Reserved

Το Βικτωράκι πλέον έχει ενηλικιωθεί και θα έπρεπε να τον φωνάζουμε Βίκτωρα, αλλά για εμάς θα είναι πάντα το Βικτωράκι.

Το Βικτωράκι που έτρεμε από τον φόβο του, πεινασμένο και παραμελημένο στο δημοτικό κυνοκομείο Σπάρτης, που το πήραμε στην αγκαλιά μας για να το βγάλουμε από ένα από τα χειρότερα και πιο βρώμικα κλουβιά, που το είδαμε να μεγαλώνει κοντά μας, και που ποτέ δεν ζήτησε πολλά, δεν απαίτησε τίποτα, δεν δημιούργησε κανένα απολύτως πρόβλημα.

Μόνο μας κοιτούσε πάντα με τα υπέροχα πράσινα μάτια του τα φοβισμένα. Εδώ και κάποιο καιρό έχει μετακομίσει στις γυναικείες αγροτικές φυλακές Θήβας, όπου ακολουθεί το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που έχουμε εκεί εδώ και κάποια χρόνια.

Στα χέρια της Εύας που έχει φιλοξενήσει και εκπαιδεύσει τόσα και τόσα σκυλιά μας, και με την βοήθεια του εκπαιδευτή Παναγιώτη Μητσιόπουλου, ο Βίκτωρας μαθαίνει πώς να συγκατοικεί αρμονικά με ανθρώπους, με άλλα σκυλιά και με γάτες σε ένα σπίτι, μαθαίνει να έχει πρόγραμμα και ρουτίνα, μαθαίνει να συνεργάζεται στην βόλτα και να απολαμβάνει στιγμές ηρεμίας στο σπίτι.

Ουσιαστικά εκπαιδεύεται ώστε να έχει όλα τα εφόδια που χρειάζεται ένας σκύλος για να προσαρμοστεί εύκολα και γρήγορα στο παντοτινό του σπίτι, γιατί ο σκοπός είναι πάντα αυτός. Ένα παντοτινό σπίτι.

Όλα τα σκυλιά μας που πέρασαν από το εκπαιδευτικό πρόγραμμα στις φυλακές υιοθετήθηκαν και ζουν ευτυχισμένα με τις οικογένειές τους, και το ίδιο ευχόμαστε και για τον Βίκτωρα.

Είναι εμβολιασμένος, στειρωμένος και υγιής σύμφωνα με τις τελευταίες του εξετάσεις. 

Είναι ένα πολύ γλυκό και ήπιων τόνων σκυλί, λίγο διστακτικός με ανθρώπους και πράγματα που δεν γνωρίζει, αλλά με μια εμπιστοσύνη στους ανθρώπους που τον κάνει να θέλει να ξεπεράσει τον φόβο του, να συνεργαστεί, να αγαπήσει και να αγαπηθεί.

ΒΙΝΤΕΟ με την ιστορία του

Σαν τώρα την θυμόμαστε την στιγμή που ήρθε. Την δεύτερη μέρα της δράσης στειρώσεων για τους δήμους Ζηρού, Πρέβεζας, Πάργας, μέσα σε ένα κρέιτ στην καρότσα ενός αγροτικού έφτασε η Νάλα, και ήταν λες και φωτίστηκε ξαφνικά όλο το μέρος.

Μπορεί να ήταν απλά το χρώμα της, αυτό το γλυκό μπεζ με λίγο σταχτί, που είναι σαν παρθένα άμμος σε απάτητη παραλία, μπορεί να ήταν τα μάτια της τα γλυκά, που είναι σαν ζωγραφισμένα, μπορεί να ήταν απλά αυτό που εξέπεμπε από μέσα της.

Φαινόταν πως είχε γεννήσει πρόσφατα, αλλά κουτάβια δεν βρέθηκαν πουθενά, και σαν να μην έφτανε αυτό, ήταν από κάτω δαγκωμένη από αλλά σκυλιά και γεμάτη αποστήματα. Χρειαζόταν νοσηλεία, ήρθε μαζί μας στην Αθήνα και έμεινε μαζί μας.

Η Νάλα είναι ένα σκυλί απίστευτα γλυκό και καλό, με ζεστό βλέμμα και ζέστη καρδιά. Είναι καλοσυνάτη και τρυφερή, και εμπιστεύεται τους ανθρώπους. Ακολουθεί στην βόλτα, και ας φοβάται λίγο, και που και που σταματάει για να γυρίσει να σε κοιτάξει και να πάρει ένα χάδι και μια επιβεβαίωση ότι όλα καλά είναι. Και συνεχίζει. 

