Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Κάθεται σε όλες τις φωτογραφίες γιατί είναι πολύ καλό κορίτσι και πάντα κάθεται.
Στην βόλτα κάθεται, στο προαύλιο κάθεται, στο γραφείο κάθεται. Κάθεται για λιχουδιά αλλά καμμία φορά κάθεται και χωρίς να έχεις λιχουδιά, γιατί δεν κάθεται για το φαγητό αλλά επειδή είναι καλό κορίτσι.
Η Ρόη βρέθηκε στον Ωρωπό, φρεσκοπαρατημένη πιθανότατα, χτυπήθηκε και από αμάξι το οποίο ευτυχώς δεν την τραυμάτισε, και ήρθε σε εμάς γιατί είναι ένα σκυλί που όχι απλά αξίζει ένα σπίτι - σπίτι αξίζουν όλα τα σκυλιά, αλλά ένα σκυλί που θα μπει σε ένα σπίτι και θα μάθει τα πάντα αμέσως.
Είναι πανέξυπνη, ειλικρινά πανέξυπνη.
Έχει την νοημοσύνη του σκύλου που είναι επικεντρωμένος σε σένα και περιμένει να την καθοδηγήσεις στο τι να κάνει ώστε να συνεργαστείτε και να ζήσετε μαζί αρμονικά.
Έχει δύο υπέροχα αυτιά που δεν έχουν αποφασίσει αν θέλουν να είναι όρθια ή όχι, οπότε έμειναν έτσι όπως τα βλέπετε, κάπως όρθια αλλά ταυτόχρονα φλου, δύο πανέξυπνα, μπιρμπιλωτά μάτια και ένα μυαλό ξυράφι.
Φανταστείτε ένα Σέτερ. Από αυτά τα ασπρόμαυρα, με το λείο τρίχωμα το βελούδινο, και τις υπέροχες βούλες που σπάνε την ασπρίλα τόπους τόπους. Τώρα προσθέστε λίγο τσοπανόσκυλο - μπουνταλόσκυλο.
Συγχαρητήρια! Μόλις φτιάξατε τον Άρτσι!
Ο Άρτσι βρέθηκε στην επαρχία όταν ήταν περίπου οχτώ μηνών, άρρωστος και μόνος. Ανάρρωσε, μεγάλωσε, μετά μεγάλωσε κι άλλο και επίσης πάχυνε τόσο όσο έπρεπε, ώστε να αναδειχτεί ο χαρακτήρας του, γιατί τέτοιος χαρακτήρας δεν ταιριάζει σε αδύνατα σκυλιά, ταιριάζει μόνο σε παχουλά!
Ο Άρτσι είναι λίγο μπουνταλάς, λίγο μπέμπης, και παρά πολύ αθώος. Τον έχουμε βγάλει εκατό φωτογραφίες, και σε κάθε μία αναδεικνύεται έστω και ελάχιστα αυτός ο χαρακτήρας του σκύλου παιδιού, που χαίρεται ακόμα και μόνος του, που ότι και να κάνει είναι ταυτόχρονα γλυκό αλλά και αστείο, και που θέλεις να το ζουμπήξεις όσο δεν πάει.
Για να καταλάβατε τον χαρακτήρα του καλύτερα, όταν είναι με άλλα σκυλιά στο προαύλιο, εμείς πετάμε το μπαλάκι, και αυτός δεν το προλαβαίνει ποτέ. Τρέχει μαζί με τα άλλα, και δεν το πιάνει ποτέ πρώτος.
Ωστόσο γυρίζει τρέχοντας χαρούμενος σαν να το έπιασε. Μετά χαίρεται μόνος του, και μετά, αν ένα άλλο σκυλί αφήσει το μπαλάκι επειδή το βαρέθηκε, αυτός το κλέβει στα μουλωχτά από το πάτωμα, χαίρεται μόνος του που το έπιασε, το πετάει και το πιάνει και μετά κάθεται και το μασουλάει σαν μπέμπης.
