Reserved

Όλοι οι σκύλοι γλυκαίνουν όσο μεγαλώνουν, υπάρχουν όμως και σκυλιά ενήλικα που καταλαβαίνεις πως ήταν πάντα γλυκά, από τα νιάτα τους. Ένα τέτοιο σκυλί είναι η Ευτυχία μας η γκεκούλα.

Η γλυκά της ψυχής της φαίνεται στα μάτια της. Βρέθηκε αδέσποτη να περιφέρεται στους δρόμους, με το πόδι της και την καρδιά της σπασμένα. Ένα σκυλί που ζει για τους ανθρώπους, που είχε την τύχει να την δει μια εθελόντρια που κατάλαβε την ανάγκη της, επικοινώνησε μαζί μας και έτσι η Ευτυχία ήρθε στα χέρια μας.

Πλέον είναι σε φιλοξενία, και απολαμβάνει το μαλακό κρεβάτι και την ασφάλεια ενός σπιτιού. Είναι εξαιρετική. Δεν μπορούμε να περιγράψουμε πόσο εξαιρετική. Είναι πεντακάθαρη, περιμένει την βόλτα της για να πάει τουαλετα, δεν τραβάει στο λουρί, είναι καταπληκτική στο σπίτι, και μετά τις γάτες και με τα άλλα τρία σκυλιά, και γενικά είναι ένα σκυλάκι που ξέρει ακριβώς πως να συμπεριφερθεί σαν κατοικίδιο σε ένα διαμέρισμα.

Είναι απίστευτα τρυφερό σκυλί, απίστευτα ανθρωποκεντρικό, και απίστευτα καλό, και όταν χαίρεται κάνει κάτι πηδηματάκια λες και είναι κουτάβι, με τα ποδαράκια της που μοιάζουν με βατράχου, και τα αυτιά της να πηγαίνουν κάνω κάτω. Καμμιά φορά όταν της πετάς ένα παιχνιδι, πάει διστακτικά και το πιανει για λίγο στο στόμα της, λες και δεν ξέρει αν πρέπει, λες και δεν θυμάται καλά αν έτσι έκανε όταν ήταν κουτάβι. Αν επιμείνεις αρχίζει να κάνει και τραβήγματα δειλά δειλά, και γενικά είναι σε πολύ καλό δρόμο να μάθει να παίζει και πάλι. 

Η αγαλλίαση που νιώθουμε βλέποντας την να κοιμάται άνετη και ξεγνοιαστη στο κρεβάτι της δεν περιγράφεται.

Την βγάλουμε Ευτυχία γιατί θέλαμε ένα όνομα που να είναι όμορφο σαν την ψυχή της, και καλότυχο όσο ευχόμαστε να είναι και αυτή.

Η Ευτυχία θα έρθει στο σπίτι σας και θα προσαρμοστεί αμέσως, δεν θα σας δημιουργήσει κανένα πρόβλημα, και θα την αγαπήσετε με το που την δείτε. Το μόνο που θέλει είναι τρεις βόλτες την ημέρα, λίγο παιχνίδι που το λατρεύει, χάδια, καλο φαγητό και ανθρώπινη συντροφιά.

Όταν βρίσκεται στην φύση φυσικά και το κυνηγόσκυλό μέσα της ξυπνάει, και την βλέπεις σε όλο της το μεγαλείο, ωστόσο έχει προσασμοστεί πλήρως και σε αστικό περιβάλλον, και απολαμβάνει τις βόλτες στην πόλη. 

Το δεξί της πόδι έχει παλιό κάταγμα που έχει πλέον δέσει κάπως στραβά, και το πόδι αυτό είναι λίγο πιο κοντό από το άλλο. Πλέον δεν πονάει όσο πονούσε στις αρχές, και είναι απόλυτα λειτουργική, περπαταέι, τρέχει και παίζει σαν να μην συμβαινει τίποτα (και πηδάει και στον καναπέ, αν και απο τον καναπέ προτιμάει το κρεβατι σκύλου ή το κρέιτ. 

