Μια φορά και έναν καιρό, ήταν ένας Γερμανικός Ποιμενικός (ή κάτι τέτοιο) και ερωτεύτηκε σφόδρα ένα Κοκόνι (ή κάτι παρόμοιο τέλος πάντων). Ο έρωτας τους ήταν καταδικασμένος, αλλά πριν τους χωρίσει η άδικη κοινωνία, πρόλαβαν να φέρουν τον καρπό του έρωτά τους στον κόσμο αυτό.

Τον Άλφι.

Αφού σας περιγράψαμε τον Άλφι εμφανισιακά, τώρα να σας πούμε και για τον χαρακτήρα του. Στις περισσότερες φωτογραφίες του θέλουμε να κολλήσουμε επάνω την ατάκα "They're coming" και δίπλα να βάλουν με ένα emoji εξωγήινο, και να τις κάνουμε αφίσες για ταινία επιστημονικής φαντασίας - καρτούν.

Έχει ένα βλέμμα γουρλωτό, καθώς κοιτάει γύρω γύρω, βλέποντας κάτι που δεν έχει ξαναδεί και του μοιάζει εξωγήινο, και κάνει τα μάτια του τεράστια (τόσο τεράστια που μοιάζουν δυσανάλογα με το σώμα που έχει κληρονομήσει από τον μπαμπά του το κοκόνι).

Ο Άλφι είχε στην αρχή αυτό το βλέμμα συχνά, γιατί υπήρχαν πολλά πράγματα που δεν είχε ξαναδεί. Σιγά σιγά άρχισε να μαθαίνει τον κόσμο, και σιγά σιγά άσρχισε να ανοίγεται. ήδη από τις αρχές, όταν ένιωθε άνετα και χαλαρά, έβγαινε από μέσα του μια τσαχπινιά πολύ χαριτωμένη και πολύ αστεία, και έκανε κάτι νάζια δικά του με μια χαρά παιδική αλλά και λίγο ντροπαλή.

Η εμπιστοσύνη του στους ανθρώπους τον έκανε να ανπιχτεί γρήγορα, και να εμπιστευτεί τους ανθρώπους πως ό,τι θέλπυν να του μάθουν, είναι για καλό του. Ήθελε να ανήκει, και αυτό φανόταν στις μικροκινήσεις του, στην τσαχπινιά του και στο σώμα του.

Τώρα πλέον είναι χαρούμενος, και είναι και πάρα πολύ αστείος μέσα σε αυτή την χαρά την δική. Τρέχει και πετάει, με τα κοντά του πόδια να είναι πάνω από το έδαφος, παίζει με τις φίλες του σαν τρελός, λες και είναι κουτάβι, και έρχεται και πέφετι στην αγκαλιά σου για χάδια. Είναι καταπληκτικός.

Πολύ χαριτωμένος και πολύ γλυκός.