Είναι τόσο γλυκό γατί που ψάχναμε και ψάχναμε ένα όνομα που να δηλώνει κάπως την γλυκύτητα των τρόπων της και της ψυχής της, και το Μελισσάνθη της ταίριαξε.
Βρέθηκε όταν ήταν μόλις τριών μηνών, πιθανότατα χτυπημένη από αυτοκίνητο, χωρίς να είμαστε απόλυτα σίγουροι. Είχε μια τεράστια διαφραγματοκήλη, δεν έτρωγε, δεν έπινε νερό, απλά καθόταν σε μια γωνιά, μέσα σε μια αποθήκη των ανθρώπων που την μάζεψαν από τον δρόμο.
Χειρουργήθηκε άμεσα, και όλο το κτηνιτατρείο την ερωτέυτηκε. Γιατροί και προσωπικό έψαχναν και ρωτούσαν μεταξύ του μήπως κάποιος την υιοθετήσει. Τόσο καλό γατάκι ήταν, το ήπιο, τοσο καλοβολο, που παρόλο τον πόνο και το άγχος του χειρουργείο, έκανε πατουσάκια και τριβόταν σε κάθε χέρι που έμπαινε στο κλουβί της.
Η Μελισσάνθη είναι ένα απίστευτα γλυκό γατί, που δεν μπορούμε να αφήσουμε στον δρόμο. Μετά από δύο χειρουργεία, τόσο καιρό σε προστατευμένο περιβάλλον και βλέποντας πόσο γλυκιά είναι, δεν μπορύμε να διακινδυνεύσουμε να την επανεντάξουμε κάπου όπου δεν θα είναι ασφαλής.
Είναι άλλωστε γλυκύτατο πλάσμα, και της αξίζει ένα σπίτι.
Οι φωτογραφίες την αδικούν, όπως την αδικεί ίσως και η πρώτη επαφή με το που την πρωτοδείς, γιατί δεν τρέχει κατά πάνω σου για χάδια, μόνο σε περιτριγυρίζει και παραμένει δίπλα σου διακριτικά και συντροφικά.
