Όλοι οι σκύλοι γλυκαίνουν όσο μεγαλώνουν, υπάρχουν όμως και σκυλιά ενήλικα που καταλαβαίνεις πως ήταν πάντα γλυκά, από τα νιάτα τους. Ένα τέτοιο σκυλί είναι η Ευτυχία μας η γκεκούλα.

Η γλυκά της ψυχής της φαίνεται στα μάτια της. Βρέθηκε αδέσποτη να περιφέρεται στους δρόμους, με το πόδι της και την καρδιά της σπασμένα. Ένα σκυλί που ζει για τους ανθρώπους, που είχε την τύχει να την δει μια εθελόντρια που κατάλαβε την ανάγκη της, επικοινώνησε μαζί μας και έτσι η Ευτυχία ήρθε στα χέρια μας.

Πλέον είναι σε φιλοξενία, και απολαμβάνει το μαλακό κρεβάτι και την ασφάλεια ενός σπιτιού. Είναι εξαιρετική. Δεν μπορούμε να περιγράψουμε πόσο εξαιρετική. Είναι πεντακάθαρη, περιμένει την βόλτα της για να πάει τουαλετα, δεν τραβάει στο λουρί, είναι καταπληκτική στο σπίτι, και μετά τις γάτες και με τα άλλα τρία σκυλιά, και γενικά είναι ένα σκυλάκι που ξέρει ακριβώς πως να συμπεριφερθεί σαν κατοικίδιο σε ένα διαμέρισμα.

Είναι απίστευτα τρυφερό σκυλί, απίστευτα ανθρωποκεντρικό, και απίστευτα καλό, και όταν χαίρεται κάνει κάτι πηδηματάκια λες και είναι κουτάβι, με τα ποδαράκια της που μοιάζουν με βατράχου, και τα αυτιά της να πηγαίνουν κάνω κάτω. Καμμιά φορά όταν της πετάς ένα παιχνιδι, πάει διστακτικά και το πιανει για λίγο στο στόμα της, λες και δεν ξέρει αν πρέπει, λες και δεν θυμάται καλά αν έτσι έκανε όταν ήταν κουτάβι. Αν επιμείνεις αρχίζει να κάνει και τραβήγματα δειλά δειλά, και γενικά είναι σε πολύ καλό δρόμο να μάθει να παίζει και πάλι. 

Η αγαλλίαση που νιώθουμε βλέποντας την να κοιμάται άνετη και ξεγνοιαστη στο κρεβάτι της δεν περιγράφεται.

Την βγάλουμε Ευτυχία γιατί θέλαμε ένα όνομα που να είναι όμορφο σαν την ψυχή της, και καλότυχο όσο ευχόμαστε να είναι και αυτή.

Η Ευτυχία θα έρθει στο σπίτι σας και θα προσαρμοστεί αμέσως, δεν θα σας δημιουργήσει κανένα πρόβλημα, και θα την αγαπήσετε με το που την δείτε. Το μόνο που θέλει είναι τρεις βόλτες την ημέρα, λίγο παιχνίδι που το λατρεύει, χάδια, καλο φαγητό και ανθρώπινη συντροφιά.

Όταν βρίσκεται στην φύση φυσικά και το κυνηγόσκυλό μέσα της ξυπνάει, και την βλέπεις σε όλο της το μεγαλείο, ωστόσο έχει προσασμοστεί πλήρως και σε αστικό περιβάλλον, και απολαμβάνει τις βόλτες στην πόλη. 

Το δεξί της πόδι έχει παλιό κάταγμα που έχει πλέον δέσει κάπως στραβά, και το πόδι αυτό είναι λίγο πιο κοντό από το άλλο. Πλέον δεν πονάει όσο πονούσε στις αρχές, και είναι απόλυτα λειτουργική, περπαταέι, τρέχει και παίζει σαν να μην συμβαινει τίποτα (και πηδάει και στον καναπέ, αν και απο τον καναπέ προτιμάει το κρεβατι σκύλου ή το κρέιτ.