Reserved

Η Σουζάνα γεννήθηκε στον δρόμο, όπως τόσα και τόσα κουτάβια που γεννιούνται στην χώρα μας χωρίς μέλλον, και χωρίς καμμία ελπίδα. 

Ήρθε σε εμάς με τα αδέρφια της, και στην αρχή όλα τα κουτάβια ήταν πολύ φοβισμένα, δεν πλησίαζαν ανθρώπους και γαύγιζαν συνεχώς. 

Την ημέρα που έφτασε στο καταφύγιο, βρώμικη και φοβισμένη, πήγαμε να την βγάλουμε από το κρέιτ του βαν και απειλούσε πως θα μας δαγκώσει. όχι μόνο δεν δάγκωσε, αλλά την βγάλαμε, την κάναμε ένα γρήγορο μπάνιο, και την κρατήσαμε στην αγκαλιά μας με μια πετσέτα για αρκετή ώρα. 

Κούρνιασε εκεί και δεν κουνιόταν. Κάποια στιγμή χαλάρωσε και τα ματάκια της έκλεισαν. 

Από εκεί και πέρα έγινε και γίνεται μεγάλη προσπαθεια για να κοινωνικοποιηθεί και αυτή και τα αδέρφια της. Από τα τέσσερα κουτάβια, η Σουζάνα είναι η πιο κοινωνική, η πιο χαδιάρα, και η πιο γενναία. 

Ήταν αυτή που μας πλησίασε πρώτη φορά, αυτή που δέχτηκε χάδια και μάλιστα έδειχνε να τα απολαμβάνει, αυτή που κούνησε πρώτη φορά την ουρά της. 

Ειναι πανέμορφη, τρίχρωμη, και μοιάζει λες και την έχει ζωγραφίσει κάποιος ζωγράφος με όλα τα χρώματα της παλέτας για σκύλους. Παίζει με τα παιχνιδάκια της χωρίς να είναι διεκδικητική και χωρίς να τσακώνεται ποτέ, τρώει λιχουδιές από το χέρι και είναι γλυκύτατη και έτοιμη σχεδόν για ένα παντοτινό σπίτι.  

Έχει αρχίσει ήδη να βγαίνει τι πρώτες τις βόλτες με λουρί, και είναι υπέροχη. Χαμογελάει, κυλιέται στο γρασίδι και της αρέσει τόσο πολύ ο νέος αυτός κόσμος που ανακαλύπτει που σχεδόν δεν θυμίζει καθόλου το φοβικό κουτάβι που πρωτογνωρίσαμε. 

ΒΙΝΤΕΟ

Η Μπρουκ γεννήθηκε στον δρόμο, όπως τόσα και τόσα κουτάβια που γεννιούνται στην χώρα μας χωρίς μέλλον, και χωρίς καμμία ελπίδα. 

Ήρθε σε εμάς με τα αδέρφια της, και στην αρχή όλα τα κουτάβια ήταν πολύ φοβισμένα, δεν πλησίαζαν ανθρώπους και γαύγιζαν συνεχώς. 

Την ημέρα που έφτασε στο καταφύγιο, βρώμικη και φοβισμένη, πήγαμε να την βγάλουμε από το κρέιτ του βαν και απειλούσε πως θα μας δαγκώσε, και αυτή και τα αδέρφια της. Όχι μόνο δεν δάγκωσε, αλλά την βγάλαμε, την κάναμε ένα γρήγορο μπάνιο, και την κρατήσαμε στην αγκαλιά μας με μια πετσέτα για αρκετή ώρα. 

Και η Μπρουκ και τα υπόλοιπα μωρά χαλάρωσαν αρκετά, και μετά άρχισε η προσπάθεια κοινωνικοποίησής τους στο καταφύγιο. 

Όσο και να μοιάζανε όλα τα μωρά στην αρχή, η Μπρουκ ξεχώριζε από το ανοιχτό καφέ στα αυτιά και στο πάνω του κεφαλιού της, που έμοιαζε πάντα σαν να φοράει ένα περουκίνι, από εκείνα τα παλιά του περασμένου αιώνα. 

Είναι λίγο πιο διστακτική από τις αδερφές της, και λίγο πιο μαζεμένη, και το μουτράκι της σε συνδυαμό με το περουκίνι της, της δίνουν πάντα ένα ύφος σαν μουτρωμένο που μας κάνει ακόμα πιο πολύ να θέλουμε να κατακτήσουμε το μυαλό της και την καρδιά της. 

Της αρέσει πολύ να παίζει με παιχνιδια, και της αρέσει πολύ να τρώει και σαλαμάκια από το χέρι, και όταν καμμιά φορα την παίρνουμε αγκαλιά, γκρινιάζει για δύο δευτερόλεπτα, και μετά κάθεται στην ποδιά μας και χαλαρώνει, γίνεται ένα μικρό κουβαράκι και κοιμάται.

Έχει ήδη αρχίσει να βγαίνει τις πρώτες τις βόλτες με λουρί μόνη της, χωρίς τις αδερφές της, και είναι υπέρπχη. Μπροστά της ανοίγεται ένας καινούργιος κόσμος, γεματος ευκαριες, μυρωδιές, αισθήσεις και πράγματα μαγικά για ένα κουτάβι, και η Μπρουκ σε λίγο καιρό δεν θα θυμίζει καθόλου το φοβικό σκυλάκι που πρωτογνωρίσαμε. 

ΒΙΝΤΕΟ

BINTEO 2

Κάτι καλό έχουμε κάνει σε αυτή την ζωή ή σε προηγούμενη ή γενικά τέλος πάντων, και έπεσε στα χέρια μας ΑΥΤΗ.

Πιο στρογγυλό, μαλακό, χνουδωτό κουτάβι από αυτή δεν είχαμε (οκ, είχαμε αλλά αυτή μας έκανε να ξεχάσουμε όλα τα προηγούμενα)

Την βγάλαμε Νεφέλη γιατί είναι απαλή και αιθέρια σαν σύννεφο. Σαν να μην είναι από αυτή την γη, αλλά σαν να κατέβηκε από τον ουρανό ως αιθέρας για να μας δροσίζει μέσα στην ζέστη την καλοκαιρινή. 

Η Νεφέλη είναι ένα υπέροχο κουτάβι, και είμαστε όλοι ερωτευμένοι μαζί της. ΟΛΟΙ. 

Καταρχάς είναι πανέμορφη. Αλλά δεν είναι η ομορφιά που μας κάνει να την έχουμε λατρέψει, είναι ο χαρακτήρας της. 

Η Νέφέλη είναι χαρούμενη, κοινωνική, παιχνιδιάρα και γενικά το τέλειο κουτάβι. Ό,τι φαντάζεστε σε ένα κουτάβι αυτή το έχει. 

Παίζει τέλεια, της πετάς το παιχνίδι και το πιάνει, το φέρνει, το τραβάει και το σκοτώνει με αυτό τον κουταβίσιο ενθουσιασμό που έχουν τα κουτάβια όταν πιάνουν κάτι στο στόμα τους που τους επιτρέπεται να το διαλύσουν. 

Μαθαίνει το όνομά της, και έχει αρχίσει να κάνει διάφορα παιχνίδια και με φαγητό που της αρέσουν πολύ (μην της πείτε ότι είναι εκπαίδευση αυτό, νομίζει ότι απλά παίζουμε. 

Πραγματικά είναι ονειρεμένο κουτάβι, και θα κάνει μια οικογένεια πάρα πολύ ευτυχισμένη. 

BINTEO