Στην 8η δράση στειρώσεων στην Φιλιππιάδα τον Απρίλιο είχαν έρθει την πρώτη πρώτη ημέρα δύο μικρά, κοντά σκυλάκια μέσα στο ίδιο κρέιτ. Το ένα ήταν η Μπατίντα και το άλλο ήταν αυτός, ο Καλούα. Στειρώθηκαν μεν, αλλά δεν επανατοποθετηθηκαν. Δεν μπορούσαμε να το κάνουμε αυτό, γιατί καταλαβαίνετε. Δεν μπορούσε αυτό το σκυλί να γυρίσει στον δρόμο. Έπρεπε να γυρίσει μαζί μας στην Αθήνα και από εκεί (αφού τον ευχαριστηθούμε εμείς!) να βρει το παντοτινό του σπίτι και να ζήσει αυτός καλά και ακόμα καλύτερα και να πηγαίνει βόλτες με το αμάξι και να απολαμβάνει τις παραλίες και τις διακοπές και αργότερα άλλες γιορτές και αργίες και Χριστούγεννα και του χρόνου πάλι παραλίες κτλ κλτ κτλ. Και έτσι έγινε.