Η Μικαέλα ήρθε στην δράση στειρώσεων που κάναμε στο καταφύγιο τον Οκτώβρη του 25. Απολύ νεαρή, αδύνατη αλλά ωστόσο φρέσκια, με αυτή την φρεσκάδα της νιότης που καμμιά κακουχία δεν μπορεί να την κρυψει.
Μόλις ναρκώθηκε ανακαλύψαμε πως ήταν καταδαγκωμένη. Είχε πάνω στο σώμα της παντού και νέα και παλιά δαγκώματα και καταλάβαμε πόσο πολύ υπέφερε στον δρόμο και μας ήταν αδύνατον να την αφήσουμε να επανενταχθεί.
Η Μικαέλα λοιπόν έμεινε μαζί μας, όχι μόνο επειδή στον δρόμο δεν θα επιβιώνε, ή στην καλύτερη θα ζούσε μια κόλαση, αλλά και επιδή είναι μια υπέροχη, νεαρή και τρυφερή σκυλίτσα που της αξίζει να βρει μια δική της οικογένεια και να ζησει με αγάπη.
Μόλις ολοκληρώσει την θεραπεία της για ερλίχια θα είναι έτοιμη για ένα παντοτινό σπίτι.