ΒΙΝΤΕΟ

Βρέθηκε πεταμένος σαν σκουπίδι πριν καν ανοίξει  τα μάτια του. Κλασσική πρακτική που μας κάνει πραγματικά να ντρεπόμαστε πλέον. Κάπου υπάρχει μια μάνα που σε μερικούς μήνες πιθανότατα πάλι θα γεννήσει, πάλι θα κάνει κουτάβια ανεπιθύμητα, πάλι θα πεταχτούν στα σκουπίδια και οι πιθανότητες να είναι και εκείνα τυχερά είναι ελάχιστες.

Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν στην ζωή τόσο μικρά κουτάβια, που πρέπει να ταΐζονται κάθε τρεις ώρες, πρέπει να τα βοηθάει κάποιος να πηγαίνουν τουαλέτα, πρέπει να τα κρατάει ζεστά και ασφαλή.

Ο Ντέμης και δύο από τα αδέρφια του που επέζησαν είχαν την τύχη να βρουν φιλοξενία σε εθελόντριά μας πού τα φρόντισε με αφοσίωση και συνέπεια, τα μεγάλωσε και πλέον είναι έτοιμα να κάνουν το πρώτο τους εμβόλιο.

Ο Ντέμης ξεκίνησε την ζωή του με τον χειρότερο τρόπο, γιατί κάποιος αποφάσισε πως δεν αξίζει τίποτα, και πως είναι απόλυτα θεμιτό να τον αφήσει να πεθάνουν βασανιστικά μέσα σε μια σακούλα σκουπιδιών. Δεν πέθανε, έζησε.

Είναι χαρούμενος και γερός, ένα γλυκύτατο κουτάβι, και είναι σχεδόν έτοιμος για το παντοτινό του σπίτι. Από τα αδέρφια του ήταν πάντα αυτός με το πιο ανοιχτό γκρι, λες και τον έχεις ζωγραφίσει με μολύβι και έχεις κάνει σβησίματα και αχνές σκιές επάνω του. 

Είχε πάρα πολύ ενδιαφέρον όταν τον ανεβάσαμε στα σόσιαλ μίντια, και κλέιστηκε αμέσως. Πήγε στο νέο του σπίτι με τις καλύτερες συμβουλές, προσαρμόστηκε πολύ γρήγορα, και έζησε εκεί δύο εβδομάδες, μέχρι που το ζευγάρι απλά χώρισε και ο σκύλος ήταν περιττός. Τόση ανευθυνότητα, τόση ανωριμότητα. 

Είναι εξαιρετικά άσχημο και ανήθικο να κλείνεται ένα κουτάβι για υιοθεσία, να προετοιμάζεται, να πηγαίνει σε ένα σπίτι για λίγο καιρό, και να επιστρέφει έχοντας χάσει πολύ σημαντικό κομμάτι της προώθησής του. Ο Ντέμης επεστράφη μέσα στο καλοκαίρι, τέλη Ιουλίου, όταν όλα σταματάνε και από ένα σπίτι βρέθηκε ξανά σε ένα καταφύγιο. Καταστρεπτικό για την ψυχολογία του, ειδικά για ένα σκυλί σε τόσο ευαίσθητη ηλικία. 

Είναι πραγματικά εξαιρετικό σκυλάκι, γλυκός, και τρυφερός, τον αγαπάμε πολύ, και θέλουμε να βρει το παντοτινό του σπίτι όσο πιο γρήγορα γίνεται, αυτή την φορά με ανθρώπους υπεύθυνους, και σοβαρούς, όχι απλά σοβαροφανείς και ενθουσιασμένους και ανώριμους. Είναι μαθημένος σε κρέιτ, πηγαίνει βόλτα με λουρί, έχει ζήσει σε κεντρική γειτονιά, είναι κοινωνικός, πού καλός με άλλα ζώα και ξέρει και κάποιες εντολές. 

ΒΙΝΤΕΟ με την ιστορία του.

ΒΙΝΤΕΟ με τον Ντέμη σήμερα

Κάτι καλό έχουμε κάνει σε αυτή την ζωή ή σε προηγούμενη ή γενικά τέλος πάντων, και έπεσε στα χέρια μας ΑΥΤΗ.

