“Ένα ζώο δεν είναι παιχνίδι. Πρέπει να γνωρίζετε, ότι η υιοθεσία ενός ζώου είναι μια απόφαση που αλλάζει τη ζωή σας. Ως ιδιοκτήτης ζώου είστε νομικά υποχρεωμένος να διασφαλίσετε την κάλυψη όλων των αναγκών για την ευζωία του. Σε αντίθετη περίπτωση, διαπράττετε αδίκημα που τιμωρείται από τον νόμο.”
Δεκάδες ζωάκια στάθηκαν τυχερά καθώς μετά από την προσωρινή παραμονή τους στο καταφύγιο μας, στάθηκαν στα πόδια τους και κατάφεραν να βρουν την νέα μόνιμη οικογένεια τους. Οι ιστορίες τους, μοναδική η καθεμιά, θα μας συντροφεύουν για πάντα και θα μας εμπνέουν για να συνεχίζουμε με ακόμη μεγαλύτερο πείσμα το έργο μας.
Ο Τίτο εγκαταλείφθηκε στον δρόμο, όπου χτυπήθηκε από αυτοκίνητο και το πόδι του έπρεπε να ακρωτηριαστεί, καθώς όταν βρέθηκε είχε ήδη νεκρωθει.
Και έτσι, με τρια πια πόδια, χωρίς την οικογένεια που κάποτε πιθανότατα ειχε, ο Τιτο ήρθε σε εμάς.
Παρά όλες αυτές της τεράστιες αλλαγές στην ζωή του, το άγχος, τον τραυματισμό, το χειρουργείο, ο Τίτο είναι ένα σκυλάκι καλόβολο, πολύ φιλικό, τρυφερό, επικοινωνιακό και γλυκό.
Του αρέσει πολύ η ανρθώπινη παρέα, του αρέσει να συμμετέχει σε ό,τι γίνεται, έρχεται σε σένα για ένα χάδι και μετά ξαπλώνει δίπλα σου φαρδύς πλατύς και του φτάνει που είσαι εκει.
Πιθανότατα έχει μεγαλώσει σε σπίτι και οχι σε κάποιο κήπο. Προτιμάει να περνάει χρόνο μαζί μας στην κουζίνα ή στο γραφείο, και όχι έξω στο προάυλιο, και ακόμα και αν εμείς φύγουμε από εκει, αυτός δεν ακολουθεί, αλλά μένει μέσα και αράζει.
Είναι ένα πολύ καλό πλάσμα, που η ζωή του στέρησε ό,τι ήξερε και ό,τι θεωρούσε δεδομένο, και τώρα πρέπει να κάνει ένα νέο ξεκίνημα. Και θα το κάνει, γιατί είναι ένα ζώο προσαρμόσιμο και καλό.
Η Φλέρυ βρέθηκε μέσα σε μια αποθήκη, σε ένα καταυλισμό Ρομά στην Αττική. Είχε μόλις γεννήσει και θήλαζε τα μωρά της. Στον λαιμό της είχε δεμένο ένα σχοινί, το οποίο της είχε μπει τόσο βαθειά στον λαιμό που είχε σχεδόν φτάσει στην τραχεία και κινδύνευε από σηψαιμία ανά πάσα στιγμή.
Μεταφέρθηκε μαζί με τα μωρά της στο κτηνιατρειο, το σχοινί αφαιρέθηκε και το τράυμα της καθαρίστηκε.
Βρίσκεται σε ανάρρωση στην κλινική μέχρι να επουλωθεί ο λαιμός της, που προς το παρόν δείχνει να πηγαίνει καλά. Είναι ευδιάθετη και χαρούμενη. Τις πρώτες δύο ημέρες ήταν πάρα πολύ προστατευτική με τα τρία μωρά της, και γρύλιζε σε όποιον τα πλησίαζε. Σιγά σιγα άρχισε να μας δέχεται, και πλέον δεν γρυλίζει καθόλου, αλλά χαίρεται με την ανρθώπινη παρουσία και την φροντίδα.
Η Φλέρυ δεν είναι ακόμα διαθέσιμη για υιοθεσία. Θα πρέπει να αναρρώσει, και να θηλάσει τα μωρά της μέχρι αυτά να απογαλακτιστούν.
Αφού τα μωρά απογαλακτιστούν, και δεδομένου ότι έχει αναρρώσει και η ίδια και δεν εχουν προκύψει άλλα προβλήμτα υγείας, θα στειρωθεί και θα είναι έτοιμη για ένα παντοτινό σπίτι.
Είναι νέος, ωραίος, και πάρα πολύ σοβαρός.
Ο Σέρτζιο μονίμως έχει το στυλ ότι σκέφτεται κάτι πολύ βαθυστόχαστο. Κοιτάει συνήθως κάπου λοξά και προς τα πάνω, έχει πολύ σοβαρό ύφος, και μαζί με τους μαύρους κύκλους κάτω από τα μάτια του και το βλέμμα του το βαρύ, είναι σαν φιλόσοφος ή σαν ρομαντικός ποιητής, απί αυτούς τους απαισιόδοξους, ξέρετε.
