Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Εμφανίστηκε μια μέρα στην Βυτίνα, όπως "εμφανίζονται" όλα τα κυνηγόσκυλα από το πουθενά. Για τις πρώτες πεντε έξι ώρες ήταν στην κεντρική πλατεία, καθιστή, και κοιτούσε ακίνητη τον κόσμο, λες και κάτι περίμενε. Εν τέλει αυτό (ή αυτός) που περίμενε δεν εμφανίστηκε ποτέ, και η Τίνα πέρασε τρεις μέρες απίστευτου άγχους, γυρνώντας όλο το χωριό σε πανικό, ψάχνοντας αυτό που είχε χάσει για πάντα.
Μετά άρχισε να ακολουθεί ανθρώπους, να πέφτει επάνω τους για χάδια, να ψάχνει έναν καινούργιο άνθρωπο να εμπιστευτεί και να του αφιερωθεί. Είχε την απίστευτη τύχη δύο από τους ανθρώπους που ακολούθησε να μην την προσπεράσουν. Της άνοιξαν την αυλή τους και την φρόντισαν όσο μπορούσαν.
Η Τίνα (από το Βυτίνα) φυσικά και δεν είχε τσιπ. Αυτό που είχε όταν εγκαταλείφθηκε ήταν οίστρος, και όταν πήγε τον επόμενο μήνα για στείρωση διαπιστώθηκε πως ήταν έγκυος.
Είναι ένα σκυλί πάρα πολύ έξυπνο, υψηλής ενέργειας, που χρειάζεται σωστή εκτόνωση.
Έχει περάσει κάποιο καιρό σε φιλοξενία σε διαμέρισμα στην ΑΘήνα, και έχει μάθει κάποια βασικά πράγματα. Ξέρει το κρέιτ, στο οποίο είχε μάθει να μένει κάποιες ώρες, ειναι καθαρή στο σπίτι και αν εκτονώνεται σωστά μπορεί να μένει ήρεμη στο σπίτι.
Χρειάζεται τρεις βόλτες την ημέρα, στις οποίες θα πηγαίνει τουαλέτα, θα παίζει και θα εκτονώνεται, και θα κάνει και κάποιες από τις εντολές που ξέρει, ώστε να δουλεύει και το σώμα της και το μυαλό της.
Είναι δύσπιστη με ξένους που μπαίνουν στο σπίτι, αλλά όταν είναι στο κρέιτ της μένει ήρεμη και δεν ενοχλέι. Θα χρειαστεί να συνεχίσει την εκπαίδευσή της, στην οποία μπορεί να θριαμβεύσει γιατί είναι πανέξυπνη, και ό,τι έμαθε μέχρι τώρα, το έμαθε αμέσως και το θυμάται ακόμα, μετά από τόσο καιρό που είναι στο καταφύγιο.
Είναι το σκυλί που μόλις σε εμπιστευτεί, μπορεί να σε αφήσει να το δέσεις κόμπο. Μπορείς να της καθαρίσεις τα αυτιά, να της κόψεις τα νύχια, να της καθαρίσεις τις πατούσες και τα αυτιά, και θα τα δεχτεί όλα χωρίς να αντιδράσει.
Ιδανικό για αυτήν είναι ένα σπίτι σε μια ήσυχη γειτονιά, και αν βρίσκεται κοντά σε βουνό ή εξοχή θα είναι το καλύτερό της, γιατί λατρεύει τις βόλτες στην φύση. Επίσης για την εκτόνωσή της ένας κήπος θα βοηθούσε πολύ.
Από την πρώτη μέρα που μπήκε στο σπίτι φιλοξενίας της στην Αθήνα, ήταν σαν να έμενε πάντα εκεί, σε ένα διαμέρισμα στην πόλη, και ας μην είχε ζήσει στην πόλη ποτέ πριν, και ας είχε δει τα σπίτια μόνο απ'εξω.
Η Καρολίνα εγκαταλείφθηκε μαζί με τα τρία αδέρφια της σε ένα χωριό της επαρχίας όταν ήταν περίπου έξι μηνών. Μέσα στους επόμενους δύο μήνες είχε μείνει μόνη της - τα αδέρφια της εξαφανίστηκαν όπως εξαφανίζονται συνήθως τα αδέσποτα.
Εθελόντριά μας την στείρωσε, και μετά την στείρωση δεν ήθελε να την αφήσει και πάλι στο χωριό αδέσποτη, για ήταν "το πιο εύκολο σκυλί που έχω φιλοξενήσει".