Αυτός είναι ο Άρτσι. Ένα αγαθό πλάσμα, τρυφερό και ταυτόχρονα αστείο, χωρίς όμως ποτέ να γίνεται γελοίο.
Είναι σαν να βλέπεις ένα παιδί να χαίρεται και να προσπαθεί να συμμετάσχει σε πράγματα που δεν καταλαβαίνει ακριβώς, αλλά που του αρέσουν.
Η Φανούλα βρέθηκε εγκαταλελειμμένη στα χωριά της Μάνης, μέσα στο καλοκαίρι, χωρίς νερο ούτε σκιά πουθενα, και χωρίς τους ανθρώπους της.
Είναι ένα σκυλί πάρα πολύ ανθρωποκεντρικό, και η εγκατάλειψη πρέπει να ήταν για αυτή τεράστιο σοκ.
Βρέθηκε από εθελόντριά μας και ήρθε στην Αθήνα, όπου είναι σε φιλοξενία. Είναι ένα σκυλάκι υπάκουο, πάρα πολύ ήσυχο, και καθαρό στο σπίτι.
Πηγαίνει την βόλτα της και μετά κάθεται ήρεμα δίπλα σου όπου και να είσαι και ό,τι και να κάνεις, και αυτό, όσο καλό και να ακούγεται, είναι και το μεγαλύτερό της πρόβλημα.
Η Φανή δένεται υπερβολικά με τον άνθρωπο που την φροντίζει, και από την αρχή κολλάει επάνω του, και αναπτύσσει σχέση εξάρτησης. Θέλει πολύ απλά να ειναι μαζί σου όλη την ώρα,απλά να κάθεται δίπλα σου και να ξέρει πως είσαι εκεί.
Είτε είστε στο σπίτι, είτε στην παραλία, είτε σε μαγαζί για ψώνια, είτε σε καφετέρεια, η Φανή κάθεται ήσυχη, απλά και μόνο επειδή είναι μαζί σου.
Στην αρχή στο σπίτι φιλοξενίας της δυσκολευόταν να μείνει μόνη της, αλλά με λίγη εκπαίδευση και σωστό χειρισμό, έμαθε να μένει ήσυχη.
Χρειάζεται έναν άνθρωπο που θα την βοηθήσει από την αρχή να τον εμπιστευτει μεν, αλλά να είναι και ανεξάρτητη, και να μπορεί να διαχειριστεί το να μείνει μόνη της κάποιες ώρες.
Πανέμορφος ήταν από τότε που είχε πρωτοέρθει, και ας ήταν ένα μωρό με ψώρα που είχε βρεθεί αδέσποτο στον Ωρωπό.
Είναι μια απίστευτη γλύκα στο βλέμμα και στην ψυχή του, και αυτό φαινόταν ακόμα και όταν ήταν στα χειρότερά του.
Ο Μαξ καθώς ανάρρωνε και μεγάλωνε, γινόταν όλο και πιο όμορφος, και όλο και πιο γλυκός. Το χρώμα των μαλλιών του το ξανθό και όλη του η χάρη τον κάνουν το απόλυτο κουτάβι της διαφήμισης, και η εμφάνισή του μαζί και με τον χαρακτήρα του σε συνεπαίρνουν τόσο που θεωρείς πως όλα τα κουτάβια πρέπει να είναι κάπως έτσι.
Ο Μαξ είναι ένα χαρούμενο σκυλάκι, ενθουσιασμένο με την ζωή, με τους ανθρώπους, με το παιχνίδι και γενικά τα πάντα.
Είναι πραγματικά εντελώς αθώος, και ακόμα και όταν ο ενθουσιασμος του εκνευρίζει τον φίλο του τον Τζούνο και εκείνος του γρυλίζει, ο Μαξ απλά δεν καταλαβαίνει τι έγινε, γιατί αυτός είναι απλά χαρούμενος και θεωρεί πως και η ζωή έτσι πρέπει να είναι. Χαρούμενη και ανέμελη.
Αν σας αρέσουν τα ανέμελα σκυλιά, αυτός είναι ο ιδανικός.
