Όταν είχε πρωτοέρθει ήταν ακόμα κουτάβι ουσιαστικά, αλλά έμοιαζε γριά. Ένα μωρό που αναγκάστηκε να μεγαλώσει απότομα στον δρόμο, που αρρώστησε, που πείνασε, που βίωσε την αδιαφορία και την ανέχεια.
Όσο ανάρρωνε και όσο δυνάμωνε, ήταν λες και άρχιζε να ξαναγίνεται κουτάβι, ένα χαρούμενο ανέμελο κουτάβι, που τρέχει και παίζει και χαίρεται και δεν έχει έγνοια καμιά. Η Λόνα (από τον Αυλώνα) είναι σήμερα μια νεαρή γλυκιά σκυλίτσα. Είναι κοινωνική και τρυφερή, και έχει ένα ύφος και ένα στυλ που την κάνουν να μοιάζει μπέμπα. Έχει αυτό το πρόσωπο και αυτή την συμπεριφορά που αν ήταν αγόρι, θα της ταίριαζε να την λέμε Γκούφυ.
Η Λόνα είναι η χαρά της ζωής. Λατρεύει τις βόλτες και την ανθρώπινη συντροφιά, λατρεύει το παιχνίδι και τίποτα δεν θυμίζει τον θλιμμένο σκύλο που ήταν όταν είχε πρωτοέρθει.
Δείτε την ιστορία της εδώ.