Βγαίνει στο προαύλιο μπροστά και αντί να απομακρυνθεί λίγο, να τρέξει, να πάει την βόλτα της, κάθεται δίπλα σου μονίμως. Για να είναι μαζί σου βγαίνει από το κλουβί και για κανέναν άλλο λόγο.

Σε κοιτάει με αυτά τα μάτια της τα τεράστια τα στρογγυλά, και πολλές φορές αν δεν της δίνεις σημασία απλά κάθεται δίπλα σου. Κάποιες φορές την χτενίζουμε, άλλες της δίνουμε λιχουδιές, άλλες την χαϊδεύουμε απλά, άλλες την πάμε μια βόλτα έξω με λουρί.

Η Νάλα είναι ένα πάρα πολύ ανθρωποκεντρικό σκυλί. Είναι πολύ ήπιας ενέργειας, γενικά σκύλος που δεν αποζητά πολλή εκτόνωση και δείχνει σαν να μην την έχει ανάγκη. Τρεις βόλτες την ημέρα και ανθρώπινη συντροφιά για κάποιες ώρες θα την κάνουν πάρα πολύ ευτυχισμένη. 

Όταν τον είχαμε βρει να τρέχει πανικόβλητος στις φωτιές του 2023 στην Αττική δεν πιστεύαμε με τίποτα πως αυτό το σκυλάκι θα μείνει σε εμάς για περισσότερο από μερικές εβδομάδες, άντε μερικούς μήνες. Τελικά περάσανε δύο χρόνια.  

Τότε που τον είχαμε περισυλλέξει ο ιδιοκτήτης του είχε βρεθεί μέσω ποστ στα σόσιαλ μίντια συγγενικό προσώπου, ωστόσο αρνήθηκε να τον καταχωρήσει στο όνομά του για να τον παραλάβει, και ανταυτου μας τον παρέδωσε. Έτσι, μέσα σε μια μέρα, ο μικρός έχασε τα πάντα.

Δεν ξέρουμε πως λεγόταν πριν, εμείς τον βγάλαμε Ράνερ.

Είναι πολύ κοινωνικός, φιλικός και γλυκός, και ένα σκυλάκι με πολλή ενέργεια και όρεξη να τρέξει, να κάνει πράγματα, να μάθει, να χαρεί, να ζήσει.

Τίποτα δεν φοβάται, πάει βόλτα και τρελαίνεται, και περπατάει πεφήφανα με την φουντωτή του ουρά να κάνει πέρα δώθε. Μπορεί να τον βγάλει βόλτα ο οποιοσδήποτε και θα παέι λες και τον ξέρει

Επίσης είναι πολύ τρυφερός και χαδιάρης, και αυτό είναι επίσης κάτι που λείπει από τα σκυλιά ενός καταφυγίου. Σε βλέπει και τρέχει και χαίρεται και κάθεται χαμογελαστός και εσύ χαϊδευεις και αυτός χαμογελάει και λάμπει ολόκληρος. 

Τον λυπόμαστε να σας πούμε την αλήθεια. Το καταφύγιο είναι γεμάτο με σκυλιά τριπλάσια του μεγέθους του και αυτός είναι συνήθως ο μόνος μικρόσωμος που πάντα μας ξεμένει. Άλλα μικρόσωμα έρχονται και φεύγουν για τα σπίτια τους και αυτόν δεν τον θέλει κανένας. 

Είναι υπέροχος και τέλειος σε όλα, του αρέσει να τον πασπατεύεις και να τον χαϊδεύεις, να τον χτενιζεις και να τον ζουλάς. Έχει μόνο ένα αρνητικό και αυτό είναι οτι γίενται κτητικός με τα παιχνίδια του. Δεν είναι ένα πρόβλημα που δεν αντιμετωπίζεται. Τα παιχνίδια του θα πρέπει αν εμφανίζονται απο τον ιδιοκτήτη όταν είναι ώρα παιχνιδιού και να εξαφανίζονται μετα΄. Θα πρέπει να μαθει ότι δεν είναι κανείς εκεί για να του πα΄ρει το παιχνιδι, αλλά το ότι θα το δώσει σημαίνει πως το παιχνιδι θα συνεχιστεί και τέλος 

Δεν είναι ιδανική επιλογή για σπίτι με μικρά παιδιά, γιατί δεν είναι εύκολο να υπάρχει έλεγχος των παιχνιδιών και των αντικειμένων που θα βρισκονται στο πατωμα, ούτε μπορεί ένα παιδί να μαθει να παίζει με ένα σκυλι σωστά. 

