
Ντακότα (reserved)
Δεν ξέρουμε από πού να ξεκινήσουμε να περιγράφουμε. Από την ομορφιά του; Από τον χαρατήρα του; Από το βελούδινο τρίχωμά του;
Είναι ένα σκυλί όνειρο, όχι μόνο εμφανησιακά αλλά και γενικά. Ο Ντακότα είναι νέος, είναι γερός και δυαντός και ώριμος και έξυπνος. Είναι ο σκύλος που θα τον βγάζετε βόλτα στον δρόμο και θα σας κοιτάνε.
Μοιάζει με αυτά τα κυνηγόσκυλα από κάτι παλιους πίνακες του προπερασμένου αιώνα που διακοσμούν παλιά αρχοντικά που έχουν γινει πλέον μουσεία, τους τεράστιους στις χρυσές κορνιζες, που δείχνει ευγενείς λόρδους να έχουν βγει για κυνήγι.
Σαν από τέτοιο πίνακα είναι βγαλμένος.
Ο Ντακότα είναι πολύ καλό σκυλί, ήπιων τίνψ σχετικά, παρά το νεαρό της ηλικίας του και το γεγονός ότι είναι κυνηγόσκυλο, είναι αρκετά καλός στο λουρί, του αρέσει η βόλτα και απολαμβάνει την ανθρώπινη παρέα.

Ρουμπίνη (reserved)
Δροσερό κορίτσι σαν τα κρύα τα νερά, με ένα μαλλί αφράτο και απαλό, υπέροχη χαίτη που της κάνει ένα κεφάλι λιονταρίσιο, άσπρα πόδια λες και έχει βουτηχτεί σε χιόνι και μια καταπληκτική άσπρη φάσα στο στέρνο λες και έχει τυλιχτεί με μια ακριβή εσάρπα. Αυτό είναι η Ρουμπίνη.
Είναι νέο και φρέσκο κορίτσι, σαν να βγ'ηκε μόλις στην ζωή και έχει όλη την φρεσκάδα και την ανεμελιά του νέου σκύλου.
Είναι πραγματικά υπέροχι, ένα κορίτσι κορίτσαρος, με τρόπους και καλή διάθεση πάντα.
Στην πρώτη πρώτη της βόλτα με λουρί τα πήγε υπέροχα, και ας μην ήξερε τι είναι λουρι και τι βόλτα πριν. Όταν δεν διστάζει περπατάει σαν να αλαφροπατεί και με το μαλλί της να ανεμίζει είναι σαν εξωτικό ζωο.
Θα περάσετε πολύ ωραία με αυτ.ο το σκυλί, και για αυτό είμαστε σίγουροι. Έχει την φρεσκάδα της νιότης και την ηρεμία του ω΄ριμου σκύλου.

Τσούκι (reserved)
Ό,τι ακριβώς φαντάζεστε πως είναι ένα χαριτωμένο κουτάβι, αυτό είναι.
Χαίρεται, χαμογελάει, τρέχει, κάνει χοπ στα χόρτα, περπατάει με το λουρακι του σαν περήφανος κοκοβιός, τον φωνάζεις και τρέχει κατά πάνω σου με ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά, πέφτει ανάσκελα και κάνει κοιλιές, παίζει με τα παιχνίδια του, κουνάει την ουρά του, χωνεται μέσα στα ψηλά χόρτα με τα κοντά του τα πόδια και μετά κάνει πάλι χοπ, και όλα αυτά τα κάνει με μάτια γουρλωτά, με τα πόδια του τα κοντά, την ουρά του την περήφανη, και το σώμα το απίθανο του κοντού σκύλου με ανάστημα.
Είναι τέλειο τέλειο τέλειο σκυλάκι.
Υιοθετήθηκε απο ένα ζευγάρι και ήρθε στην Αθήνα από κάποιο νησί, το ζευγάρι χώρισε και το πρώτο πράγμα που έμεινε στα αζήτητα ήταν ο σκύλος. Αντί να τσακωθούν μεταξύ τους για το ποιος θα τον πάρει, δεν τον ήθελε κανένας από τους δύο. Ποτέ δεν θα καταλάβουμε μερικά πράγματα αλλά τέλος πάντων.
Ο Τσούκι πλέον είναι μαζί μας και ψάχνει νέα οικογένεια, αυτή την φορά παντοτινή. Θα πρέπει να έχετε θέληση και όρεξη για κουτάβι. Θα περάσετε τέλεια μαζί του, και σε αυτή την ηλικία την τρελή και την πανέμορφη, και σε όλες τις επόμενες.

