Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Να έπαιζε και να έτρεχε ανέμελος με τα μαλλιά του τα πλούσια, τα απαλά να ανακατεύονται ανάμεσα σε δάχτυλα που τον πασπατεύουν, και το βλέμμα αυτό το θλιμμένο που σε καρφώνει να ήταν απλά ένα τέχνασμα για να σου κλέψει μια μπουκιά φαγητό, και ας μην πεινάει, γιατί τον ταΐζεις τα καλύτερα και τα ακριβότερα, και τον αγαπάς σαν να είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχεις.
Αυτή να ήταν η ζωή του, και όχι άλλη.
Να μην ζούσε ανεπιθύμητος στον δρόμο, να μην τον είχε διαλύσει εκείνο το αμάξι, που του τσάκισε τα κόκαλα και την ψυχή. Να μην ήταν ο σκύλος που δεν χωράει πουθενά, τόσο που ακόμα και στο κλουβί του κτηνιατρείου στριμώχνεται σε μια γωνιά, λες και προσπαθεί να γίνει μικρός, να μην πιάνει χώρο καθόλου.
Έχει χάσει ήδη το μπροστινό του αριστερό πόδι, και το πίσω δεξιά είναι κομματιασμένο. Προς το παρόν περπατάει στα δύο πόδια, ένα σκυλί είκοσι κιλά και. Αν η αποθεραπεία του πάει καλά, και αρχίσει να χρησιμοποιεί το πίσω του πόδι που χειρουργήθηκε πρόσφατα, θα είναι τρίποδος. Αν όχι, θα είναι δίποδος.
Και το χειρότερο δεν είναι αυτό. Το χειρότερο είναι αυτή η θλίψη στα μάτια του τα κουταβίσια. Τον λέμε Τσάρλι, ένα όνομα που ταιριάζει στον σκύλο που φανταζόμαστε ότι μπορεί να γίνει μια μέρα. Ένα σκύλο ανέμελο και παρτσακλό που σε κάνει να γελάς με τις χαζομάρες του.
***Η Θέλμα έχει κλειστεί και προς το παρόν δεν δεχόμαστε άλλα αιτήματα υιοθεσίας. Μπορείτε να δείτε όλα μας τα ζώα που ψάχνουν σπίτι ΕΔΩ
___________________
Η Θέλμα γεννήθηκε ουσιστικά στο αυτοκίνητο, καθώς η μαμά της, μια αδέσποτη σκυλίτσα που βρέθηκε έγκυος, μεταφερόνταν από τον δρόμο στο καταφυγιο.
Μεγάλωσε τις πρώτες εβδομάδες στο καταφύγιο, σε περιορισμένο, ασφαλή χώρο, μαζί με την αδερφή της. Τον επόμενο καιρό, τον πέρασε μεταξύ κτηνιατρείου και φιλοξενίας, καθώς και αυτή και η αδερφή της αρρώστησαν.
Με διάφορες δυσκολίες και σκαμπανευάσματα, κατάφερε να συνέλθει.
Η Θέλμα πλέον έχει ξεπεράσει κάθε κίνδυνο. Είναι μια κουτάβα στουμουλή, ζουμερή και γλυκιά, που ψάχνει το παντοτινό της σπίτι.
Όταν τα έχει μεγαλώσει από βρέφη, όσο και να μεγαλώσουν είναι λες και παραμένουν στο μυαλό σου για πάντα βρέφη. Η πρώτη εικόνα που έρχεται στο μυαλό σου όταν μιλάς για αυτά, είναι εκείνη η πρώτη πρώτη, όταν τα πρωτοείδες, τότε που έπιναν και μυριζαν ακόμη γάλα. Την Λουίζ την ξέρουμε από την πρώτη μέρα της ζωής της, όταν γεννήθηκε στον δρόμο προς το καταφύγιο από μια αδέσποτη σκυλίτσα που μαζέψαμε ετοιμόγεννη, την Μάγκι. Την κοιτάμε στις φωτογραφίες από το παντοτινό της σπίτι, και στο μυαλό μας έρχεται εκείνο το βρέφος, το στρουμπουλο, το χνουδωτό, που είχε ανοίξει τα μάτια του μέσα στον χειμώνα, παραμονή πρωτοχρονιάς
Το Τσιπουράκι είναι ένα σκυλί που από τις φωτογραφίες μοιάζει με αυτά τα γκριφόν τα τεράστια, που φτάνουν τα τριάντα κιλά, και που χρειάζεσαι τρία ζευγάρια χέρια για να χαϊδεύεις όλη αυτή την γούνα.
Από κοντά είναι μέγεθος μεγάλης τσάντας.
Εκτός από πανέμορφος, είναι πολύ χαριτωμένος, και έτσι όπως χαίρεται οι μπούκλες του κάνουν πέρα δώθε και θέλεις να τον πηγαίνεις βόλτα μόνο με αέρα, για να τού ανακατεύει τα μαλλιά και να του αναδεικνύει την μύτη την μωβ ροζ, που καμμια φορά κρύβεται κάτω από τις μπούκλες.
Μην μας ρωτήσετε για το όνομα, ήταν μια έμπνευση της στιγμής και συμφωνούμε όλοι ότι του ταιριάζει.
Το Τσιπουράκι είναι αγόρι, και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι.
Ο Χάρλεϊ βρέθηκε εγκαταλελειμμένος στην μέση του πουθενά, μαζί με τα τρία αδέρφια του, όταν ήταν μωρό.
Είναι Σετεράκι, ή ημίαιμο Σετεράκι, πιθανότατα από κάποια γέννα ιδιοκτήτη, όπου ο ιδιοκτήτης δεν ήξερε τι να κάνει τα κουτάβια, και δεν ήθελε να βρει λύση.
Όταν πρωτοήρθε σε εμάς, μαζί με τα αδέρφια του, ήταν πολύ φοβισμένος και διστακτικός. Και πως να μην είναι, όταν οι πρώτοι μήνες της ζωής του, που θα έπρεπε να είναι οι πιο υπέροχοι και οι πιο ασφαλείς, γέμισαν με αβεβαιότητα, και με το στίγμα ότι είναι ανεπιθύμητος.
Έχει αρχίσει να ανοίγεται, να χαίρεται και να παίζει, σαν κουτάβι, και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι.
Ο Κάιζερ βρέθηκε εγκαταλελειμμένος στην μέση του πουθενά, μαζί με τα τρία αδέρφια του, όταν ήταν μωρό.
Είναι Σετεράκι, ή ημίαιμο Σετεράκι, πιθανότατα από κάποια γέννα ιδιοκτήτη, όπου ο ιδιοκτήτης δεν ήξερε τι να κάνει τα κουτάβια, και δεν ήθελε να βρει λύση.
Όταν πρωτοήρθε σε εμάς, μαζί με τα αδέρφια του, ήταν πολύ φοβισμένος και διστακτικός. Και πως να μην είναι, όταν οι πρώτοι μήνες της ζωής του, που θα έπρεπε να είναι οι πιο υπέροχοι και οι πιο ασφαλείς, γέμισαν με αβεβαιότητα, και με το στίγμα ότι είναι ανεπιθύμητος.
Έχει αρχίσει να ανοίγεται, να χαίρεται και να παίζει, σαν κουτάβι, και ψάχνει το παντοτινό του σπίτι.