Λένε ότι όταν η ζωή σου δίνει λεμόνια, να φτιάχνεις λεμονάδα. Μην ξινίζεις, μην εκνευρίζεσαι, μην σκέφτεσαι τι θα έκανες αν αντί για λεμόνια η ζωή σου είχε δώσει κάτι πιο γλυκό, πιο νόστιμο, πιο πολύτιμο. Το κορίτσι το εφαρμόζει αυτό καλύτερα από τον καθένα.
Ό,τι της έφερε η ζωή όχι απλά το δέχτηκε, αλλά το έκανε κομματι του εαυτού της, και πορεύεται με αυτό λες και κάποιος τής έκανε το καλύτερο δώρο. Δεν είχε ακόμα ενηλικιωθεί όταν την χτύπησε ένα αυτοκίνητο και την άφησε σχεδόν παράλυτη στα πίσω πόδια. Σώθηκε όταν ήταν πια αργά για να αποκατασταθούν πλήρως τα τραύματά της.
Χειρουργήθηκε δύο φορές, πέρασε μήνες αποθεραπείας, έμεινε σε ακινησία, έκανε φυσικοθεραπείες, και τα πίσω της ποδια έφτασαν σε ένα σημείο που είναι λειτουργικά, αλλά δεν είναι όπως θα ήταν αν δεν είχε χτυπηθεί, και ίσως να μην γίνουν τέλεια ποτέ. Δεν την νοιάζει. Έχει περάσει απίστευτο πόνο στην ζωή της επί μήνες, και ούτε καν το θυμάται.
Τρέχει για όση ώρα μπορεί, μέχρι να κουραστεί, και είναι σαν να πετάει. Περπατάει και γυρνάνε κεφάλια να την κοιτάξουν, έτσι όπως είναι πανύψηλη και πανέμορφη. Αλλά δεν είναι καν η ομορφιά αυτό που σε τραβάει πάνω της. Είναι το χαμόγελό της, η αγνή χαρά τής, η εμπιστοσύνη της στην ομορφιά και την ελαφρότητα της ζωής.
Την βγάλαμε 'Ελλερα, που στα ιταλικά είναι κοριτσίστικο όνομα και σημαίνει χαρούμενη (cheerful). Και αφού της δώσαμε ιταλικό όνομα, την φωνάζουμε "η Ιταλίδα". Και της ταιριάζει.
Η Ιταλίδα είναι ένα πλάσμα ονειρεμένο και καλό, με ένα κεφάλι μεγάλο το οποίο δεν μπορείς να σταματήσεις να χαϊδεύεις και την στάση ζωής "αυτή είμαι και είμαι τέλεια". Μοιάζει να είναι ταυτόχρονα ένα αφελές κουτάβι και ένα σοφό σκυλί. Έχει φιλοξενηθεί σε σπίτι, και είναι άψογη. Μπορεί να γίνει το τέλειο κατοικίδιο. Βασικά είναι λες και είναι γεννημένη για αυτό. Για να είναι τέλεια, και για να είναι κατοικίδιο, φίλη, σύντροφος, αγαπημένη.
