Ο Πόκο βρέθηκε με τα τρία αδέρφια του στην μέση του πουθενά, σε ένα βουνό στην βόρειο Ελλάδα.
Τα μωρά εγκαταλείφθηκαν εκεί στην καρδιά του χειμώνα, λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Ουσιαστικά εγκαταλείφθηκάν για να πεθάνουν από το κρύο και την πείνα, ή να γίνουν βορά για άγρια ζώα. Ήταν μια σταλιά μωρά, και σε ηλικία και σε μέγεθος.
Ήρθαν σε εμάς, όπου μεγάλωσαν με ασφάλεια, και πλέον σιγά σιγά, αφού εμβολιάστηκαν, έχουν αρχίσει να βγαίνουν έξω στον κόσμο.
Ο Πόκο περπατάει πλέον και στο λουρί (αμέ) με τα τέσσερα κοντά, πολύ κοντά του πόδια, είναι χαρούμενος, κοινωνικός και μακρόστενος.
Ήρθε φοβισμένος και πολύ μαζεμένος όταν ήταν μωρό, αλλά με τον καιρό ανοίχτηκε και κοινωνικοποιήθηκε. Έχει αυτοπεποίθηση, του αρέσει πολύ η βόλτα, και παίζει και χαίρεται με τα άλλα κουτάβια.
Είναι το μόνο από τα τέσερα αδέρφια του που ψάχνει ακόμα σπίτι.
