Ο Πούμπα ήρθε μαζί με την μαμά του και τα δύο αδέρφια του όταν ήμασταν στην Ήπειρο, για την 8η δράση στειρώσεων. Ήταν μόλις ενός μηνός τότε, και ακόμα θήλαζε.
Όλη η οικογένεια ήρθε μαζί μας στην Αθήνα. Ο μικρός απογαλακτίστηκε, μεγάλωσε, και είναι έτοιμος για το παντοτινό του σπίτι.
Αυτά τα χρώματα και αυτοί οι σχεδιασμοί στην μουρίτσα του τον κάνουν να μοιάζει σαν να φοράει μια μάσκα, από αυτές τις πολύ καλλιτεχνικές, που δεν μπορούμε να περιγράψουμε τώρα.
Είναι πολύ πολύ πολύ γλυκός μπέμπης, και όσο ήμασταν στην δράση στειρώσεν ήταν ο αγαπημένος μας, γιατί ήταν ο πιο στρουμπουλός, και ο μονος από τα αδέρφια του που δεν ήταν κάτασπρος.
Από τα αδέρφια του και από όλα τα κουτάβια που φέραμε από την Πρεωεζα, αυτός είναι επίσης ο πιο ντροπαλός.
Είναι το κουτάβι που δεν θα πάρει πρωτοβουλία, αλλά θα μιμηθεί τα υπόλοιπα κουτάβια. Αν οι φίλοι του παίζουν με κάποιο παιχνίδι, θα προσπαθήσει να παίξει και αυτός. Αν οι φίλοι του τρέχουν, τα τρέξει και αυτός.
Αν οι φίλοι του πάνε σε ανθρώπους για χάδια, θα πάει και αυτός, τελευταίος, με μια αθωότητά και με έναν δισταγμό που σε κάνει να θέλεις να τον πάρεις αγκαλιά και να του πεις να μην αγχώνεται και να μην φοβάται, και πως όλα τα κάνει καλά και σωστά.
Αν τον αγγίξετε, θα πιάσετε το πιο ιδιαίτερο τρίχωμα που υπαρχει σε σκύλο (κατά την γνώμη μας!). Είναι πυκνό, σαν σγουρό, αν και δεν είναι μακρύ για να κάνει μπούκλες, με σκληρή τρίχα και πάρα πάρα πολύ πυκνό. ΠΑΡΑ πολύ πυκνό. Τα δάχτυλα δεν χωράνε να μπούνε μέσα και να φτάσουνε στο δέρμα.
Αυτό το τρίχωμα προβάτου σε συνδυασμό με τον χαρακτήρα του τον αθώο, τον κάνουν ιδιαίτερο.
Ο Πούμπα είναι ένα σκυλάκι που θέλει να έχει αυτοπεποίθηση, αλλά δεν ξέρει πως. Ήταν υπερβολικά εξαρτημένος από τον αδερφό του όταν ήταν μωρό, και αργότερα άρχισε να προσκολλάται σε άλλα σκυλιά στο καταφύγιο.
Όταν είναι μόνος του δεν έχει αυτοπεποίθηση καθόλου, ενώ όταν υπάρχει κάποιο άλλο σκυλί στην βόλτα ή στον χώρο του, είναι αρκετά πιο ανοιχτός, και αυτός όμως στα πλαίσια του χαρακτήρα του.
Είναι ένα σκυλί που θα θέλει χρόνο να ανοιχτεί και να εμπιστευτεί.
Τον αγαπάμε πολύ. Ίσως γιατί είναι έτσι αθώος, ίσως γιατί είναι ο μόνος από όλα τα κουτάβια στης δράσης που θυμόμαστε λες και τον είχαμε αγκαλιά χθες, ίσως γιατί ποιος ξέρει, αδυναμίες είναι αυτές.
