Reserved

Είναι λες και η φύση είπε: "δεν γίνεται να είσαι τόσο τέλειος, και όμορφος και καλός και κοινωνικός και τρυφερός. Θα σου δώσω ένα πρόβλημα για έχεις και εσύ μια ατέλεια, όπως έχουν όλοι".

Και κάπως έτσι, σιγά σιγά, κάτι άρχισε να τρώει την μύτη του Σάββα.

Το αγοράκι αυτό το υπέροχο, ήρθε σε εμάς για να έχει μια καλύτερη ζωή από αυτή που είχε τα πρώτα χρόνια της ζωής του.

Το πρόβλημα στην μύτη του φαίνεται να οφείλεται σε κάποιο αυτοάνοσο, για το οποίο δεν ακολουθήθηκε η σωστή θεραπεία από την αρχή από τους προηγούμενους ιδιοκτήτες του. 

Ξεκίνησε αγωγή με κορτιζόνη και αντιβιώση και φαίνεται να ανταποκρίνεται πολύ καλά. Η μύτη του, παρόλο που δεν θα επανέλθει ποτέ πλήρως, άρχισε να βγάζει κάποιο υγιή ιστό, και έχει πολύ καλύτερη εικόνα. 

Σε τίποτα απόλύτως δεν τον επηρεάζει αυτό, γιατί είναι ένα σκυλί απίστευτα καλό. Είναι καλός στο αμάξι, καλός στον γιατρό, καλός στην βόλτα, καλός με όλους τους ανθρώπους και με τα άλλα σκυλιά.

Ο Ορλάντο βρέθηκε μαζί με τα αδέρφια του και την μαμά του, την Σιμόν, μέσα σε μια σπηλιά, κοντά σε ένα χωριό στην ελληνική επαρχία. 

Η μαμά είτε έιχε εγκαταλειφθεί έγκυος και γέννησε εκεί, είτε εγκαταλείφθηκε μαζί με τα νεογέννητα μωρά της. 

Η οικογένεια σώθηκε από εθελοντές, και ήρθε σε εμάς ώστε τα μωρά να μπορέσουν να μεγαλώσουν και να απογαλακτιστούν με ασφάλεια, και η μαμά να τα φροντίσει χωρίς άγχος. 

Από όλα τα κουτάβια αυτός είναι ο πιο άσπρος, και ο μόνος που μοιάζει να έχει κάτι και από σέτερ, εκτός από Πόιντερ.

Είναι πολύ ανθρωποκεντρικός, και παρόλο που τρελαίνεται για παιχνίδι, όπως όλα τα μωρά, που έμαθαν να παίζουν από την μαμά τους, όταν πετάμε το παιχνίδι, όλα τα υπόλοιπα τρέχουν να το πιάσουν και αυτός τρέχει σε εσένα. 

Τότς ακόμα που ήταν όλα μωρά και έμοιαζαν σαν σταγόνες νερό, ο Ορλάντο ήταν ο μονος που ξεχώριζε με το άσπρο του κεφάλι και τις πιιτσιλιές που τον έκαναν να μοιάζει περισσότερο με σέτερ παρά με πόιντερ. Παρόλαυτά, τα αδέρφια του όλα υιοθετήθηκαν, όπως και η μαμά, και αυτός είναι ο μόνος από την οικογένεια που ακόμα ψάχνει σπίτι. 

Ό,τι ακριβώς φαντάζεστε πως είναι ένα χαριτωμένο κουτάβι, αυτό είναι.

Χαίρεται, χαμογελάει, τρέχει, κάνει χοπ στα χόρτα, περπατάει με το λουρακι του σαν περήφανος κοκοβιός, τον φωνάζεις και τρέχει κατά πάνω σου με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, πέφτει ανάσκελα και κάνει κοιλιές, παίζει με τα παιχνίδια του, κουνάει την ουρά του, χωνεται μέσα στα ψηλά χόρτα με τα κοντά του τα πόδια και μετά κάνει πάλι χοπ, και όλα αυτά τα κάνει με μάτια γουρλωτά, με τα πόδια του τα κοντά, την ουρά του την περήφανη, και το σώμα το απίθανο του κοντού σκύλου με ανάστημα.

Είναι τέλειο τέλειο τέλειο σκυλάκι.

Υιοθετήθηκε απο ένα ζευγάρι και ήρθε στην Αθήνα από κάποιο νησί, το ζευγάρι χώρισε και το πρώτο πράγμα που έμεινε στα αζήτητα ήταν ο σκύλος. Αντί να τσακωθούν μεταξύ τους για το ποιος θα τον πάρει, δεν τον ήθελε κανένας από τους δύο. Ποτέ δεν θα καταλάβουμε μερικά πράγματα αλλά τέλος πάντων.

Ο Τσούκι πλέον είναι μαζί μας και ψάχνει νέα οικογένεια, αυτή την φορά παντοτινή. Θα πρέπει να έχετε θέληση και όρεξη για κουτάβι. Θα περάσετε τέλεια μαζί του, και σε αυτή την ηλικία την τρελή και την πανέμορφη, και σε όλες τις επόμενες.
 
