδιο σπιτάκι της χωρις να ενοχλεί. 

Είναι ένα σκυλί παρα πολύ καλό, παρα πολύ τρυφερό, γλυκύτατο, υπάκουο, υπέροχο με τους ανθρώπους και με άλλα σκυλιά. Λατρεύει τις βόλτες, ειδικά στην εξοχή, και παρά την αδυναμία της μεταμορφώνεται στην βόλτα, παει σφαίρα, μυρίζει, εξερευνά και χαίρεται. Έχει πολύ υπψηλό κυνηγετικό ένστικτο, αλλά ωστόσο είναι υπάκουει, και δεν χάνεται κυνηγώντας πεταλούδες στην βόλτα ζωρίς να σου δίνει καμμία σημασία, αλλά γυρνάει πάντα σε εσένα αν την φωνάξεις. 

Είναι μια πολύ μικροσκοπική σετερίνα, πολύ κοινωνική και πάρα πολύ χαδιάρα, και θα γίνει ένα καταπληκτικό κατοικίδιο που θα δώσει πολλή αγάπη στην νέα της οικογένεια.

Είναι ένα σκυλάκι απίστευτα χαρούμενο, απίστευτα καλόψυχο και κοινωνικό, που λατρεύει τους ανθρώπους, τουε σκύλους, την ζωή και παρ'ολο που είναι ενήλικη, έχει μια καρδιά παιδική και μια αθωότητα μοναδική. Είναι σαν αθώο, καλόψυχο παιδί.

Οι βόλτες σε εξοχή με μακρύ λουρί θα την κάνουν πολύ ευτυχισμένη. 

ΒΙΝΤΕΟ με την ιστορία της

Η Σωσώ κυκλοφορούσε στην Τρίπολη επί μήνες. Ήταν άρρωστη, σκελετωμένη και επί μήνες φωτογραφιζόταν σε διάφορα σημεία της πόλης από πολίτες, οι οποίοι έκανα συνεχείς εκκλήσεις στον δήμο για το σκυλί. 

Ωστόσο κανένας υπεύθυνος δεν ασχολήθηκε ποτέ, με αποτέλεσμα το σκυλί να συνεχίζει να κυκλοφορεί, να ψάχνει φαγητό στα σκουπίδια και να αρρωσταίνει όλο και περισσότερο. 

Εν τέλει πιάστηκε από εθελοντές πάρα πολύ εύκολα, καθώς είναι ένα πάρα πολύ καλό και φιλικό σκυλί. Ήρθε στην Αθ'ηνα και αναλάβαμε εμείς την νοσηλεία της, ελπίζοντας να της προσφέρουμε ενα καλύτερο μέλλον και μια ζωή όπως της αξίζει. 

Η Σωσώ είναι μια σκυλίτσα πολύ καλή, πολύ γλυκιά, καθαρή, υπακουη, τρυφερή και πάρα πολύ υπομονετική. Όσο περέμεινε στο κτηνιατρείο ήταν άψογη. Έκανε την θεραπεία της με υπομονή, δεν ενόχλησε ποτέ και δεν ακούστηκε καν, ήταν πεντακάθρη και περίμενε την βόλτα της πάντα για να πάει τουαλέτα. 

Πλέον έχει έρθει στο καταφύγιο, όπου συνεχίζει να είναι άψογη. Βγαίνει βόλτα σχεδόν κάθε εβδομάδα με τους εθελοντές και είναι τέλεια. Δεν τραβάει στο λουρι, είναι υπάκουη και υπέροχη. Έξω στην πόλη είναι λίγο πιο διστακτική, αλλά πάει την βόλτα της άνετα, παέι τουαλέτα, και κάθε φορά είναι πιο άνετη και πολύ πιο συνεργάσιμη. 

Η Σωσώ είναι αυτή την στιγμή ένα από τα πιο καλά κια τα πιο ισορροπημένα σκυλιά που έχουμε στο καταφύγιο. 

ΒΙΝΤΕΟ

Έχει ολοκληρώσει την θεραπεία της για λεϊσμανίαση και είναι έτοιμη για το παντοτινό της σπίτι. 

Είναι λες και η φύση είπε: "δεν γίνεται να είσαι τόσο τέλειος, και όμορφος και καλός και κοινωνικός και τρυφερός. Θα σου δώσω ένα πρόβλημα για έχεις και εσύ μια ατέλεια, όπως έχουν όλοι".

Και κάπως έτσι, σιγά σιγά, κάτι άρχισε να τρώει την μύτη του Σάββα.