Πιο στρογγυλό, μαλακό, χνουδωτό κουτάβι από αυτή δεν είχαμε (οκ, είχαμε αλλά αυτή μας έκανε να ξεχάσουμε όλα τα προηγούμενα)

Την βγάλαμε Νεφέλη γιατί είναι απαλή και αιθέρια σαν σύννεφο. Σαν να μην είναι από αυτή την γη, αλλά σαν να κατέβηκε από τον ουρανό ως αιθέρας για να μας δροσίζει μέσα στην ζέστη την καλοκαιρινή. 

Η Νεφέλη είναι ένα υπέροχο κουτάβι, και είμαστε όλοι ερωτευμένοι μαζί της. ΟΛΟΙ. 

Καταρχάς είναι πανέμορφη. Αλλά δεν είναι η ομορφιά που μας κάνει να την έχουμε λατρέψει, είναι ο χαρακτήρας της. 

Η Νέφέλη είναι χαρούμενη, κοινωνική, παιχνιδιάρα και γενικά το τέλειο κουτάβι. Ό,τι φαντάζεστε σε ένα κουτάβι αυτή το έχει. 

Παίζει τέλεια, της πετάς το παιχνίδι και το πιάνει, το φέρνει, το τραβάει και το σκοτώνει με αυτό τον κουταβίσιο ενθουσιασμό που έχουν τα κουτάβια όταν πιάνουν κάτι στο στόμα τους που τους επιτρέπεται να το διαλύσουν. 

Μαθαίνει το όνομά της, και έχει αρχίσει να κάνει διάφορα παιχνίδια και με φαγητό που της αρέσουν πολύ (μην της πείτε ότι είναι εκπαίδευση αυτό, νομίζει ότι απλά παίζουμε. 

Πραγματικά είναι ονειρεμένο κουτάβι, και θα κάνει μια οικογένεια πάρα πολύ ευτυχισμένη. 

BINTEO

Ήρθε μια μέρα για στείρωση και επανένταξη - πόσες αγγελίες μας ξεκινάνε έτσι.. 

Στειρώθηκε λοιπόν, και έπρεπε να μείνει σε εμάς μερικές ημέρες παραπάνω από ό,τι συνήθως γιατί χρειάστηκε να πάιρνει αντιβίωση και στον δρόμο αυτό θα ήταν αδύνατον. 

Έμεινε λοιπόν και εμείς δεν καταφέραμε να τον γυρίσουμε πίσω. Δεν θέλαμε, δεν του άξιζε ο δρόμος. Ήταν μια περίοδο όπου στο καταφύγιο δεν υπήρχε χώρος ούτε για κουνούπι, και το αγόρι πήγε σε φιλοξενία σε δικό μας άνθρωπο.

Και έτσι από τον δρόμο βρέθηκε σε σπίτι και από το καταφύγιο δεν πέρασε ποτέ, έρχεται μόνο για επίσκεψη καμμιά φορά. 

Τον βγάλαμε Δήμο γιατί κάποια στιγμή ένα σκυλί θα το βγάζαμε έτσι - τόσα και τόσα έχουν έρθει μόνο για στείρωση από τον δήμο και δεν επιστρέφουν ποτέ, οπότε ο όνομα το φυλάγαμε για κάποιο σκυλί που να ταιριάζει, και σε αυτόν ταιριάζει για κάποιο λόγο. 

Ο Δήμος -που για πολύ καιρό το όνομά του ήταν μπέμπης (δυστυχώς το ακούει, συγγνώμη) έιναι ένα υπέροχο, νεαρό, φρέσκο, αγνο, αθώο και τρυφερό σκυλί. 

Φανταστείτε είναι το σκυλί που μια μέρα είχε έρθει μια οικογένεια για ραντεβού για να δει άλλα σκυλιά, αυτός έτυχε να είναι στο προαύλιο, μας ρώτησαν ποιός είναι αυτός, και τον ερωτεύτηκαν τόσο που ένιωθαν μετά τύψεις για τα σκυλιά για τα οποία είχαν κλέισει ραντεβού 

Ο Δήμος ζει σε σε σπίτι με άλλα σκυλιά, είναι καλός ευγενικός και κοινωνικός, παέι την βόλτα του με λουρί και περνάει χρόνο και στον κήπο, έχει μάθει τέλεια το κρείτ που του αρέσει πολύ αλλά ταυτόχρονα είναι και καναπεδάτος, και γενικά είναι τέλειος 

Εϊναι φρέσκος, νέος, δεν τον έχει χαλάσει τίποτα, είναι σαν να μην έχει περάσει στην ζωή του τίποτα άσχημο. Θα γίνει τέλειο κατοικίδιο, για αυτό είμαστε 100% σίγουροι. 

