Reserved

Αυτή είναι η Λόις. Η Λόις είναι σαν πιγκουίνος που έχει ντυθεί κλόουν. Εχει ένα μικρό, σουφλερό κεφάλι πάνω σε ένα οβάλ σώμα, που όσο κατεβαίνει πιο κάτω τόσο ανοίγει, μέχρι που μοιάζει να χύνεται στο πάτωμα.

Εκτός από τα μάτια της που είναι λες και κάποιος της τα έχει βάψει γύρω γύρω επειδή επρόκειτο να πάει σε πάρτι μασκέ, ντυμένη αρλεκίνος, έχει και ένα χαμόγελο το οποίο σχηματίζεται στις άκρες των χειλιών, και την κάνει να μοιάζει σαν να έχει μόλις φάει μια λεμονοκουπα που την ξίνισε αλλά ταυτόχρονα της άρεσε.

Όσο πιο πολύ αγχωμένη είναι, τόσο πιο πολύ χαμογελάει, και η Λόις είναι αγχωμένη συχνά. Όσο πιο πολύ πλησιάζει κόσμο, τόσο πιο πολύ αγχώνεται. Και η εκπαίδευσή της είναι αργή και αστεία, σαν την ίδια, και συνίσταται κυρίως σε αυτό που βλέπετε στην φωτογραφία. Το τίποτα δηλαδή φαινομενικά, αλλά το πολύ σημαντικό ουσιαστικά.

Μέσα στο δωμάτιο είμαστε τεσερα άτομα και αυτή, και μαθαίνει να συνυπάρχει χωρίς να φοβάται. Ναι θέλουμε να την ζουμπηξουμε, όχι δεν κάνει ακόμα. Σκυλιά σαν την Λόις έχουμε πολλά.  Για πολύ καιρό δεν την βάζαμε για υιοθεσία γιατί δεν ήταν έτοιμη.

Πλέον έχει φτάσει στο σημείο που θα μπορεί να είχε σχετικά λειτουργική στην αρχή, με όλες τις φοβίες της. Ελιναι ακόμα συνεσταλμενη, αλλά η αλήθεια είναι ότι έχει κάνει βήματα που για την ψυχοσύνθεσή της δεν είναι βήματα, αλλά άλματα.

Αν έρθετε να την γνωρίσετε, θα πάει ίσως να στριμωχτεί σε μια γωνιά, Αν πλησιάσετε διακριτικά και ήρεμα, θα κάνει την κίνηση ματ της. Θα σας δώσει το πόδι. Και δεν θα σας το δώσει μια φορά, αλλά πολλές. Πάρα πολλές. 

Θα δίνει πόδι, θα χαϊδεύτετε στην κοιλιά που της αρέσει, και μόλις σταματάτε να χαϊδεύετε, θα ξαναδίνει πόδι. Ξανά και ξανά.  Είναι ότι πιο γοητευτικό επάνω της αυτό το πράγμα που κάνει. Την χαρακτηρίζει, και την καθορίζει. 

Η Λόις θέλει υπομονή στην αρχή, θέλει χώρο και χρόνο, και θέλει πάρα πολύ προσοχή στην βόλτα. Μπορεί αν τρομάξει με οτιδήποτε, να τιναχτεί απότομα, και να φύγει από το λουρί.

Χρειάζεται έναν άνθρωπό που θα φαίνεται στην ιδια ότι είναι χαλαρός, αλλά και ταυτόχρονα σίγουρος, ώστε να τον εμπιστευτεί και να καταλάβει ότι αυτός ο άνθρωπος μπορεί να την οδηγήσει, και ότι μαζί του δεν κινδυνεύει. Αλλά όσο και να φαίνεται χαλαρός στην ίδια, πρέπει να είναι πολύ προσεχτικός, να προλαμβάνει πράγματα ποου μπορεί να την τρομάξουν, να έχει στο νου του πρωτίστως την ασφάλειά της και μόνο. 

Διαβάστε μερικές οδηγίες για την υιοθεσία ενός σκύλου σαν την Λόις ΕΔΩ. 