Το αγοράκι αυτό το υπέροχο, ήρθε σε εμάς για να έχει μια καλύτερη ζωή από αυτή που είχε τα πρώτα χρόνια της ζωής του.

Το πρόβλημα στην μύτη του φαίνεται να οφείλεται σε κάποιο αυτοάνοσο, για το οποίο δεν ακολουθήθηκε η σωστή θεραπεία από την αρχή από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες του. 

Ξεκίνησε αγωγή με κορτιζόνη και αντιβιώση και φαίνεται να ανταποκρίνεται πολύ καλά. Η μύτη του, παρόλο που δεν θα επανέλθει ποτέ πλήρως, άρχισε να βγάζει κάποιο υγιή ιστό, και έχει πολύ καλύτερη εικόνα. 

Σε τίποτα απόλύτως δεν τον επηρεάζει αυτό, γιατί είναι ένα σκυλί απίστευτα καλό. Είναι καλός στο αμάξι, καλός στον γιατρό, καλός στην βόλτα, καλός με όλους τους ανθρώπους και με τα άλλα σκυλιά.

Όλοι οι σκύλοι γλυκαίνουν όσο μεγαλώνουν, υπάρχουν όμως και σκυλιά ενήλικα που καταλαβαίνεις πως ήταν πάντα γλυκά, από τα νιάτα τους. Ένα τέτοιο σκυλί είναι η Ευτυχία μας η γκεκούλα.

Η γλυκά της ψυχής της φαίνεται στα μάτια της. Βρέθηκε αδέσποτη να περιφέρεται στους δρόμους, με το πόδι της και την καρδιά της σπασμένα. Ένα σκυλί που ζει για τους ανθρώπους, που είχε την τύχει να την δει μια εθελόντρια που κατάλαβε την ανάγκη της, επικοινώνησε μαζί μας και έτσι η Ευτυχία ήρθε στα χέρια μας.

Πλέον είναι σε φιλοξενία, και απολαμβάνει το μαλακό κρεβάτι και την ασφάλεια ενός σπιτιού. Είναι εξαιρετική. Δεν μπορούμε να περιγράψουμε πόσο εξαιρετική. Είναι πεντακάθαρη, περιμένει την βόλτα της για να πάει τουαλετα, δεν τραβάει στο λουρί, είναι καταπληκτική στο σπίτι, και μετά τις γάτες και με τα άλλα τρία σκυλιά, και γενικά είναι ένα σκυλάκι που ξέρει ακριβώς πως να συμπεριφερθεί σαν κατοικίδιο σε ένα διαμέρισμα.

Είναι απίστευτα τρυφερό σκυλί, απίστευτα ανθρωποκεντρικό, και απίστευτα καλό, και όταν χαίρεται κάνει κάτι πηδηματάκια λες και είναι κουτάβι, με τα ποδαράκια της που μοιάζουν με βατράχου, και τα αυτιά της να πηγαίνουν κάνω κάτω. Καμμιά φορά όταν της πετάς ένα παιχνιδι, πάει διστακτικά και το πιανει για λίγο στο στόμα της, λες και δεν ξέρει αν πρέπει, λες και δεν θυμάται καλά αν έτσι έκανε όταν ήταν κουτάβι. Αν επιμείνεις αρχίζει να κάνει και τραβήγματα δειλά δειλά, και γενικά είναι σε πολύ καλό δρόμο να μάθει να παίζει και πάλι. 

Η αγαλλίαση που νιώθουμε βλέποντας την να κοιμάται άνετη και ξεγνοιαστη στο κρεβάτι της δεν περιγράφεται.

Την βγάλουμε Ευτυχία γιατί θέλαμε ένα όνομα που να είναι όμορφο σαν την ψυχή της, και καλότυχο όσο ευχόμαστε να είναι και αυτή.

Η Ευτυχία θα έρθει στο σπίτι σας και θα προσαρμοστεί αμέσως, δεν θα σας δημιουργήσει κανένα πρόβλημα, και θα την αγαπήσετε με το που την δείτε. Το μόνο που θέλει είναι τρεις βόλτες την ημέρα, λίγο παιχνίδι που το λατρεύει, χάδια, καλο φαγητό και ανθρώπινη συντροφιά.

Όταν βρίσκεται στην φύση φυσικά και το κυνηγόσκυλό μέσα της ξυπνάει, και την βλέπεις σε όλο της το μεγαλείο, ωστόσο έχει προσασμοστεί πλήρως και σε αστικό περιβάλλον, και απολαμβάνει τις βόλτες στην πόλη. 

