Reserved

Αν διαλέγαμε ένα μόνο σκυλί από το καταφύγιο το οποίο θα το δίναμε με κλειστά μάτια είναι αυτός. Είναι τέλειος σε όλα, δεν έχουμε άλλα λόγια να τον περιγράψουμε.

Στο σώμα του, όπως και στο σώμα πολλών σκύλων, κρύβονται τα σημάδια του παρελθόντος του. Κάθε σκυλί κρύβει μια ιστορία που μαρτυράει την ψυχική του δύναμη, και μαρτυράει επίσης και την ηθική των ανθρώπων που πέτυχε στον διάβα του.

Ο Σίμπα πέτυχε τους χειρότερους ανθρώπους. Έχει πυροβοληθει και έχει στον μηρό του και σκάγια διασποράς κυνηγετικού όπλου, και σκάγια αεροβόλου. Διπλά πυροβολημένος και διπλά προδομένος, και όμως στέκεται στα πόδια του και είναι ένα από τα πιο ισορροπημένα σκυλιά μας.

Ένα ή δύο από τα σκάγια αυτά κάποια στιγμή του έκαναν μερική νευροπραξία ισχυακού νεύρου στο αριστερό πόδι, και ο Σίμπα άρχισε να σέρνει το πόδι του και να μην το νιώθει. Όταν άρχισε το πόδι να λειτουργεί ξανά σιγά σιγά το δάγκωνε και το έγλυφε σε βαθμό υπερβολικό, και αναγκάστηκε να περάσει ένα μεγάλο διάστημα με κολάρο.

Πλέον έχει συνέλθει τελείως. Περπατάει κανονικά, το πόδι του δεν τον ενοχλεί, είναι ευτυχισμένος και υγιής.

Έχει κάνει και νευρολογική εξέταση και ακτινογραφία, τα σκάγια δεν αφαιρούνται χειρουργικά και θα τα κουβαλάει για όλη του την ζωή, ως παράσημα, με καμάρι και ευγένεια. Οι πιθανότητες να τον ενοχλήσουν ξανά είναι μηδαμινές.

Ο Σίμπα είναι ένα εξαιρετικό σκυλί. Στο καταφύγιο δεν δημιούργησε ούτε ένα πρόβλημα ποτέ. Έχει φιλοξενηθεί σε σπίτι και είναι εξαιρετικός. Είναι ήρεμος, ήσυχος, ευγενικός, υπάκουος, πεντακάθαρος, είναι καταπληκτικός με τις τρεις γάτες (ζούσε με τρεις) και με τα υπόλοιπα σκυλιά.

Είναι εξαιρετικός και στην βόλτα και παντού, και είναι ένα σκυλί που προτείνουμε πάντα σε ανθρώπους πλχωριε εμπειρία που ψάχνουν το πρώτο τους κατοικίδιο.

Τον Πάρη τον βγάζουνε βόλτα δύο κορίτσια. Πλέον ζυγίζει όσο αυτές, και ναι, θα μπορούσε στην βόλτα να τις κάνει έλκηθρο, να γίνουν θέαμα, να τραυματιστούν κτλ.

Δεν το κάνει, και ο μόνος λόγος είναι ότι τις αγαπάει, τις εμπιστεύεται και τις σέβεται.

Τις περιμένει κάθε εβδομάδα, κάθεται μέσα στο κλουβί του ακίνητος, αμίλητος και σοβαρός και τις ακολουθεί με το βλέμμα του όσο κάνουν άλλες δουλειές, όσο βγάζουν αλλά σκυλιά κτλ. Ξέρει πως θα έρθει η σειρά του και δεν απαιτεί ποτέ τίποτα.

Πάει βόλτα σε όλο το κτήμα, πάει πάντα τουαλέτα έξω γιατί δεν λερώνει στο κλουβί του ποτέ μα ποτέ, μυρίζει, χαίρεται και είναι πολύ ευτυχισμένος.

Αν πάει να τραβήξει πολύ ή αν είναι κατηφόρα ή αν περάσουν από τα άλογα που θέλει να τα γαυγίσει, του λένε το όνομά του (συγκεκριμένα ακούει καλύτερα στο Παρούλη αντί στο Πάρη) και γυρνάει όλο χαρά και παίρνει μια λιχουδιά και μετά περπατάει πάλι ήρεμα χωρίς να τραβάει.

Σε ένα περιφραγμένο χώρο που έχουμε διαμορφώσει στο καταφύγιο μακριά από τα κλουβιά τον αφήνουν ελεύθερο, και εκεί κυνηγάει το μπαλάκι του, το πιάνει, το φέρνει πίσω, το αφήνει και του το ξαναπετάνε. Παίζει σαν τεράστιο κουτάβι.

Κάποιες φορές πάει και βόλτα στην παραλία όπου περπατάει στην άμμο, αγναντεύει απέναντι, πίνει θαλασσινό νερό πριν προλάβουν να του φωνάξουν ΌΧΙ ΠΑΡΟΎΛΗ ΈΧΟΥΜΕ ΠΕΙ ΑΥΤΌ ΔΕΝ ΠΙΝΕΤΑΙ, και μετά γυρνάει στο κτήμα, κάθεται να ξαποστάσει στην λίμνη, κάνει το κάτσε σαν καλό παιδί, πέφτει ανάσκελα και κυλιέται και χαίρεται απίστευτα σαν κουτάβι.