Γενικά είναι ένα σκυλί πολύ ήσυχο, που ακόμα και όταν είναι μέσα στο κλουβί, κάθεται ακίνητος και σοβαρός και κοιτάει ό,τι συμβαινει γύρω του.
Όταν έρχεται για χάδια έρχεται με σοβαρότητα - όχι όμως όταν έρχετια για λιχουδιά. Όταν πρόκειται για λιχουδιά η σοβαρότητα πάει περίπατο και ξαφνικά εμφανιζεταί δίπλα σου χοροπηδηχτός και χαρούμενος.
Του αρέσει η βόλτα, την οποία την πάει περήφανα και στητά, με τα μικρά του πόδια να κάνουν χοπ χοπ και την ουρά του ψηλά. Πάει πάντα τουαλέτα στην βόλτα του, και γενικά είναι πεντακάθαρος, και περιμένει πάντα να βγει από του κλουβί του για να λερώσει.
Και κάποιες φορές, όταν έχει παέι και βόλτα και τουαλέτα και είναι ευχαριστημένος και χαρούμενος, τον πιάνει και μια χαρά και θέλει να τρέξει και να παίξει και δεν το περιμένεις γιατί σκέφτεσαι "μα εσύ ήσουνα ένας σοβαρός ποιητής του περασμένου αιώνα"
Όταν ήταν μωρό, ήταν ένα μωρό με ζάρες, και μεγαλώνοντας συνέχισε να έχει ζάρες!
Δεν ξέρουμε για πόσο θα κρατήσουν, ίσως για πάντα, ίσως και να εξαφανιστούν σιγά σιγά, καθώς το κεφάλι μεγαλώνει και το δέρμα σφίγγει, πάντως τώρα είναι στα καλύτερά του και είναι μια απόλαυση!
Ο Μπόνο βρέθηκε πεταμένος στον δρόμο μαζί με άλλο ένα κουτάβι - δεν ξέρουμε αν είναι αδέρφια, δεν μοιάζουν καθόλου, πάντως μεγάλωσαν μαζί μέχρι να εμβολιαστούν.
Είναι ένα αφράτο, χαριτωμένο μωρό, πάρα πολύ έξυπνο, και πάρα πολύ τρυφερό.
Του αρέσει πολύ η βόλτα, του αρέσει να μυρίζει και να εξερευνά, και επίσης του αρέσει πολύ η εκπαίδευση. Είναι πάρα πολύ καλός μαθητής, κάνει τις εντολές που ξέρει, και όταν είναι να μάθει κάτι καινούργιο, βλέπεις το μικρό του μυαλουδάκι μα δουλεύει, να σκέφτεται και να προσπαθει να καταλάβει.
Είναι ημίαιμο κυνηγοσκυλάκι, και για να εκτονωθεί του αρέσει πολύ να παίζει με παιχνίδια, να τρέχει να τα κυνηγάει αλλά και να τα πιάνει στο σστόμα του και να τα μασουλάει.
Μετά την βόλτα του, και αφού εκτονωθεί και περάσει καλά, γυρνάει στο γραφείο, μπαίνεισ το κρέιτ με μερικές λιχουδιές και αράζει εκεί.
Αν τον γνωρίσετε θα θέλετε να τα κάνετε όλα μαζί του, γιατί όλα είναι ευχάριστα. Θα θέλετε και να τον πάτε βόλτα, και να παίξετε μαζί του, και να του κάνετε το δεκάλεπτο της εκπαίδευσης που του αρέσει, και να τον ζουλήξετε επίσης, γιατί είναι πολύ μα πάρα πολύ αξιοζούληχτος.
Η Τέρι σαν όλο το γκρουπ των Kiss μαζί, ασπρόμαυρη, με μαλλιά, στο δε κεφάλι της, το μαύρο είναι απίστευτα συμμετρικό δεξιά και αριστερά στις κοτσίδες-αυτιά της, με μεένα τσουλούφι άσπρο στην μέση ακριβώς, απίστευτα συμμετρικό και αυτό!
Το δε τσουλούφι είναι έτσι σχεδιασμένο, ώστε να πέφτει ΑΚΡΙΒΩΣ ανάμεσα στα μάτια της, οπότε και δεν δεν της κρύβει ούτε την όραση, ούτε το γουρλωτό βλέμα της.
Ναι, όταν την βλέπετε να περπατάει στο λουρί περήφανη και χαρούμενη, είναι σαν μια πολύ ακριβή σφουγγαρίστρα, από αυτές τις επαγγελματικές.
Πέρα από την εμφάνισή της, που το ξέρουμε πως είναι ένα μεγάλο ατού, ένα άλλο, επίσης τεράστιο ατού είναι ο χαρακτήρας της.
Η Τέρι είναι χαορύμενη, γλυκιά, κοινωνική, λατρεύει την βόλτα, και γενικά είναι ένα σκυλάκι πολύ ισορροπημένο, πολύ καλό, και πολύ ευχάριστο.