Κίμι (reserved)

Αφροδίτη (reserved)
Βρέθηκε πεταμένη σαν σκουπίδια πριν καν ανοίξει τα μάτια της. Κλασσική πρακτική που μας κάνει πραγματικά να ντρεπόμαστε πλέον. Κάπου υπάρχει μια μάνα που σε μερικούς μήνες πιθανότατα πάλι θα γεννήσει, πάλι θα κάνει κουτάβια ανεπιθύμητα, πάλι θα πεταχτούν στα σκουπίδια και οι πιθανότητες να είναι και εκείνα τυχερά είναι ελάχιστες.
Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν στην ζωή τόσο μικρά κουτάβια, που πρέπει να ταΐζονται κάθε τρεις ώρες, πρέπει να τα βοηθάει κάποιος να πηγαίνουν τουαλέτα, πρέπει να τα κρατάει ζεστά και ασφαλή.
Η Αφροδίτη και δύο από τα αδέρφια της που επέζησαν είχαν την τύχη να βρουν φιλοξενία σε εθελόντριά μας πού τα φρόντισε με αφοσίωση και συνέπεια, τα μεγάλωσε και πλέον είναι έτοιμα να κάνουν το πρώτο τους εμβόλιο.
Η Αφροδίτη ξεκίνησε την ζωή της με τον χειρότερο τρόπο, γιατί κάποιος αποφάσισε πως δεν αξίζει τίποτα, και πως είναι απόλυτα θεμιτό να την αφήσει να πεθάνουν βασανιστικά μέσα σε μια σακούλα σκουπιδιών. Δεν πέθανε, έζησε.
Είναι χαρούμενη και γερή, ένα γλυκύτατο κουτάβι, και είναι σχεδόν έτοιμη για το παντοτινό της σπίτι. Την έχουμε ανακυρήξει πρόερδο των απανταχού κουταβιών και πάσης Ελλάδος, και αν παρατηρήσετε τις φωτογραφίες της θα καταλάβετε γιατί.
ΝΑΙ, είναι τσοπάνα. Και πιο ώριμα και υπέροχα κουτάβια από τα κουτάβια τσοπάνια δεν υπάρχουν. Πιστέψτε μας
ΒΙΝΤΕΟ με την ιστορία της

Ντέμης (reserved)
Βρέθηκε πεταμένος σαν σκουπίδι πριν καν ανοίξει τα μάτια του. Κλασσική πρακτική που μας κάνει πραγματικά να ντρεπόμαστε πλέον. Κάπου υπάρχει μια μάνα που σε μερικούς μήνες πιθανότατα πάλι θα γεννήσει, πάλι θα κάνει κουτάβια ανεπιθύμητα, πάλι θα πεταχτούν στα σκουπίδια και οι πιθανότητες να είναι και εκείνα τυχερά είναι ελάχιστες.
Είναι πολύ δύσκολο να κρατηθούν στην ζωή τόσο μικρά κουτάβια, που πρέπει να ταΐζονται κάθε τρεις ώρες, πρέπει να τα βοηθάει κάποιος να πηγαίνουν τουαλέτα, πρέπει να τα κρατάει ζεστά και ασφαλή.
Ο Ντέμης και δύο από τα αδέρφια του που επέζησαν είχαν την τύχη να βρουν φιλοξενία σε εθελόντριά μας πού τα φρόντισε με αφοσίωση και συνέπεια, τα μεγάλωσε και πλέον είναι έτοιμα να κάνουν το πρώτο τους εμβόλιο.
Ο Ντέμης ξεκίνησε την ζωή του με τον χειρότερο τρόπο, γιατί κάποιος αποφάσισε πως δεν αξίζει τίποτα, και πως είναι απόλυτα θεμιτό να τον αφήσει να πεθάνουν βασανιστικά μέσα σε μια σακούλα σκουπιδιών. Δεν πέθανε, έζησε.
Είναι χαρούμενος και γερός, ένα γλυκύτατο κουτάβι, και είναι σχεδόν έτοιμος για το παντοτινό του σπίτι. Από τα αδέρφια του ήταν πάντα αυτός με το πιο ανοιχτό γκρι, λες και τον έχεις ζωγραφίσει με μολύβι και έχεις κάνει σβησίματα και αχνές σκιές επάνω του.
ΒΙΝΤΕΟ με την ιστορία του.