Έχει προσπαθήσει να κάτσει και σταην αγκαλιά τους κάτι φορές όπως όλα τα κουτάβια, αλλά αυτό πήγε όσο καλά φαντάζεστε. Δεν χωρούσε.

Ο Πάρης είναι Κάνγκαλ. Φτιαγμένος για να ζει στα βουνά της Τουρκίας και να προστατεύει το κοπάδι από πιθανούς εχθρούς.

Είναι ένα σκυλί πολύ δυνατό, πολύ δυναμικό, που μια καλή σχέση μαζί του θα πρέπει να βασίζεται στον σεβασμό και την εμπιστοσύνη.

Αν προσπαθήσεις να του επιβληθείς με το ζόρι θα χάσεις, αν προσπαθήσεις να τον καλοπιάσεις μόνο με φαγητό επίσης θα χάσεις γιατί είναι πιο έξυπνος από εσένα και τα ένστικτα που έχει από την ράτσα του είναι πολύ πιο ισχυρά από την αγάπη του για λιχουδιές.

Έχει ζήσει σε σπίτι και ήταν εξαιρετικός.

Δεν είναι ίσως το ιδανικό σκυλί για περιβάλλον πόλης εκτός αν υπάρχει κήπος. Ο Πάρης πρέπει να εκτονώνεται σωστά, και να έχει μια ζωή ισορροπημένη όπου θα υπάρχει σεβασμός, συνέπεια, και συνεργασία.

Είναι πολύ νέος και είναι ακόμα σαν μικρό παιδί. Θα μεγαλώσει κι άλλο σε μέγεθος, και θα ωριμάσει κι άλλο στο μυαλό, προς το παρόν με όποιον αγαπάει φέρεται σαν μπέμπης.

Προσπαθούμε όσο μπορούμε να τον βοηθήσουμε να έχει μια καλή ζωή στο καταφύγιο, σύμφωνα με τις ανάγκες του. Πέρα από τις βόλτες, περνάει πολύ ώρα ελεύθερος στον μεγάλο προαυλισμό, και κάθε εβδομάδα είναι και πιο προσαρμοσμένος, και πιο χαρούμενος.

Μπορεί να ζήσει με άλλα σκυλιά, και γενικά μπορεί να ζήσει με οποιονδήποτε καταλάβει πως είναι μέλος της οικογένειάς του. Θα έχει από την φύση του μια ενστικτώδη δυσπιστία προς τους ξένους κατά πάσα πιθανότητα, αλλά εάν εμπιστεύεται τον άνθρωπό του, θα ακολουθήσει την καθοδήγηση του ανθρώπου του, και δεν θα κάνει λάθος επιλογές.

Εφόσον μπορεί να τον βγάζει βόλτα μια γυναίκα που ζυγίζει όσο αυτός χωρίς να φοβάται ότι δεν θα μπορεί να τον ελέγξει, θα μπορεί προφανώς να τον βγάλει βόλτα και ο άνθρωπος του, που θα τον εμπιστεύεται ακόμα περισσότερο εφόσον θα μένει μαζί του και θα έχουν δεθεί πολύ περισσότερο.

Είναι πραγματικά ένα εξαιρετικό σκυλί και νιώθουμε πολύ τυχεροί που είχαμε την τύχη να τον γνωρίσουμε και να μάθουμε πράγματα από αυτόν και για αυτόν. Θέλουμε πολύ να τον δούμε σε ένα σπίτι. Είναι εμβολιασμένος, στειρωμένος και υγιής, και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι. 

Η Τζούλι γεννήθηκε σε μια βώμικη αποθήκη. Η μαμά της η Φλέρυ βρέθηκε εκεί από εθελοντές. Μόλις είχε γεννήσει τρία κουταβάκια, και είχε ένα σχοινί δεμένο τοσο σφιχτά στην λαιμό της που της τον είχε κόψει και της είχε φτάσει σχεδόν στη καρωτίδα. 

Όλη η οικογένεια μεταφέρθηκε στο κτηνιατρείο, όπου η Φλέρυ φρόντισε τα μωρά της μέχρι να απογαλακτιστούν ενώ ταυτόχρονα έκανε θεραπεία για την πληγή στο λαιμό της. 

Η Τζούλι και τα αδέρφια της μεγάλωσαν με πολλή αγάπη, και από την μαμά τους που ήταν υπέροχη και πολύ προστατευτική, και από εμάς και τα παιδιά στο κτηνιατρείο. 

Αφού απογαλακτίστηκε, ήρθε στο καταφύγιο μαζί με τους δύο αδερφούς της. 

Είναι ένα κουτάβι γλυκύτατο, πολύ κοινωνικό, με κοντά ποδαράκια και μια χαριτωμενιά απίστευτη. 

