Κορίτσι σαν τα κρύα τα νερά, νέο, φρέσκο, χαρούμενο και υπέροχο, που έχει στην εμφάνιση κάτι από λυκόσκυλο, κάτι από τσοπανόσκυλο, και κάτι εντελώς δικό της.
Η Αθηνά χαίρεται αλλά θέλει να χαίρεται μόνο μαζί οδυ και κοντά σου.
Είναι το σκυλί που το βγάζεις από το κλουβί και δεν τρέχει στο προαύλιο αλλά τρέχει σε σένα, κάθεται μπροστά σου και σε κοιτάει με χαμόγελο και με το σκέρτσο αυτό της χοντρής σκύλας μπεμπέκας, την φουντωτή ουρά και τον τσουπωτό ποπό και τα μαλλιά τα πλούσια και τα πολλά.
Είναι υπέροχη σκυλίτσα η Αθηνά.
Ευχαριστιέσαι να είσαι μαζί της. Το χαμόγελό της είναι μεταδοτικό και η δροσιά της νιότης της σε συνεπαίρνει. Θα γίνει εξαιρετικό κατοικίδιο και είμαστε σίγουροι για αυτό.
Κάτι μεσημέρια την παίρνουμε μαζί μας στο γραφείο. Εμείς μπαινοβγαίνουμε, και μπαινοβγαίνει και αυτή, και έρχεται και στέκεται μπροστά στον έναν και μετά μπροστά στο άλλον και κάθεται. Και χαμογελάει.
Δεν κάθεται επειδή έχει μάθει την εντολή, κάθεται μόνη της, λίγο από αμηχανία, και λίγο γιατί αυτός είναι ο τρόπος της να δηλώσει την παρουσία της και την χαρά της που είναι εκεί μαζί σου.
Περνάει υπέροχα αυτές τις ώρες, είναι τρισευτυχισμένη, με το πλούσιο, αφράτο μαλλί της, τα αυτιά της που είναι σαν καρέ που το έχει κουρέψει η μαμά της, και το χαμόγελό της το απίστευτο.
Η Αθηνά είναι φρέσκια και δροσερή, λες και έχει μόνο καλές εμπειρίες από την ζωή και τους ανθρώπους, και χαρίζει χαμόγελα όπου βρεθεί και όπου σταθεί απλόχερα.