BINTEO

Καλά εντάξει, δεν φαντάζεστε τι έρωτας είναι αυτος. Τον καψουρευτήκαμε από την πρώτη στιγμή που τον είδαμε, όταν ήταν μια σταλιά μωρό, με ψώρα και αραιά μαλλιά και ύφος σοβαρό, βαρύ κι ασήκωτο. 

Για το όνομά του ζητήσαμε στα σόσιαλ μίντια να μας πουν ιδέες, και το Ναπολέων προτάθηκε δύο τρείς φορές. Το δεύτερο πιο προτεινόμενο όνομα ήταν το αχινός, αλλά δεν καταλαβαιναμε την ομοιότητα με αχινό, πραγματικά!! Το μαύρο τεντωμένο μαλλι περιμετρικά στο κεφάλι δεν μας θύμιζε τίποτα απολύτως!

Ο Ναπολέων ανάρωσε, μεγάλωσε, εμβολιάστηκε και είναι έτοιμος για ένα παντοτινό σπίτι. 

Το ύφος του αυτό το βαρύ κι ασήκωτο το ξεφορτώθηκε από την πρώτη εβδομάδα, και στην θεση του ήρθε ένα χαμόγελο που έμεινε. Στις περισσότερες φωτογραφίες είναι χαμογελαστός γιατί είναι γενικά χαμογελαστός. 

Το όνομά του προσπαθούμε να το χρησιμοποιούμε όποτε πρέπει και σωστά, αλλά μας βγαίνει ατυθόρμητα να τον φωνάζουμε μπούλη. ΓΙΑΤΙ ΕΊΝΑΙ ΜΠΟΥΛΗΣ. 

Καταρχάς είναι στρογγυλός. Πολύ στρογγυλός. Κατά δεύτερον είναι κάπως αθώος. Μόνος του δεν παίρνει εύκολα πρωτοβουλία, συνήθως μιμείται. τρέχει πχ ένα άλλο σκυλί; Τρέχει και αυτός. Περπατάμε εμεις, περπατάει και αυτός. Μόνος του αν είναι να επιλέξει, προφανώς θα περνούσε όλη την ημέρα ξάπλα. 

Είναι γενικά βαρύς τύπος, όχι σε χαρακτήρα, αλλά σε σώμα και ενέργεια. Φυσικά και είναι κουτάβι, και θα χαρεί και θα παίξει σαν κουτάβι, αλλά φαίνεται ήδη πως θα γίνει σκύλος που ψιλοβαριέται και που είναι μέτριας εκτόνωσης. 

Με το μαλλι του το πλούσιο, την στρογγυλή κοιλιά του και το φουντωτό του κεφάλι, είναι κανονικά σαν αρκουδάκι. Θες να γελάσεις, θες να τον ζουμπήξεις, θες να οτυ κάνεις όλα τα χατήρια, θες να γυρίζεις πίσω τον χρόνο κάθε εβδομάδα, ώστε να ευχαριστηθείς αυτή την ηλικία όσο δεν πάει, ξανά και ξανά. 

ΒΙΝΤΕΟ

Ο Καλούα έιχε έρθει σε εμάς μαζί με τα πέντε αδέρφια του. Τις πρώτες ημέρες όλα τα κουτάβια ήταν πολύ φοβισμένα, δεν μας πλησίαζαν, γαύγιζαν και μας απέφευγαν. 

Μετά από λίγες μέρες και αρκετές λιχουδιές, όλα τα κουτάβια άρχισαν να μας πλησιάζουν, και ο Καλούα μέσα σε μονο μία εβδομάδα έγινε ο πιο κοινωνιός από όλα. 

Χαίρεται με τα παιχνίδια του, χαίρετια με την βόλτα του, παίζει με τα υπόλοιπα σκυλιά, είναι κοινωνικός και χαδιάρης.