Κατά τα άλλα ο Ράνερ είναι ένα υπέροχο σκυλάκι. Έχει το πιο μεγάλο και λαμπερό χαμόγελο του κόσμου, και λατρεύει τους ανθρώπους.  

Ο Ιάσονας είναι ένα σκυλί που η ψυχή του είναι όσο όμορφη είναι και η εμφάνισή του.

Αυτό που βλέπετε σε αυτόν όταν κοιτάτε τις φωτογραφίες του, αυτή η αθωότητα και η γλυκύτητα που βγάζει το πρόσωπό του, αυτό είναι και στον χαρακτήρα.

Είναι ένα πάρα πολύ καλό, γλυκό και τρυφερό σκυλί. Είναι πολύ καλός με άλλα ζώα και εξαιρετικός με τους ανθρώπους.

Θα σας αγαπήσει από την πρώτη στιγμή, θα σας χαμογελάσει, θα έρθει για χάδια, θα έρθει μαζί σας για βόλτα, θα σας σας δημιουργηθεί η επιθυμία με το που τον δείτε να τον πάρετε και να φύγετε.

Είναι σαν ένα σύννεφο χαράς και απαλότητας που θα σας ομορφύνει την ζωή. Τον γνωρίσαμε στο δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης, όπου μαραινόταν μέρα με την ημέρα μέσα σε ένα κλουβί, αδύνατος, νηστικός και θλιμένος. Στις 22 Μαΐου ήρθε μαζί μας στην Αθήνα ζυγίζοντας μόλις 16 κιλά. 

Έχει απίστευτη αγάπη για το φαγητό, και μπορεί να μάθει τα πάντα αν το φαγητό χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο εκπαίδευσης σωστά. 

Είναι πάρα πολύ πεινασμένος, αδύνατος, αλλά και πανέμορφος, και του αξίζει το καλύτερο σπίτι. 

Φανταστείτε ένα Σέτερ. Από αυτά τα ασπρόμαυρα, με το λείο τρίχωμα το βελούδινο, και τις υπέροχες βούλες που σπάνε την ασπρίλα τόπους τόπους. Τώρα προσθέστε λίγο τσοπανόσκυλο - μπουνταλόσκυλο.

Συγχαρητήρια! Μόλις φτιάξατε τον Άρτσι!

Ο Άρτσι βρέθηκε στην επαρχία όταν ήταν περίπου οχτώ μηνών, άρρωστος και μόνος. Ανάρρωσε, μεγάλωσε, μετά μεγάλωσε κι άλλο και επίσης πάχυνε τόσο όσο έπρεπε, ώστε να αναδειχτεί ο χαρακτήρας του, γιατί τέτοιος χαρακτήρας δεν ταιριάζει σε αδύνατα σκυλιά, ταιριάζει μόνο σε παχουλά!

Ο Άρτσι είναι λίγο μπουνταλάς, λίγο μπέμπης, και παρά πολύ αθώος. Τον έχουμε βγάλει εκατό φωτογραφίες, και σε κάθε μία αναδεικνύεται έστω και ελάχιστα αυτός ο χαρακτήρας του σκύλου παιδιού, που χαίρεται ακόμα και μόνος του, που ότι και να κάνει είναι ταυτόχρονα γλυκό αλλά και αστείο, και που θέλεις να το ζουμπήξεις όσο δεν πάει.

Για να καταλάβατε τον χαρακτήρα του καλύτερα, όταν είναι με άλλα σκυλιά στο προαύλιο, εμείς πετάμε το μπαλάκι, και αυτός δεν το προλαβαίνει ποτέ. Τρέχει μαζί με τα άλλα, και δεν το πιάνει ποτέ πρώτος.

Ωστόσο γυρίζει τρέχοντας χαρούμενος σαν να το έπιασε. Μετά χαίρεται μόνος του, και μετά, αν ένα άλλο σκυλί αφήσει το μπαλάκι επειδή το βαρέθηκε, αυτός το κλέβει στα μουλωχτά από το πάτωμα, χαίρεται μόνος του που το έπιασε, το πετάει και το πιάνει και μετά κάθεται και το μασουλάει σαν μπέμπης.

Αυτός είναι ο Άρτσι. Ένα αγαθό πλάσμα, τρυφερό και ταυτόχρονα αστείο, χωρίς όμως ποτέ να γίνεται γελοίο.

