Ο Χαλίκιας ήρθε σε εμάς ετοιμοθάνατος. Ήταν σε τόσο άθλια κατάσταση, και τόσο πεινασμένος, που προσπαθούσε να χορτάσει τρώγοντας ό,τι βρει. Κάνοντάς του πλύση στομάχου, του αφαιρέθηκε από το στομάχι του ένα μπλω χαλίκια, και έτσι πήρε το όνομά του. 

Πέρα από την πείνα και την εξαθλίωση, είχε και παλίο κάταγμα στο πόδι, πιθανότατα από τροχαίο, γι'αυτό ακόμα κουτσαίνει. 

Ο Χαλίκιας είναι ένας χαρούμενος σκύλος. Για αυτόν, η ζωή στο καταφύγιο είναι ό,τι καλύτερο είχε ποτέ στην ζωή του. Τα πάει καλά με όλα τα άλλα σκυλιά, ακολουθεί πάντα στις βόλτες, ελέυθερος, έχεις πολλούς φίλους σκύλους, αλλά είναι επιφυλακτικός με τους ανθρώπους. 

Είναι ένα καλόβολο σκυλί, που απλά χαίρεται να συμμετέχει σε ό,τι κάνουμε, αρκεί να είναι σε μία απόσταση, ώστε να νιώθει ασφαλής.