Η Καρολίνα κοιμάται το βράδυ στο κρεβάτι της ή στο κρέιτ της, δεν σε ξυπνάει ποτέ το πρωί αλλά περιμένει να σηκωθείς, να πιεις τον καφέ σου, και μετά βγαίνει την βόλτα της.
Πηγαίνει τουαλέτα έξω, μυρίζει και περπατάει χαλαρά, μετά παίζει για δέκα περίπου λεπτά με το παιχνίδι της σε ένα πάρκινγκ ή σε κάποιο πάρκο, και μετά συνεχίζει περπάτημα με λουρί χαρά, κάνοντας και λίγη εκπαίδευση στην βόλτα - όχι τίποτα ιδιαίτερο μην φανταστείτε.
Γυρνάει σπίτι, τρώει, κοιμάται, μπορεί να πάρει ένα παιχνίδι να το μασουλήσει σιτ κρεβάτι της, η να ασχοληθεί με το kong της, και χαλαρώνει μέχρι την επόμενη βόλτα της. Δεν έχει λερώσει μέσα ούτε μια φορά, δεν έχει κάνει μισή ζημιά, μένει μόνη της στο σπίτι χωρίς να αγχώνεται και χωρίς να γκρινιάζει, και συμβιώνει αρμονικά με άλλα δύο σκυλιά και τρία γατιά, με τα οποία είναι απίστευτα ευγενική.
Είναι νεότατη, ψηλή, μακριά, με λεπτή μακριά μουσούδα, και μοιάζει με μπαλαρίνα που κάνει διάλειμμα ανάμεσα στις προπονήσεις της.
Είναι απίστευτα υπάκουη, και αν κάτι δεν επιτρέπεται να το κάνει σε ένα σπίτι - πχ να τραμπουκίσει την γάτα όταν εκείνη τρώει - το "όχι" θα χρειαστεί να το ακούσει μόνο μια φορά, και δεν επαναλάβει το λάθος.
Είναι ένα υπέροχο, εύκολο, απίστευτα τρυφερό και ήπιων τόνων σκυλί, που τα πάει καλά με όλους τους ανθρώπους και με όλα τα ζώα.
Πότε δεν θα καταλάβουμε πώς γίνεται να εγκαταλείπεται οιοδήποτε ζώο, αλλά με κάποια συγκεκριμένα σκυλιά ειλικρινά μας ξεπερνάει η απουσία σκέψης, ενσυναίσθησης και ευθύνης που διακατέχει κάποιους ανθρώπους.
Η Δώρα βρέθηκε στον δρόμο, στην επαρχία. Οχτώ μηνών μωρό, Ντογκο Αρτζεντινο. Άλλο ένα θύμα είναι και αυτή των ανεξέλεγκτων γεννήσεων, με κουτάβια να πωλούνται σε όποιον να ναι, ίσα ίσα για να μπουν τα χρήματα στην τσέπη.
Επίσης θύμα της απίστευτης έλλειψης αντίληψης όσον αφορά τις ανάγκες των σκύλων, και μάλιστα της συγκεκριμένης ράτσας, έπεσε στα χέρια ανθρώπων που αγόρασαν ένα τόσο ιδιαίτερο σκυλί για να περηφανευτούν στους γείτονες πως πρόλαβαν το Ντογκο με το ένα μπλε μάτι, ή κάτι τέτοιο τέλος πάντων.
Ακριβό σκυλί, φτηνή γνώση, το αποτέλεσμα ήταν πιθανότατα να μην μπορούσαν να ανταπεξελθουν στις ανάγκες της.
Η Δώρα είναι ένα χαρούμενο, χαζοβιόλικο κορίτσι. Φαίνεται από την συμπεριφορά της πως στο πρώτο στης σπίτι δεν έμαθε τίποτα ποτέ. Αγοράστηκε από ανθρώπους ανίκανους να της μάθουν το οτιδήποτε, και παρά την ηλικία της συμπεριφέρεται ακόμα σαν μωρό.
Ωστόσο είναι πανέξυπνη, είναι υπάκουη όταν καταλαβαίνει τι θέλεις από αυτή και της το εξηγείς με σωστό τρόπο, είναι πολύ δεκτική στο να μάθει, και δένεται και εμπιστεύεται γρήγορα τον άνθρωπο με τον οποίο συνεργάζεται.
