Άμα την δεις από μακριά μοιάζει με κουτάβι από κάτι αλλά δεν είναι κουτάβι. Είναι σχεδόν ενήλικη.
Αυτός είναι είναι όλος κι όλος ο σκύλος! Είναι το πιο μικρόσωμο σκυλί που έχουμε αυτή την στιγμή στο καταφύγιο και δεν λέει να υιοθετηθεί με τίποτα.
Μην βλέπετε το υποτιθέμενο χαμόγελο, δεν ειναι χαμόγελο, είναι λαχάνιασμα από στρες. Δείτε την ουρά, αυτή τα λέει όλα. Και αυτό είναι πιθανότατα που την κάνει να μην την επιλέγει κανείς.
Η Καρμέλα, που είναι κοντή σαν κοκόνι, με τρίχωμα τσοπανόσκυλου και μούρη τσιουάουα είναι αρκετά φοβική. Δεν πλησιάζει εύκολα, πάει βόλτα δειλά δειλά μέσα στο κτήμα, ψάχνει να κολλήσει πάνω στην μια της αδερφή που της έχει μείνει και εμπιστεύεται καθώς όλα τα αδέρφια υιοθετήθηκαν και αποφεύγει τους ανθρώπους όσο μπορεί.
Θα της πάρει χρόνο να ανοιχτεί και να αρχίσει να νιώθει άνετα σε ένα σπίτι, αλλά είναι ακόμα νεαρή και έχει περιθώρια να αλλάξει.
Ιδανικό είναι να πάει σε μια γειτονιά ήσυχη, όχι πολύ αστική, και αν υπάρχει κάποιος κήπος θα την βοηθήσει να κάνει μια ομαλή μετάβαση από την ασφάλεια του σπιτιού στον έξω κόσμο που θα την αγχώνει γιατί θα της είναι όλα άγνωστα και όλα τρομαχτικά.