 
 
 
 

Βρέθηκε πεταμένη σαν σκουπίδια πριν καν ανοίξει  τα μάτια της. Κλασσική πρακτική που μας κάνει πραγματικά να ντρεπόμαστε πλέον. Κάπου υπάρχει μια μάνα που σε μερικούς μήνες πιθανότατα πάλι θα γεννήσει, πάλι θα κάνει κουτάβια ανεπιθύμητα, πάλι θα πεταχτούν στα σκουπίδια και οι πιθανότητες να είναι και εκείνα τυχερά είναι ελάχιστες.

Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν στην ζωή τόσο μικρά κουτάβια, που πρέπει να ταΐζονται κάθε τρεις ώρες, πρέπει να τα βοηθάει κάποιος να πηγαίνουν τουαλέτα, πρέπει να τα κρατάει ζεστά και ασφαλή.

Η Αφροδίτη και δύο από τα αδέρφια της που επέζησαν είχαν την τύχη να βρουν φιλοξενία σε εθελόντριά μας πού τα φρόντισε με αφοσίωση και συνέπεια, τα μεγάλωσε και πλέον είναι έτοιμα να κάνουν το πρώτο τους εμβόλιο.

Η Αφροδίτη ξεκίνησε την ζωή της με τον χειρότερο τρόπο, γιατί κάποιος αποφάσισε πως δεν αξίζει τίποτα, και πως είναι απόλυτα θεμιτό να την αφήσει να πεθάνουν βασανιστικά μέσα σε μια σακούλα σκουπιδιών. Δεν πέθανε, έζησε.

Είναι χαρούμενη και γερή, ένα γλυκύτατο κουτάβι, και είναι σχεδόν έτοιμη για το παντοτινό της σπίτι. Την έχουμε ανακυρήξει πρόερδο των απανταχού κουταβιών και πάσης Ελλάδος, και αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες της θα καταλάβετε γιατί. 

ΝΑΙ, είναι τσοπάνα. Και πιο ώριμα και υπέροχα κουτάβια από τα κουτάβια τσοπάνια δεν υπάρχουν. Πιστέψτε μας

ΒΙΝΤΕΟ με την ιστορία της 

Βρέθηκε πεταμένος σαν σκουπίδι πριν καν ανοίξει  τα μάτια του. Κλασσική πρακτική που μας κάνει πραγματικά να ντρεπόμαστε πλέον. Κάπου υπάρχει μια μάνα που σε μερικούς μήνες πιθανότατα πάλι θα γεννήσει, πάλι θα κάνει κουτάβια ανεπιθύμητα, πάλι θα πεταχτούν στα σκουπίδια και οι πιθανότητες να είναι και εκείνα τυχερά είναι ελάχιστες.

Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν στην ζωή τόσο μικρά κουτάβια, που πρέπει να ταΐζονται κάθε τρεις ώρες, πρέπει να τα βοηθάει κάποιος να πηγαίνουν τουαλέτα, πρέπει να τα κρατάει ζεστά και ασφαλή.

Ο Τζέρι και δύο από τα αδέρφια του που επέζησαν είχαν την τύχη να βρουν φιλοξενία σε εθελόντριά μας πού τα φρόντισε με αφοσίωση και συνέπεια, τα μεγάλωσε και πλέον είναι έτοιμα να κάνουν το πρώτο τους εμβόλιο.

Ο Τζέρι ξεκίνησε την ζωή του με τον χειρότερο τρόπο, γιατί κάποιος αποφάσισε πως δεν αξίζει τίποτα, και πως είναι απόλυτα θεμιτό να τον αφήσει να πεθάνουν βασανιστικά μέσα σε μια σακούλα σκουπιδιών. Δεν πέθανε, έζησε.

Είναι χαρούμενος και γερός, ένα γλυκύτατο κουτάβι, και είναι σχεδόν έτοιμος για το παντοτινό του σπίτι. Είναι λίγο πιο ντροπαλός από τα αδέρφια του, τουλάχιστον έτσι φαίνεται μέχρι τώρα. 

Επίσης ναι φυσικά και φαίνεται να είναι τσοπάνης, και τσοπάνης σε άσπρο γκρι είναι σπάνιο πράγμα και μεγαλώνοντας θα γίνει πανέμορφος.

ΒΙΝΤΕΟ με την ιστορία του.

Η Ζιζέλ ήρθε σε εμάς μαζί με τα τρία αδέρφια της. Και τα τέσερα κουτάβια ήταν πολύ φοβικά, και δεν μας πλησίαζαν καθόλου. 

Πιθανότατα είχαν μεγαλώσει σε απομόνωση, χωρίς επαφή με ανθρώπους και χωρίς να βγαίνουν βόλτες. 

Σιγά σιγά όλα τα κουτάβια άρχισαν να πλησιάζουν διστακτικά, και πλέον μπορούμε να τα χειριστούμε και να τα βοηθήσουμε να κοινωνικοποιηθούν. 

Η Ζιζέλ είναι ένα σκυλάκι που θα χρειαστεί χρόνο, υπομονή, σταθερότητα και μια σωστή ρουτίνα, ώστε να εμπιστευτεί, να ανοιχτεί και να αρχίσει να απόλαμβάνει μια ζωή κατοικιδίου. 

Είναι πολύ γλυκό σκυλάκι και αν έχει κάνει μικρά βήματα στο καταφύγιο, σε ένα σπίτι θα κάνει άλματα.