Είναι σαν να βλέπεις ένα παιδί να χαίρεται και να προσπαθεί να συμμετάσχει σε πράγματα που δεν καταλαβαίνει ακριβώς, αλλά που του αρέσουν.

Εμφανίστηκε μέσα στο καλοκαίρι σε ένα χωριό μια μέρα, όπως εμφανίζονται όλα τα σκυλιά σαν αυτόν. Φοβισμένος, πεινασμένος, και μόνος. Απίστευτα μόνος.

Κρυβόταν στις αυλές μιας από τις γειτονιές, και έβγαινε κάθε βράδυ μέχρι την ταβέρνα, να ζητιανέψει από μακριά, σαν φάντασμα.

Πιάστηκε πανεύκολα, με λίγο ψωμί που του έριξε η γιαγιά που καμμία φορά τον τάιζε. Επάνω του είχε χιλιάδες τσιμπούρια, χιλιάδες, μικρά και μεγάλα, και δεκάδες αλογόμυγες.

Όσο ζούσε  αδέσποτος στο χωριό, έκανε πολύ παρέα με μια σκυλίτσα ιδιοκτήτη. Στειρωμένη αυτή, αυτός όχι. Πήγαινε έξω από το σπίτι της, αυτή μέσα από την αυλή αυτός απέξω, και χαιρόντουσαν μαζί.

Τον λάτρευε και τον περίμενε κάθε πρωί και κάθε απόγευμα, και αυτός, παρότι εξαθλιωμένος, γεμάτος τσιμπούρια και με απίστευτη αναιμία, έσερνε τα πόδια του δύο φορές την ημέρα να πάει να την βρει. Όταν τον πήραμε από εκεί, η σκυλίτσα τον περίμενε για αρκετές μέρες μετά, και για μια δυο μέρες δεν έφαγε κιόλας μας είπαν οι ιδιοκτήτες της.

Και τον κοιτάμε τώρα, που έχει ομορφύνει απίστευτα, έχει αναρρώσει και έχει δέσει το σώμα του και η κορμοστασιά του, και σκεφτόμαστε "αγόρι μου, ούτε εγώ θα έτρωγα αν σε έχανα".

Ο Άρνι είναι ένας σκύλος στιβαρός, σοβαρός, σίγουρος για τον εαυτό του, και αυτή την σιγουριά την μεταδίδει και στα λίγα σκυλιά με τα οποία κάνει παρέα. Η Εύα με την οποία είναι μαζί στο κλουβί τον λατρεύει, και αυτός είναι μαζί της κύριος.

Την σέβεται απίστευτα, και την έχει βοηθήσει με ένα τρόπο να αποκτήσει αυτοπεποίηθηση. Αυτή είναι λίγο φοβικούλα, και είναι σαν να έχει δίπλα της ένα βράχο σταθερό και αξιόπιστο. Και αν έπρεπε με δύο λέξεις να τον περιγράψουμε σαν σκυλί αυτές θα διαλέγαμε. Σταθερός και αξιόπιστος.

Είναι ένα ζώο σοβαρό. Δεν θα σας κάνει τρελές χαρές μόλις σας δει, ούτε θα σας αγνοήσει. Θα σας κοιτάξει με αυτό το απίστευτα βαθύ βλέμμα, θα πάει βόλτα μαζί σας (όπως το λέμε, δεν θα τον πάτε εσείς βόλτα, θα πάει αυτός μαζί σας), και κάπως έτσι θα συνυπάρχετε τον πρώτο καιρό αφού τον πάρετε σπίτι σας.

Με ηρεμία, συνεργασία, και σταθερότητα.

Από την ημέρα που ήρθε δεν έχει λερώσει στο κλουβί του ούτε μια φορά - το καθαρίζουμε μόνο από την σκόνη και τίποτε άλλο, και έχουμε ακούσει την φωνή του μια φορά ίσως, άντε δύο.

Περνάει ανάμεσα από σκυλιά ελεύθερα χωρίς καν να γυρίσει να τα κοιτάξει, με τίποτα δεν είναι αντιδραστικός, ούτε με τα ζώα φάρμας, ούτε με ανθρώπους, ούτε με τίποτα, υπάρχει στον κόσμο αυτό ξέροντας ακριβώς ποιος είναι, ποια είναι η αξία του και ποια η θέση του.

Ο Άρνι είναι γεννημένος το 2022, είναι εμβολιασμένος, στειρωμένος και υγιέστατος