Όταν είχε πρωτοέρθει χωρούσε σε μια χούφτα, αντε δύο χούφτες, και ήταν ήδη τεσσάρων πέντε μηνών. Οπότε καταλάβαμε ότι θα μείνει κοντός.
Και ναι έμεινε κοντός.
Ακόμα μεγαλώνει βέβαια, και ενώ μοιάζει σαν ημίαιμο λυκοσκυλάκι, στο μέγεθος είναι σαν μεγάλο κοκόνι - είναι μια σπάνια ράτσα λοιπόν που την ανακαλύψαμε εμείς, το γνωστό λυκόνι.
Ο Τζούνο είναι ΓΛΥ-ΚΥ-ΤΑ-ΤΟΣ. Είναι ένα αγοράκι λίγο συνεσταλμένο, πολύ ήρεμο για την ηλικία του, που σε κοιτάει συνεχώς μέσα στα μάτια με αυτό το βλέμμα που βλέπετε, το βλέμμα που σε κάνει να λιώνεις.
Πάει την βόλτα του ήρεμα και στωικά, κάθεται στο κρέιτ του επίσης ήρεμα και στωικά, με τα ματάκια του να επεξεργάζονται τον χώρο, εσένα κτλ, αγαπάει τις λιχουδιές για τις οποίες κάθεται - και κάνει το πιο τρυφερό κάτσε του κόσμου που μπορείτε να φανταστείτε, και είναι επίσης και πάρα πολύ τρυφερός.
Είναι πολύ ήρεμο σκυλάκι για την ηλικία του και είναι πραγματικά πολύ ευχάριστο το να περνάς χρόνο μαζί του.
Η παιδική του σοβαρότητα μαζί με την εμφάνισή του, το μπεζ πάνω από τα μάτια του που είναι σαν να του σχηματίζει φρύδια πάνω από τα φρύδια του και το περίεργο μπόι του, που είναι κοντό, αλλά αυτός νομίζει ότι δεν είναι, τον κάνουν μοναδικό.
Είναι ένα πανέξυπνο κουτάβι, που θα μεγαλώσει να γίνει ένα πανέξυπνο σκυλί. Είναι απόλυτα συνεργάσιμος, πάρα πολύ γλυκός, είναι το σκυλί που θα σε ακολουθήσει και θα σε υπακούσει, και αν έχεις διάθεση να τον δουλέψεις, θα μπορέσει να μάθει τα πάντα.
Η Μίρκα είναι ένα μικροσκοπικό τρελοκομείο, με δύο μαύρα αυτιά που την βοηθάνε να πετάει αντί να τρέχει, και πολύ σπιρτάδα στο μυαλό της και στον χαρακτήρα της.
Βρέθηκε όπως βρίσκονται όλα τα κυνηγόσκυλα, πεταμένη στον δρόμο κάπου στην επαρχία.
Όταν σε βλέπει χαίρεται απίστευτα, αλλά όσο και να χαίρεται και όσο και τα αυτιά της να πηγαίνουν πάνω κάτω, σέβεται τον προσωπικό σου χώρο, και χαίρεται δίπλα σου όχι πάνω σου.
Ένας τρόπος να την κάνεις ευτυχισμένη, είναι να της πετάς μπαλάκια και αυτή να τρέχει και να τα πιάνει.
ΚΑΙ ΠΆΝΤΑ ΤΑ ΠΙΆΝΕΙ.
Είναι η καλύτερη στο να πιάνει το μπαλάκι, και στο να κυκλοφορεί με αυτό στο στόμα της.
Το να παίζεται μαζί της με τέτοιο τρόπο, σε συνδυασμό με μια καλή βόλτα, θα την βοηθάει πολύ να εκτονωθεί, να ικανοποιήσει το κυνηγετικό της ένστικτο, και να είναι ευτυχισμένη και ήρεμη μετά.
Είναι ένα καλόψυχο Σέτερ, που απολαμβάνει απίστευτα το να παίζει μαζί σας, και προσπαθεί να επικοινωνήσει, χωρίς να επιβάλει την παρουσία της.