Happy endings

Όταν η Μπάρμπι πρωτοήρθε σε εμάς, μαζί με μερικά ακόμα σκυλιά από το δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης, βγήκε από το βαν και δεν άρχισε να τρέχει πέρα δώθε, να μυρίζει και να χαίρεται.

Έμεινε εκεί γύρω, μαζί μας.

Έπεφτε κάτω και μας έδειχνε την κοιλιά της, όπου πηγαίναμε πήγαινε, και όταν αρχίσαμε να οδηγούμε το κάθε σκυλί στο κλουβί του, αυτή μας ακολούθησε χωρίς λουρί, θεωρώντας αυτονόητο πως όπου πάνε όλοι θα πρέπει να πάει και αυτή.

Αυτό και μόνο λέει πολλά για τον χαρακτήρα της.

Η κινητήριος δύναμή της και αυτό που την ενεργοποιεί δεν είναι το φαγητό, δεν ειναι η τάση να κυνηγήσει κάτι, να μυρίσει, να παίξει.

Η έμφυτη τάση της είναι να ακολουθεί, να συμμετέχει, να είναι μέλος αυτού που γίνεται στην αγέλη της, ακόμα και αν η αγέλη της αποτελείται την δεδομένη στιγμή μόνο από έναν άνθρωπο και αυτή.

Κάθε φορά που την παίρνουμε για βόλτα έρχεται, καθε φορά που την παίρνουμε στο γραφείο συνεργάζεται, κάθεται, προσπαθεί να κάνει ό,τι της δείξεις ότι πρέπει να κάνει, και είναι με όλο της το είναι εκεί, μαζί σου, συγκεντρωμένη σε αυτό που κάνετε μαζί και επικεντρωμένη σε εσένα.

Αν ήταν κορίτσι θα ήταν αυτό που λέμε κοπελάρα. Ψηλή αλλά όχι γεροδεμένη, με κοριτσίστικα χαρακτηριστικά, μακριά ξανθά μαλλιά, γλυκό πρόσωπο, σχεδον μωρουδικό και τρόπους.

Είναι ένα σκυλί που πραγματικά μοιάζει να έχει μεγαλώσει με τρόπους, που ξέρει να συμπεριφέρεται, που ξέρει να κανει ότι είναι πρέπον την κάθε χρονική στιγμή. Είναι υπέροχη και πανέξυπνη.

Ο Διόνυσος βρέθηκε στον Διόνυσο, να κυκλοφορεί μόνος του. Ανοίξαμε το αμάξι και πήδηξε μέσα, έκατσε στο πίσω κάθισμα και δεν κουνήθηκε μέχρι να φτάσουμε στον κτηνίατρο. 

Όση ώρα περίμενε στον κτηνίατρο ήταν υπόδεγμα σκύλου, καθόταν σταυροπόδι, και ήταν πραγματικά λες και ειχαμε φέρει το δικό μας σκύλο για εξετάσεις, που τον είχαμε εκπαιδεύσει. 

Και ο Διόνυσος όπως υποψιαστήκαμε στην αρχή, και όπως διαπιστώσαμε μετά, έχει περάσει από εκπαίδευση. Δεν είναι ότι απλά έχει μάθει κάποιες εντολές τύπου "κάτσε" κτλ από τον ιδιοκτήτη του. Έχει κάνει βασική υπακοή από επαγγελματία, και αυτό φαίνεται με το που του βάλεις ένα λουρί. 

Περπατέι τέλεια, ξέρει αλλαγή πορειας ξέρει βασικές εντολές όπως το να κάθεται και να ξαπλώνει ακόμα και όταν γύρω του είνια πανικός, σε ένα καταφύγιο με σκυλιά να γαυγίζουν, και να περιφέρονται και έξω από το κλουβί του και μέσα σε αυτό. 