Η Μπατίντα είχε έρθει για στείρωση όταν βρισκόμασταν στην 8η δράση μας, στην Φιλιππιάδα το 2023, και χόρευε μέσα στο κρειτ κάθε φορά που μας έβλεπε, και χαιρόταν και χόρευε κι άλλο. Ήταν μια σταλιά σκυλάκι που την βγάζαμε από το κρέιτ για λίγο και χόρευε μέσα στο δωμάτιο με όλη την τσαχπινιά και όλη την χαριτωμενιά που μπορείτε να φανταστείτε. 

Δεν μπορούσε να αφήσουμε πάλι στον δρόμο τέτοιο σκυλί, και φυσικά ήρθε μαζί μας στην Αθήνα. Συνέχισε να χορεύει στο καταφύγιο και μοιράζει φιλιά και χάδια σε όλους, ανθρώπους και σκύλους. 

Η Μπατίντα υιοθετήθηκε γρήγορα, και δυστυχώς επέστρεψε μετά από δύο χρόνια. Δεν θέλουμε να αναφέρουμε τον λόγο καθώς πρόκειται για πού προσωπικά θέματα της οικογένειας. Μας την επέστρεψαν με κλάμματα και ήταν μια πολύ δύσκολη απόφαση που πάρθηκε για το καλό του σκύλου.

Η Μπατίντα είναι υπέροχη σκυλίτσα, πραγματικά υπέροχη. Είναι εξαιρετική στο σπίτι, είναι καθαρή, είναι απίστευτα γλυκιά, τρυφερή και έχει μέσα της πολη την χαρά του κόσμου. Όχι αυτή την χαρά που σε πνίγει, αλλά την χαρά την ανάλαφρη που σε κάνει να θέλεις να περάσει χρόνο μαζί της. 

Πραγματικά της αξίζει να βρει και πάλι αυτό που έχασε. Έζησε τα δύο αυτά χρόνια με πολλή αγάπη, όντας μέλος μιας οικογένειας, και θέλουμε το καταφύγιο για αυτήν να είναι μόνο έαν διάλλειμα που θα διαρκέσει ελάχιστα.

Είναι απίστευτα κοινωνική και φιλική με όλα τα σκυλιά και με όλους τους ανθρώπους, και αγαπάει με όλο της το είναι. 

Ο Ιάσονας είναι ένα σκυλί που η ψυχή του είναι όσο όμορφη είναι και η εμφάνισή του.

Αυτό που βλέπετε σε αυτόν όταν κοιτάτε τις φωτογραφίες του, αυτή η αθωότητα και η γλυκύτητα που βγάζει το πρόσωπό του, αυτό είναι και στον χαρακτήρα.

Είναι ένα πάρα πολύ καλό, γλυκό και τρυφερό σκυλί. Είναι πολύ καλός με άλλα ζώα και εξαιρετικός με τους ανθρώπους.

Θα σας αγαπήσει από την πρώτη στιγμή, θα σας χαμογελάσει, θα έρθει για χάδια, θα έρθει μαζί σας για βόλτα, θα σας σας δημιουργηθεί η επιθυμία με το που τον δείτε να τον πάρετε και να φύγετε.

Είναι σαν ένα σύννεφο χαράς και απαλότητας που θα σας ομορφύνει την ζωή. Τον γνωρίσαμε στο δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης, όπου μαραινόταν μέρα με την ημέρα μέσα σε ένα κλουβί, αδύνατος, νηστικός και θλιμένος. Στις 22 Μαΐου ήρθε μαζί μας στην Αθήνα ζυγίζοντας μόλις 16 κιλά. 

Έχει απίστευτη αγάπη για το φαγητό, και μπορεί να μάθει τα πάντα αν το φαγητό χρησιμοποιηθεί σαν εργαλείο εκπαίδευσης σωστά. 

Είναι πάρα πολύ πεινασμένος, αδύνατος, αλλά και πανέμορφος, και του αξίζει το καλύτερο σπίτι. 

Όταν χαίρεται, το Ευάκι χαμογελάει με όλο της το πρόσωπο, γλυκά και αγνά.

Το χαμόγελό της σημαίνει μόνο χαρά και τίποτε άλλο, τίποτε πολύπλοκο ή σύνθετο. Σκέτη χαρά. Και το Ευάκι είναι ένα σκυλί που χαίρεται με τα πιο απλά πράγματα.