Ο Νόμπι  γεννήθηκε σε μια βώμικη αποθήκη. Η μαμά του η Φλέρυ βρέθηκε εκεί από εθελοντές. Μόλις είχε γεννήσει τρία κουταβάκια, και είχε ένα σχοινί δεμένο τοσο σφιχτά στην λαιμό της που της τον είχε κόψει και της είχε φτάσει σχεδόν στη καρωτίδα. 

Όλη η οικογένεια μεταφέρθηκε στο κτηνιατρείο, όπου η Φλέρυ φρόντισε τα μωρά της μέχρι να απογαλακτιστούν ενώ ταυτόχρονα έκανε θεραπεία για την πληγή στο λαιμό της. 

Ο Νόμπι και τα αδέρφια του μεγάλωσαν με πολλή αγάπη, και από την μαμά τους που ήταν υπέροχη και πολύ προστατευτική, και από εμάς και τα παιδιά στο κτηνιατρείο. 

Αφού απογαλακτίστηκε, ήρθε στο καταφύγιο μαζί με την αδερφή του και τον αδερφό του.

Είναι ένα κουτάβι γλυκύτατο, πολύ κοινωνικό, με κοντά ποδαράκια και μια χαριτωμενιά απίστευτη. 

Ο Ρόκι βρέθηκε όταν ήταν περίπου 40 ημερών, μαζί με τα αδέρφια του και την μαμά του η όποια ήταν αδέσποτη και είχε γεννήσει σε ένα χωριό της επαρχίας.

Έχει δουλευτεί από μωρό όσο ήταν στο καταφύγιο, έχει κοινωνικοποιηθεί, και βρίσκεται σε φιλοξενία όπου ζει με άλλα δύο ενήλικα σκυλιά και τρεις γάτες.

Ξέρει βασικούς κανόνες συμπεριφοράς στο σπίτι, παίζει με τα παιχνίδια του χωρίς να κάνει ζημιές, έχει μάθει να κάνει τουαλέτα στην βόλτα του, και ξέρει κάποιες βασικές εντολές και για το σπίτι, και για την βόλτα και για το παιχνίδι.

Είναι ένα μωρό που αν συνεχίσετε με συνέπεια την εκπαίδευσή του και ακολουθήσετε κάποιες βασικές οδηγίες προσαρμογής στο νέο του σπίτι, η συμβίωση μαζί του θα είναι εύκολη και ομαλή.

Είναι πολύ υπάκουος πάρα το νεαρό της ηλικίας του, ξέρει αρκετές λέξεις, όπως επίσης ξέρει και πολύ καλά το όνομά του, το οποίο το βγάλαμε αυθόρμητα όταν τον είδαμε να παλεύει με τον εαυτό του στο ασανσέρ.

ΒΙΝΤΕΟ

Η Σωσώ κυκλοφορούσε στην Τρίπολη επί μήνες. Ήταν άρρωστη, σκελετωμένη και επί μήνες φωτογραφιζόταν σε διάφορα σημεία της πόλης από πολίτες, οι οποίοι έκανα συνεχείς εκκλήσεις στον δήμο για το σκυλί. 

Ωστόσο κανένας υπεύθυνος δεν ασχολήθηκε ποτέ, με αποτέλεσμα το σκυλί να συνεχίζει να κυκλοφορεί, να ψάχνει φαγητό στα σκουπίδια και να αρρωσταίνει όλο και περισσότερο. 

Εν τέλει πιάστηκε από εθελοντές πάρα πολύ εύκολα, καθώς είναι ένα πάρα πολύ καλό και φιλικό σκυλί. Ήρθε στην Αθ'ηνα και αναλάβαμε εμείς την νοσηλεία της, ελπίζοντας να της προσφέρουμε ενα καλύτερο μέλλον και μια ζωή όπως της αξίζει. 

Η Σωσώ είναι μια σκυλίτσα πολύ καλή, πολύ γλυκιά, καθαρή, υπακουη, τρυφερή και πάρα πολύ υπομονετική. Όσο περέμεινε στο κτηνιατρείο ήταν άψογη. Έκανε την θεραπεία της με υπομονή, δεν ενόχλησε ποτέ και δεν ακούστηκε καν, ήταν πεντακάθρη και περίμενε την βόλτα της πάντα για να πάει τουαλέτα. 

Πλέον έχει έρθει στο καταφύγιο, όπου συνεχίζει να είναι άψογη. Βγαίνει βόλτα σχεδόν κάθε εβδομάδα με τους εθελοντές και είναι τέλεια. Δεν τραβάει στο λουρι, είναι υπάκουη και υπέροχη. Έξω στην πόλη είναι λίγο πιο διστακτική, αλλά πάει την βόλτα της άνετα, παέι τουαλέτα, και κάθε φορά είναι πιο άνετη και πολύ πιο συνεργάσιμη. 

Η Σωσώ είναι αυτή την στιγμή ένα από τα πιο καλά κια τα πιο ισορροπημένα σκυλιά που έχουμε στο καταφύγιο. 

ΒΙΝΤΕΟ

Έχει ολοκληρώσει την θεραπεία της για λεϊσμανίαση και είναι έτοιμη για το παντοτινό της σπίτι.