Το δεξί της πόδι έχει παλιό κάταγμα που έχει πλέον δέσει κάπως στραβά, και το πόδι αυτό είναι λίγο πιο κοντό από το άλλο. Πλέον δεν πονάει όσο πονούσε στις αρχές, και είναι απόλυτα λειτουργική, περπαταέι, τρέχει και παίζει σαν να μην συμβαινει τίποτα (και πηδάει και στον καναπέ, αν και απο τον καναπέ προτιμάει το κρεβατι σκύλου ή το κρέιτ. 

ΒΙΝΤΕΟ

Βρέθηκε πεταμένος σαν σκουπίδι πριν καν ανοίξει  τα μάτια του. Κλασσική πρακτική που μας κάνει πραγματικά να ντρεπόμαστε πλέον. Κάπου υπάρχει μια μάνα που σε μερικούς μήνες πιθανότατα πάλι θα γεννήσει, πάλι θα κάνει κουτάβια ανεπιθύμητα, πάλι θα πεταχτούν στα σκουπίδια και οι πιθανότητες να είναι και εκείνα τυχερά είναι ελάχιστες.

Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν στην ζωή τόσο μικρά κουτάβια, που πρέπει να ταΐζονται κάθε τρεις ώρες, πρέπει να τα βοηθάει κάποιος να πηγαίνουν τουαλέτα, πρέπει να τα κρατάει ζεστά και ασφαλή.

Ο Ντέμης και δύο από τα αδέρφια του που επέζησαν είχαν την τύχη να βρουν φιλοξενία σε εθελόντριά μας πού τα φρόντισε με αφοσίωση και συνέπεια, τα μεγάλωσε και πλέον είναι έτοιμα να κάνουν το πρώτο τους εμβόλιο.

Ο Ντέμης ξεκίνησε την ζωή του με τον χειρότερο τρόπο, γιατί κάποιος αποφάσισε πως δεν αξίζει τίποτα, και πως είναι απόλυτα θεμιτό να τον αφήσει να πεθάνουν βασανιστικά μέσα σε μια σακούλα σκουπιδιών. Δεν πέθανε, έζησε.

Είναι χαρούμενος και γερός, ένα γλυκύτατο κουτάβι, και είναι σχεδόν έτοιμος για το παντοτινό του σπίτι. Από τα αδέρφια του ήταν πάντα αυτός με το πιο ανοιχτό γκρι, λες και τον έχεις ζωγραφίσει με μολύβι και έχεις κάνει σβησίματα και αχνές σκιές επάνω του. 

Είχε πάρα πολύ ενδιαφέρον όταν τον ανεβάσαμε στα σόσιαλ μίντια, και κλέιστηκε αμέσως. Πήγε στο νέο του σπίτι με τις καλύτερες συμβουλές, προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα, και έζησε εκεί δύο εβδομάδες, μέχρι που το ζευγάρι απλά χώρισε και ο σκύλος ήταν περιττός. Τόση ανευθυνότητα, τόση ανωριμότητα. 

Είναι εξαιρετικά άσχημο και ανήθικο να κλείνεται ένα κουτάβι για υιοθεσία, να προετοιμάζεται, να πηγαίνει σε ένα σπίτι για λίγο καιρό, και να επιστρέφει έχοντας χάσει πολύ σημαντικό κομμάτι της προώθησής του. Ο Ντέμης επεστράφη μέσα στο καλοκαίρι, τέλη Ιουλίου, όταν όλα σταματάνε και από ένα σπίτι βρέθηκε ξανά σε ένα καταφύγιο. Καταστρεπτικό για την ψυχολογία του, ειδικά για ένα σκυλί σε τόσο ευαίσθητη ηλικία. 

Είναι πραγματικά εξαιρετικό σκυλάκι, γλυκός, και τρυφερός, τον αγαπάμε πολύ, και θέλουμε να βρει το παντοτινό του σπίτι όσο πιο γρήγορα γίνεται, αυτή την φορά με ανθρώπους υπεύθυνους, και σοβαρούς, όχι απλά σοβαροφανείς και ενθουσιασμένους και ανώριμους. Είναι μαθημένος σε κρέιτ, πηγαίνει βόλτα με λουρί, έχει ζήσει σε κεντρική γειτονιά, είναι κοινωνικός, πού καλός με άλλα ζώα και ξέρει και κάποιες εντολές. 

ΒΙΝΤΕΟ με την ιστορία του.

ΒΙΝΤΕΟ με τον Ντέμη σήμερα