Μια βόλτα πχ, και λίγη προσοχή, και αν και μπορεί να είναι διστακτική στην αρχή, μέσα στα πρώτα τρία λεπτά θα χαμογελάσει και θα αφεθεί στην στιγμή.

Και όταν είναι κάπου που δεν νιώθει ακριβώς άνετα, το χαμόγελο φεύγει και στην θέση του εμφανίζονται κρεμασμένα μούτρα, τα οποία κρεμασμένα της μούτρα είναι πολύ χαριτωμένα, γιατι κάνουν τόσο αντίθεση με το χαμόγελο που είχε πριν, που μπερδεύεσαι και μετά απλά χαμογελάς, και της δίνεις λίγο χρόνο να συνηθίσει την νέα αυτή συνθήκη στην οποία βρίσκεται.

Η οποία συνθήκη μπορεί να είναι το σπίτι σου γιατί μόλις την υιοθέτησες.

Ο πρώτος καιρός με την Εύα θα είναι συνδυασμός των δύο παραπάνω συνθηκών, μέχρι να βρει την ισορροπία της και να συνηθίσει την νέα πραγματικότητα.

Βρέθηκε δεμένη με μια χοντρή αλυσίδα σε ε΄να καταυλισμό Ρομά, να προσπαθεί να θηλάσει τα μωρά της και να έχει αφεθεί στην δυστυχία της. Έμοιαζε μεγάλη, αλλά ήταν μόλις ενός έτους. 

Ήρθε στην Αθήνα και πήγε κατευθείαν σε φιλοξενία. Έμαθε να συγκατοικεί πολύ αρμονικά με γάτες, και ήταν στο σπίτι ήσυχη και πολύ καθαρή. Πιθανότατα θα θέλει λίγο υπόμονή με την τουαλέτα στην αρχή, γιατί όταν είναι σε καινούργιο μέρος με θόρυβο και άγνωστα ερεθίσματα, φοβάται.

Από τον Μάιο που την φέραμε από το δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης μέχρι σήμερα, τίποτα επάνω της δεν είναι ίδιο εκτός από δύο πράγματα: το αναρχικό τσουλούφι στην μύτη της, όπου πέντε τρίχες για κάποιο λόγο αποφάσισαν να μακρύνουν περισσότερο από τις άλλες, και το χαμόγελό της.

Η Ποκαχόντας είναι το γελαστό σκυλί. Γελάει με όλο της το πρόσωπο, με τα μάτια, το στόμα και ακόμη και τα αυτιά. Κατά τα άλλα, το σκυλί εμφανισιακά είναι ένα άλλο σκυλί, και όχι επειδή ψήλωσε.

Άλλαξε το είδος του τριχώματός της, που από προβάτου έγινε ίσιο μαλλί σκύλου, και άλλαξε και το χρώμα της!

Εκεί που είχε καφέ έγινε μαύρο, και εκεί που είχε γκρίζο σταχτί άρχισε να ασπρίζει, και να ασπρίζει, μέχρι που σε Πόλα σημεία πια δεν έχει να ασπρίσει άλλο.

ΤΗΝ ΠΟΚΑΧΌΝΤΑΣ ΘΑ ΕΡΩΤΕΥΤΕΊΤΕ ΟΠΩΣ ΕΡΩΤΕΥΤΉΚΑΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΊΣ και συγγνώμη για τα κεφαλαία, αλλά αλήθεια θα ε ρ ω τ ε υ τ ε ί τ ε.

Έχει έναν υπέροχο χαρακτήρα. Βασικά είναι: χαρούμενη χωρίς να είναι ενοχητική, κοινωνική χωρίς να είναι φορτική, συνεννοήσιμη χωρίς να είναι εκνευριστική, και όταν κάνει και την μία εντολή που ξέρει, το κάτσε, τότε παίρνει και το ύφος της καλής μαθήτριας και το βλεμμα γουρλώνει και το τσουλούφι στέκεται όρθιο και κάθεται στητή λαμπάδα κλαρίνο και θες να βγεις σε ένα βουνό και να φωνάξει από την κορυφή ΣΤΑΜΑΤΗΣΤΕ Ο,ΤΙ ΚΑΝΕΤΕ, Ο ΣΚΥΛΟΣ ΚΑΘΕΤΑΙ!!!