Η βασική εκπαίδευση που έχει κάνει του έχει γίνει δεύτερη φύση, και είναι πραγματικά λυπηρό το ότι αυτό το σκυλί για το οποίο κάποιος ξόδεψε λεφτά και χρόνο δεν το αναζήτησε κανεις, και ας ειχε χιλιάδες κοινοποιήσεις όταν πρωτοβρέθηκε. 

Είναι ένα υπέροχο, πανέμορφο και πανέξυπνο σκυλί, που πραγματικά μπορεί να φύγει από το καταφύγιο χθες, γιατί δεν έχουμε εμείς να τον βοηθήσουμε σε τίποτα απολύτως, ίσα ίσα, όσο παραπάνω μένει σε εμάς, τόσο κακό του κάνουμε. 

Δεν ξέρουμε πώς θα είναι μέσα σε ένα σπίτι, αλλά θέλουμε να πιστεύουμε πως ένα ζώο τόσο έξυπνο και τόσο δουλεμένο, που ξέρει βασικούς τρόπους επικοινωνίας μα ανθρώπους, θα μπορεί να προσαρμοστεί εύκολα. 

Ο Πλάτωνας είναι το κουτάβι του κάμπινγκ. Να σας εξηγήσουμε. 

Ο Πλάτωνας κάθεται και ξαπλώνει, και αυτό το κάνει πολύ καλά, όπως ένας γνήσιος καμπιστής που γυρνάει τα κάμπινγκ χρόνια τα καλοκαίρια, και έχει κακατήσει την τέχνη του να αράζει έξω από την σκηνή, κάτω από το δέντρο. 

Γεννήθηκε σε ένα καταυλισμό και έζησε εκέι τον πρώτο μήνα της ζωής του. Ήρθε σε εμάς με την αδερφή του την Ερατώ, φέρνοντας τα καταπράσινα μάτια του, την κουταβίσια φρεσκάδα του, και το πλαδαρό, χαλαρό του σώμα, που όταν περπαταέι κάνει πλαφ πλαφ. 

Ειναι ένα γλυκύτατο και καλό κουτάβι, κοινωνικό και τρυφερό, που θα παίξει, θα μυρίσει, θα παέι βόλτα με το σαμαράκι του, θα παίξει με τα παιχνίδια του και με τα άλλα κουτάβια, και όταν χορτάσει όλα αυτά, μετά θα αράξει δίπλα σου ή πάνω σου, και δεν παει να γίνεται γύρω τριγύρω πάρτι; Αυτός θα χαλαρώσει και θα κοιμηθεί. 

Λοιπόν, ακούστε να σας πούμε πόσα πολλά πράγματα ξέρει η Ερατώ για την ηλικία της. 

Ξέρει να πηγαίνια βόλτα με το σαμαράκι της - κουταβίσια βόλτα προς το παρόν, όχι τίποτα εντυπασιακό. Λίγο πίσω, λίγο μπρος, λίγο παραπάτημα, λίγο σκουντοήφλημα κτλ. 

Ξέρει να παίζει με παιχνίδια. Ξέρει να τα μασάει, να τα τραβάει, και όταν βαρεθει ξέρει να κοιμάται πάνω τους. 

Ξέρει να κάθεται στο κρέιτ της μασουλώντας ένα κονγκ, και μετά να αποκοιμιέται εκεί - ή αν δεν έχει κρέιτ κάτω από το τραπέζι της κουζίνας πχ (προτιμάει το κρέιτ όπως όλα τα κουτάβια)

Ξέρει να γυρνάει κοιλιά και να απολαμβάνει το χάδι, και ξέρει επίσης, αφού έχει παέι βόλτα, έχει παίξει και έχει φάει, να ηρεμεί και να κομάται είτε στο κρειτ της είτε στα πόδια σου. 

Γενιά είναι ένα κουτάβι κοινιωνικο και χαρούμενο, πάρα πολυ συνεργάσιμη και λειτουργική για την ηλικία της, και πάρα πολύ έξυπνη και γλυκιά. 