Είναι στην εφηβεία ακόμα, και έχει χρόνο μέχρι την ενηλικίωση και την ωριμότητα να μεγαλώσει σωστά, να μάθει όσα πρέπει να ξέρει ένας σκύλος, και ιδιαίτερα ένας τόσο ιδιαίτερος σκύλος, και να ζήσει ευτυχισμένη. Είναι δυναμικό σκυλί, και ιδανικό θα είναι να είναι το μοναδικό κατοικίδιο στο σπίτι, εκτός αν υπάρχει μεγάλη εμπειρία και ο άλλος σκύλος της οικογένειας είναι επίσης εκπαιδευμένος.
Η υιοθεσία της προϋποθέτει πρόγραμμα βασικής εκπαίδευσης από την αρχή, με προετοιμασία πριν έρθει ο σκύλος στο σπίτι, και ο νέος ιδιότητας θα πρέπει να έχει στο νου του πως μόλις η Δώρα φτάσει στην ενηλικίωση, δηλαδή όταν είναι περίπου δύο χρόνων, θα πρέπει να κάνει και πάλι κάποια εκπαιδευτικά μαθήματα, τα οποία θα προσαρμοστούν στο ενήλικο Ντογκο Αρτζεντινο που θα είναι τότε. Τότε που δεν θα είναι πια παιδί.
Ο Κάσπερ, είτε το πιστεύετε είτε όχι, εγκαταλείφθηκε στον δρόμο όταν ήταν βρέφος. Ήρθε σε εμάς μαζί με τον αδερφό του, και τότε έμοιαζαν σαν δύο σταγόνες νερό.
Μεγαλώνοντας αρχίσαμε να τα ξεχωρίζουμε, όχι μόνο επειδή ο Κάσπερ έβγαλε μαλλιά, αλλά και επειδή πλέον αρχίσαμε να βλέπουμε στον κάθε ένα τον χαρακτήρα του.
Ο Κάσπερ είναι ένα χαρούμενο κουτάβι, που όταν σε βλέπει θέλει να πηδηξει επάνω του και να σου κάνει τις γνωστές κουταβίσιες χαρές, αλλά τελικά κάθεται, γιατί μια φορά έμαθε το κάτσε, και τώρα θεωρεί πως έτσι πρέπει να κάνουν τα καλά παιδιά. Είναι πολύ έξυπνος, πολύ όμορφος, και πολύ παιχνιδιάρης.
Λατρεύει να τρέχει να πιάνει το μπαλάκι του, και μετά να το μασουλάει και μετά να το αφήνει να έρχεται σε σένα, και να περιμένει να του το ξαναπετάξεις.
Είναι διεκδικητικος με τα παιχνίδια του απέναντι στον αδερφό του, γι αυτό εάν υπάρχει και άλλο σκυλί στο σπίτι, θα πρέπει να υπάρχουν κανόνες και σωστή οριοθέτηση, ώστε ο Κάσπερ να μην νιώθει πως πρέπει να προστατέψει κάτι δικό του και να μην γίνουν τσακωμοί.
Ο Φράνκι, είτε το πιστεύετε είτε όχι, εγκαταλείφθηκε στον δρόμο όταν ήταν βρέφος. Ήρθε σε εμάς μαζί με τον αδερφό του, και τότε έμοιαζαν σαν δύο σταγόνες νερό.
Μεγαλώνοντας αρχίσαμε να τα ξεχωρίζουμε, όχι μόνο επειδή του ενός τα μαλλιά μάκρυναν ενώ του άλλου όχι, αλλά και επειδή πλέον αρχίσαμε να βλέπουμε στον κάθε ένα τον χαρακτήρα του.
Ο Φράνκι είναι ένα χαρούμενο κουτάβι, που όταν σε βλέπει θέλει να πηδηξει επάνω του και να σου κάνει τις γνωστές κουταβίσιες χαρές, και το κάνει. Και χαίρεται και ξαναχαίρεται, και είναι εντελώς αγαθός και εντελώς κούταβος.
Σιγά σιγά μαθαίνει το κάτσε, και μαθαίνει και άλλα πράγματα που θα τον βοηθήσουν να γίνει ένα τέλειο κατοικίδιο.
Λατρεύει να παίζει με τα παιχνίδια του, να κυνηγάει το μπαλάκι του και να το μασουλάει σε μια γωνιά, και όταν ο αδερφός του, που είναι πιο διεκδικητικος τον τραμπουκίζει καμμία φορά για να του πάρει το μπαλάκι, ο Φράνκι δεν καταλαβαίνει τι έγινε και απλά φεύγει ψάχνοντας άλλο παιχνίδι.
Είναι γλυκύτατο και καλόψυχη κουτάβι, αγαθό όσο δεν πάει και όμορφο όσο δεν γίνεται.