Ψάχνοντας αφού την είχαμε ήδη αρκετό καιρό στο καταφύγιο τις πρώτες φωτογραφίες μας από το δημοτικό κυνοκομείο Τρίπολης, πέσαμε πάνω σε μια φωτογραφία που κάτι μας θύμισε. Το κουτάβι με τον αριθμό 30 από την καταμέτρηση που είχαμε κάνει το καλοκαίρι του 23 ήταν αυτή, και την αναγνωρίσαμε από το τσουλούφι. Αυτό το μοναδικό της τσουλούφι. 

Η Ποκαχόντας έχει φιλοξενηθεί σε σπίτι και ήταν εξαιρετική. Υπάκουη, ήσυχη, απίστευα καλή, δεν έκανε ούτε μια ζημια ποτέ, και έμαθε να κάνει την τουαλέτα της στην βόλτα της από την πρώτη μέρα. Καθώς είναι ένα σκυλί που έχει γεννηθεί και μεγαλώσει σε καταφύγιο, θα της είναι πολύ πιο εύκολο να πρσαρμοστεί σε ένα σπίτι σε μια ήσυχη γειτονιά, για να συνηθίσει πιο εύκολα το να περπαταέι άνετα σε αστικό περιβάλλον χωρίς να την τρομάζει οι κίνηση, τα μηχανάκια, τα αυτοκίνητα και η πολυκοσμία. Πέρα από αυτό, το σκυλί ειναι εξαιρετικό, και είναι ένα από τα πιο καλόβολα και τα πιο γλυκά σκυλιά μας. 

Όταν είναι πολύ χαρoύμενη και ενθουσιασμένη, σου χαρίζει και αυτό το χαμόγελο το σκυλίσιο, που έρχεται κατα πάνω σου δείχνοντάς σου όλη της την οδοντοστοιχία. 

Είναι πολύ καλή στην βόλτα, είναι συνεργάσιμη, πολύ επικοινωνιακή, και πολύ καλό σκυλί. Την λατρεύουμε και θα την λατρέψετε και εσείς. Είναι γεννημένη τον Απρίλη του 23, εμβολιασμένη, στειρωμένη, υγιέστατη και έτοιμη για το παντοτινό της σπίτι.

Η Μερέντα είναι από τα πιο ισορροπημένα σκυλιά που έχουμε αυτή την στιγμή στο καταφύγιο. Αν προσπαθούσαμε να την περιγράψουμε με μία μόνο λέξη θα ήταν αυτή, ισορροπημένη. 

Η Μερέντα είναι ένα σκυλί πολύ καλό. Είναι κοινωνική, δεν έχει φοβίες, εμπιστεύεται τους ανθρώπους, της αρέσει πάρα πολύ η βόλτα, είναι πεντακάθαρη και πάντα παέι τουαλέτα έξω, είναι χαρούμενη χωρίς να ενοχλητική, είναι ευγενική και γλυκύτατη. 

Ειλικρινά δεν ξερουμε πως και από που φτιάχτηκε αυτό το σκυλί έτσι. Προφανώς και γεννήθηκε με ένα χαρακτήρα όπως όλοι οι σκύλοι, αλλά θα πρέπει να έζησε σχετικά καλά και ισορροπημένα για να έφτασε να είναι τόσο καλή και τόσο εύκολη. 

Η Μέρέντα πιστεύουμε πως θα ήταν ιδανικό σκυλί ακόμα και για για έναν άνθρωπο που δεν έχει πολύ εμπειρία με σκύλους και που ψάχνει το πρώτο του κατοικίδιο. Τόσο σίγουροι είμαστε για αυτή. 

Είναι απίστευτα δεκτική στην εκπαίδευση, τα πιάνει αμέσως, χαίρεται να μαθαίνει και να κάνει πράγματα καινούργια που της δείχνεις, και αν χρησιμοποιήσεις σωστά τις λιχουδιές μπορεί να γίνει ακόμα πιο τελεια από όσο είναι τώρα μέσα σε ελάχιστο χρόνο.