Ζούσε σε έναν καταυλισμό και μας ήρθε από εκεί με τον αδερφό της κουνώντας την ουρά της και έτοιμη για όλα, και της υποσχεθήκαμε πώς θα κάνουμ ό,τι μπορούμε ώστε να τα έχει όλα στην ζωή της. Όλα όσα ονειρεύεται και ακόμα περισσότερα. 

Η Πέπερ ήρθε με τον αδερφό της, που είναι σχεόνο ολόιδιος, με λίγες παραπάνω άσπρες λεπτομέρειες, και για τον πρώτο καιρό δεν χορταίναμε να τα κοιτάμε αυτά τα δύο. Απλά τους δίναμε ενα δυο παιχνίδια και τα αφήναμε να παίξουν μεταξύ τους και εμείς απλά χαζαύαμε, λες και βλέπαμε το πιο αστείο και χαριτωμένο θέαμα. 

Είναι μια κυνηγοσκυλίτσα μαύρη, λιγνή, με ψηλά πόδια και νευρώδες, λεπτο σώμα. Έχει ένα τρίχωμα εβένινο και στιλπνό, που γυαλίζει στον ήλιο και είναι σαν να χαϊδεύεις βελούδο. 

Περπατάει στην βόλτα πότε με την μύτη κάτω, ψάχνοντας τις μυρωδιές που θωρεί πως πρέπει να ανακαλυψει, και πότε με το κεφάλι ψηλά με τα υπέροχα αυτιά της να κουνιούνται πάνω κάτω. 

Είναι απίστευτα καλό κουτάβι, είναι πολύ χαορύμενη και ενθουσιώδης, χαίρεται με εσένα, χαίρεται με την βόλτα, χαίρεται με την ζωή, παίζει και τρέχει και πέφτει κάτω ανάσκελα και λιώνει στα χάδια, και όταν έχεις και μια λιχοδιά (και αυτή έχει όρεξη) κάνει και το κάτσε, και σε κοιτάει κατάματα και μέχρι και τα αυτά της μοιάζουν συγκεντρωμένα. 

Είναι απίστευτα ευχάριστο κουτάβι και όταν είσαι μαζί της απλλά θέλεις να χαμογελάς, και να την αφήνεις να είναι ο ευατός της, ενώ ταυτόχρονα την καθοδηγείς να γίνει σιγά σιγά ο τέλειος σκύλος. 

Είναι πανέμορφος. Μαύρο κυνηγοσκυλάκι, που ήρθε όταν ήταν μια σταλιά, αδύνατο σαν φτερό, με ένα τρίχωμα απίστευτα στιλπνό και λείο, που ήταν λες και χάιδευες βελούδο. 

Ο Νέλσον είναι ένα κατάμαυρο, βελούδινο σκυλί, κοινωνικός και τρυφερός και αστείος. Βγαίνει βόλτα και τα μακριά του πόδια λικνίζονται κομψά και είναι σαν να αλαφροπατάει. Πολλές φορές πάει με την μύτη στο έδαφος, ψάχνοντας μυρωδιές όπως του προστάζει να κάνει το dna του, και χαζοπαίζει με την αδερφή του, και σκάβει τρύπες στο έδαφος, και κουτρουβαλιάζεται, και έρχεται για χάδια και τα κάνει όλα αυτά τα κουταβίσια πράγματα που λατρεύουμε σε σκυλιά αυτής της ηλικίας. 

Όταν είναι συγκεντρωμένος και κρατάς και μια λιχουδιά, κάνει και το κάτσε, και σε κοιτάει μέσα στα μάτια με την προσήλωση αυτή του κουταβιού που θέλει να είναι καλό παιδί. 

Είναι ένα κουτάβι πολύ ευχάριστο να το βλέπεις, και πολύ ευχάριστο να περνάς χρόνο μαζί του.