Εγκαταλείφθηκε μια μέρα στις άκρες ενός χωριού, στο κεντρικό δρόμο δίπλα στο νεκροταφείο. Για τις επόμενες εβδομάδες γύριζε αλαφιασμένη ψάχνοντας ένα μέρος να νιώσει ελάχιστη ασφάλεια. Κρυβόταν ανάμεσα σε θάμνους και έβγαινε μόνο το βράδυ.
Σχεδόν όλοι οι κάτοικοι που μένουν περιφερειακά στο χωριό την είχαν δει έστω μια φορά, να τρέχει αλαφιασμένη για να τους αποφύγει, και όλοι μιλούσαν για το Μαλινουά που κάποιος ήρθε και παράτησε εκεί.
Τρομαγμένη από ανθρώπους και τρομαγμένη και από άλλα σκυλιά, κατάφερε επιτέλους να σταθεροποιηθεί σε μια από τις γειτονιές όπου την τάιζαν, και τελικά πιάστηκε για να στειρωθεί με πάρα πολλή προσπάθεια και με την βοήθεια των ανθρώπων της γειτονιάς.
Είχε τσιπ ακαταχώρητο - άλλη μια γέννα, άλλο ένα κουτάβι μοσχοπουλημένο, άλλη μια λάθος επιλογή που κάποιος βαρέθηκε γρήγορα γιατί το σκυλί του βγήκε πιο έξυπνο από τον ίδιο και δεν ήξερε να το διαχειριστεί.
Το κορίτσι λοιπόν αυτό που γυρνούσε σαν φοβικο αγρίμι επί βδομάδες ολόκληρες, δεν είναι καθόλου φοβικο αγρίμι. Είναι ένα ζώο που πέρασε απίστευτο άγχος, και σε συνδυασμό με το στρες που έχουν τα σκυλιά της συγκεκριμένης ράτσας γενικά, ο μόνος τρόπος που βρήκε για να μπορέσει να διαχειριστεί αυτό που της συνέβη ήταν να τρέχει, να αποφεύγει, και να κρύβεται.
Τα παιδιά στο κτηνιατρείο όπου ανάρρωσε μετά την στείρωση την ονόμασαν Λουκία, και ήταν οι πρώτοι που την λάτρεψαν. Και τους λάτρεψε και αυτή.
Όταν βγήκε πρώτη φορά βόκτα με λουρί, την πρώτη φορά που έκανε το τετράγωνο, ήταν φοβισμένη και μπερδεμένη. Την δεύτερη ήταν πιο συνεργάσιμη και σίγουρη, την τρίτη φορά έφαγε και λιχουδιές και έκανε και τις εντολές που ξέρει και που τις έχουν γίνει δεύτερή φύση.
Η Λουκία έχει περάσει από εκπαίδευση και φαίνεται. Σε τι σημείο έχει φτάσει η εκπαίδευσή της και πώς έχει μάθει να εκτονώνεται αλλά και να σβήνει στην καθημερινότητά της δεν ξέρουμε. Εμείς μαζί της θα ξεκινήσουμε από την αρχή, ξέροντας πως έχει ήδη καλές βάσεις.
Είναι πανέξυπνη, όπως είναι όλα αυτά τα σκυλιά, έχει δύο λαμπερά μάτια και ένα μυαλό ξυράφι, το οποίο τώρα που ξεκίνησε πάλι να δουλεύει και δεν το κυριεύει ο φόβος, την βοηθάει να βρει και πάλι τον εαυτό της.
Είναι πολύ μικρόσωμη, είναι πάρα πολύ νεαρή, και ψάχνει ένα νέο σπίτι και μια οικογένεια που θα έχει την όρεξη, τον χρόνο και τις γνώσεις να ασχοληθεί μαζί της σωστά.
Δεν είναι ένα σκυλί που μπορεί κάποιος να υιοθετήσει παρορμητικά, δεν ειναι ένα σκυλί για ανθρώπους που δεν έχουν βασικές γνώσεις και εμπειρία, και σίγουρα δεν είναι ένα σκυλί που θα είναι ικανοποιημένο με δύο βόλτες στο τετράγωνο. Θα πρέπει να δουλεύει το σώμα της και το μυαλό της καθημερινά και όσο πρέπει - όχι λιγότερο αλλά ούτε και περισσότερο, όπως επίσης και θα πρέπει να μάθει να ηρεμεί όταν πρέπει.
Για να την γνωρίσετε συμπληρώστε την φόρμα υιοθεσίας και θα σας καλέσουμε εμείς